+2
-1
ilk olarak beni bilen bilmez. sözlükte öyle selebriti falan değilim. birkaç adamla doğru düzgün özelden muhabbet etmişliğim vardır incide. uzaktan okuyodum uzun süredir(o ne demekse amk), sonunda yazarlık aldık analtıncı da olsa. çok ta fazla yazmıyorum oradan da tanımazsınız amk. ama çok kötüyüm gerçekten beyler, yarım saat kadar önce eve geldim arkadaşların yanından kafa dağılsın diye ama olmuyor içimi bi yerlere dökmem lazım. buraya kadar okuduysan ve harbiden giblemeyeceksen hiç okuma gardaş, uzun bi yazı olacak gibi duruyor.
beyler ben zamanında çok kırıldım, üzüldüm, yeri geldi ben de üzdüm. kısacası yaşadım birşeyler. bell, bi süre bin dediğiniz elemanlardan takıldım. dozunu abartmadan kendi çapımda. hergün karı gibmesemde yaşadım birşeyler. ama sonra ben dedim buldum bulacağımı. onu buldum beyler. adı bende kalsın okuyacak arkadaşlar için de irem olsun. ilk başlarda herşey o kadar güzeldi ki amk. o benim kendimde görmediğim halimi görüyodu. onun yanında o olmak istediğim insanı oluyodu. ortak arkadaşlarımız vardı onu 7-8 senedir tanıyan. kimseyle çıkmadı benimle çıkana kadar. babası da o daha 6. sınıftayken vefat etmiş. annesi ve kardeşiyle yaşamış senelerce. dediğim gibi çok mutluyduk beyler, beni anlıyodu, inanılmaz güzeldi(biliyorum aşık olana en çirkini bile güzel gelir ancak gerçekten çok güzeldi), herşeyi konuşurduk, gülerdik ve sözümü de dinlerdi hiç üzmedi allah razı olsun o konuda.
ama ilişkimiz neredeyse 1.5 seneye yaklaşıyordu. ve artık bazı kopukluklar oldu beyler. tam anlatamıyorum. belli bi süreden sonra fazla kıskanmaya, fazla kısıtlamaya, trip atmaya başladı. arkadaşlarla akşam dışarı çıktığımda bile, ki bi tak ta yapmıyoduk amk mal mal oturup gülüp eğleniyorduk. karı kız yok bişey yok. onlarda bile çok çok fazla trip atmaya olay çıkarmaya başladı. çok kavga ettik bu konuda. ben en sonunda ultimatomu verdim ayrıldım. şu günden 10-12 gün kadar önceydi yalan olmasın. bana yalvardı, tamam dedi değişecek bazı şeyler, ben de dikkat etmeye çalışıcam vesaire. ama ondan sonra lafta iyi olsak ta o kopukluklar sanki iyice artmıştı beyler. aynı bakamıyodum. biliyorum ben gene abartsam, abartma derken de bi tak yemeden normal çıkma etme vs. şeklinde gene alttan alttan tripler tartışmalar gelecek.
ben çok düşündüm, çok kafa yordum. sonunda anladım ki, benim yaşlarım evlilik hayatı yaşamak için, özgürlüğünü kısıtlayarak yaşamak için çok erken. yaşım 21. ki önceki rahat hayatım göz önüne alındığında. ben küçükken fatih'te oturduğumuz zamanlarda bile 10-11 yaşındayken de olsa peder bey gece 11-12den önce gelde ne tak yiyosan ye amk derdi. bu hayattan sonra kendimi kafeslenmiş gibi hissettim amk. hergün başka kısıtlamalar, başka tripler, tartışmalar. ama allahı var çok seviyodum, ki hala seviyorum.
ama sonunda olan oldu. bugün işten döndüğünde onu aldım. hafif kavgalı gibiydik zaten. kafama koymuştum. benim için kalbimin gibilmesi, hayvan gibi ırzına geçilmesi manasına gelse de artık bi dur denmeliydi. çünkü bi düşünsenize beyler, hadi ite kaka yürüttün ilişkiyi, okulu bitirdin, askere gittin geldin, oturdun nikah masasına. hayatında ne yaşadın ulan sen. gibiş sokuş anlamında bile demiyorum. gerçekten ne yaşadın? özgürce amk ne yaşadın? tribim özgür kız hehe falan değil amk. sadece küçük şeylerde bile laf olması koymuştu artık. o evlilik 2 sene sürer mi lan? insanların gerçek yüzleri o zaman çıksa ortaya daha mı iyi? sana demezler mi dıbına koduğum sen madem böyle bi insansın kaç senedir kimi gibiyosun diye.
neyse arabada oturuyoduk. boğazım düğümlendi beyler. ona o kadar kızgın olsam da o kadar masumdu ki. o kadar narindi ki. size yemin olsun önümdeki göstergelere 15 dakika boyunca hiçbirşey demeden baktım sadece. sustum. daha doğrusu konuşamadım. arada birşeyler diyodu ama bakmıyodum bile. konuşucak mısın dediğini hatırlıyorum. kafamı salladım boş boş. ne konuşucaksın dedi. döndüm ona. biliyodum ki kelimeler ağzımdan bir kez çıktığında geri dönüşü olmayacaktı. ve konuştum söyledim, olmuyor dedim, yapamıyorum dedim. şu an bile yazarken kötü oluyorum lan. sustu o da. sonra 2-3 dakikalık çerez muhabbet döndü. şu hareketini hiç unutmayacağım. bana yavaşça döndü ve dedi ki sadece sarılabilir miyim sana. dıbına koyayım. nasıl kötü oldum, nasıl ecdadım gibildi anlatamam. sesi kulağımda hala. sarıldım ben de. durdum öyle bi 10 dakika. ağladığını duyabiliyodum. en sonunda ayrıldık. öptü beni. defalarca. yanağımdan, burnumdan, dudağımdan. öptü lan sadece. çok kötü oldum ulan, çok. biraz daha oturduk. ona aldığım kolyeyi çıkarttı verdi bana. onda kalmasını istediğim halde gülümseyip elimi sıkıca sıkarak avcuma yerleştirdi ve kapadı avcumu. gözünden bi damla yaş süzülüyodu ama gülümsüyodu hala. gidelim mi dedi. ben de olur diyebildim sadece. evinin oraya geldiğimizde bikaç kez daha öptü beni. omzunu başıma koydu. öyle kaldi biraz. ben de artık zor tutuyodum kendimi. seni seviyorum dedim. ben de seni seviyorum dedi o da. sonra sanki bi yabancıymışçasına hoşçakal deyip gülümseyerek indi arabadan. hala yaşlar süzülüyordu gözünden. yavaş yavaş arkasını dönmüş giderken tutamadım kendimi beyler. tutamadım. ağlamaya başladım lan ben de. olmadığına, onunla olmadığına üzüldüm, kahroldum amk.
o an bi söz verdim. birdaha böyle bi kızı, masum, gerçekten seven, kırmaya kıyamayacağın mizaçta bi kızı üzmeyeceksin dıbına koyduğum diye. birdaha kimseyi bu kadar yaklaştırmayacaksın o rahat batan zütüne diye.
bunlar bu akşam oldu. detaylarını aklımda kaldığınca yazmaya çalıştım. yok özet mözet amk. içinizden gelip kafanıza estiyse okumak, eyvallah. yazdıkça rahatlayacağımı düşünmezdim ama rahatladım lan. herkese hayırlı geceler.
