beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

fazla ayrıntıya girme uçarsın

inci sözlükte anlatma gardaş git blog aç ya da face duvarına felan yaz

anasını gibtiniz lan sözlüğün..

panpa bekle biraz modlar uyusun.

ayrıntıya da gircem panpa hrkes bilinçlensin artık

http://imgim.com/414incif7444078.jpg

. Aslında 7. Sınıfa kadar normal bir yaşam sürüyordum. 7. Sınıfa gelmiştim ve liselere giriş sınavı yaklaşmaya başlamıştı. Derslerim güzeldi fakat bu sınava önceden hazırlanmaya başlamak gerekiyordu, çoğu arkadaşım dershanelere gitmeye başlamışlardı bile. Ben de bu dershanelerin yaptığı ücretsiz sınavlara girip kendimi geliştirmeye ve indirim kazanmaya çalışıyordum. Bu şekilde yaklaşık 5-6 dershanenin sınavına girdim. Fakat içlerinden birinin sınavına girmek istemiyordum. Çünkü bu dershaneye gidenlerin veya herhangi bir bağı bulunanların askeri liselere alınmadığını duymuştum. Ben pilot olmayı kafaya koymuştum, askeri liseye girip savaş pilotu olmak istiyordum. Bu yüzden bu dershanenin sınavına girmek istemiyordum fakat annemin dershaneye gitmeyeceksin ya sınava gir sadece demesi üzerine sınava kaydımı yaptırdım. Sınav günü geldi ve çok büyük katılım vardı. Sınav zor geçmişti pek istediğim gibi değildi açıkçası fakat çok kötü de değildi hani. Sınava girenlerden kimseyi tanımadığım için biter bitmez eve dönmüştüm. Yine aynı şekilde devam ediyordu hayat; okul, ödev, sınavlar, televizyon derken zaman geçiyordu. ikinci dönemin başlarıydı; okuldan eve gelmiştim biraz dinlenip derse geçmiştim bir ara telefon çaldı; bizim evde telefonları ben açardım genelde, arayan malum dershaneden olduğunu söyledi ve sınav sonuçlarının açıklandığını ve benim de bir hediye kazandığımı söyledi ve ertesi gün dershaneye uğrayıp hediyeyi kendisinden almamı istedi.

devam aga dinlemedeyiz

amk bilgisayara bi şeyler oldu beyler gelior hızlı hızlı şimdi takipte kalın

benim aleti anlaticak sandim, merak ettim geldim.

Aslında ne hediye kazandığımı da merak etmiyor değildim, indirim veya kırtasiye ürünleri, dershane kitapları verirler diye düşünüyordum en fazla. Ertesi gün dershaneye öğleden sonra gittim. içeri girdiğimde kiminle görüşeceğimi bilmediğim için oradaki görevliye sordum ve kendisinin beni kantinde beklediğini söyledi. Kantine girdiğimde uzak köşede, masa tenisi oynayan çocukların ilerisinde yaklaşık 22-23 yaşlarında biri oturuyordu. Başka da kimse olmadığı için onun olabileceğini tahmin ederek masanın yanına gittim ve beni dün arayan sizdiniz galiba ben fahri dedim ve o da bana isminin Yunus olduğunu söyledi. Nerden bilebilirdim ki hayatımın bu tanışmadan sonra değişeceğini, yaşamımı yeniden çizmem gerekeceğini…

Bana dershanede kendisinin üniversite öğrencisi olduğunu, matematik okuduğunu ve dershane adına çalıştığını söyledi. Aslında sınavdan maddi bir hediye kazanmadığımı, eğer istersem haftada birkaç gün dershanede ücretsiz olarak birebir ders anlatabileceğini söyledi. Ben de bunu aileme sorduktan sonra kabul ettim, ne zararı olabilirdi ki dershanede ders anlatacaktı sonuçta. Aslında bu tam benim ihtiyacım olan bir şeydi. Çünkü maddi yetersizlikten dolayı dershaneye gidemiyordum. Yunus abiyle bu şekilde dershanede 3-4 hafta çalıştıktan sonra bir gün bana eğer istersem diğer derslerden de yardımcı olabilecek kişileri tanıdığını ve bir grup ile haftada iki gün ders çalıştıklarını fakat bunun bir evde olduğunu söyledi. Ben Yunus abiye çok güvendiğim için olur tabi ki dedim. Sonuçta sadece ders çalışacaktık.

rezerved.

bana bilmediğim bir şey söyle... ve al şukunu

@14 boşuna rezerve alma sabaha uçar başlık

Beraber eve gittiğimizde Lütfi isimli bir abiyle daha tanıştım ve bu abinin benim genel sorumlum olacağımı öğrendim. Gittiğimiz evde benim yaşlarımda iki kişi daha vardı, onlar da benim gibi ders almak için gelmişlerdi. Bu olaylar rutin bir şekilde her hafta sonu öğlenden akşama kadar ders yapıyorduk. Fakat zamanla ders aralarında namaz kılmaya başlamıştık, bu ilk zamanlar biraz garip gelse de sonradan alışmaya başlamıştım. Sonuçta namaz kılmanın ne zararı olabilirdi ki? Daha sonraları evlere birkaç büyük abiler gelmeye başlamıştı, bizlerle konuşuyorlar sohbet ediyorlardı. Hepsinin ortak özelliği sakin konuşan ve sohbetlerde dini konulara yer veren kişiler olmasıydı.

Bir hafta sonra Mehmet diye bir abinin evine gittik ve bana artık Mehmet abinin grubunda olduğumu söyledi. Mehmet abi kısa boylu, Adıyamanlı ve iyi birine benziyordu. Ona kanım ısınmıştı, daha samimi gelmişti. Bu evde ise sezgin ve veli isminde iki arkadaş daha vardı ve ben onların grubuna katılmıştım. Onlarla tanıştığımda arada biraz soğukluk oldu fakat zamanla alıştık birbirimize. Bu ev daha farklı gelmişti bana, ders aralarında çayın yanında bisküvi, simit gibi şeyler geliyor ve sohbet ediyorduk. Mehmet abi iki haftada bir kitap verirdi ve okumamızı isterdi.

beyler boşuna anlatmıyim okuyan yoksa

anlat amk devam

. Zaman böyle geçerken bir gün sohbet esnasında Bedüizzaman Said Nursi’yi tanır mısınız dedi. Fakat bizler kim olduğunu bilmediğimiz için cevaplayamadık. O bize kim olduğunu asrın müceddidi olarak bilindiğini anlattı ve bana “nur dede” adlı masalsı kitabı okumam için verdi. Ben fantastik roman okumayı çok severdim. Bu kitap da onlardan biri gibiydi ama beni etkilemişti. Çünkü nur dedeyi insanüstü güçlere sahip, havada namaz kılan bir masal kahramanı gibi anlatıyordu fakat Mehmet abi sohbetlerde bahsettikçe bana inandırıcı gelmeye başladı. Bir gün yine çay içip, simit yerken Fethullah gülen hoca efendiyi bilir misiniz dedi. Veli ben biraz biliyorum abi kitapları var kendisinin görmüştüm dedi. Ben hiç bilmediğim için bir şey söyleyemedim fakat bu isim bana yabancı gelmiyordu. Bunu üzerine Fethullah Gülen’i bir din âlimi ve Said Nursî’den sonra gelen kişi olarak anlatmaya başladı.