beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

@143 nerden çalmış söyle e ordan okiyim lan

@143 ne çalıntısı amk bi gibtir git

saat olmuş dört amk hızlan biraz sabah işe gideceğim ben

sende de iyi inat ve direnç varmış ama panpa helâl olsun.

@143 nerden biliyon oç kanıtla yada gibtirgit...

Bir süre sonra pgibolojim alt üst olmaya başlamıştı. Arkadaşlarımın yanında ağlamıyordum fakat tuvalete her gittiğimde kabinde gözümden yaşlar akardı. insanın bu şartlarda eğitimlere dayanması hem fiziken hem de ruhen gerçekten çok zordu. Fiziken sabrediyorduk ve dayanabiliyorduk fakat pgibolojik olarak çökmüştüm. intibak kampında kaldığım 8 gece boyunca diğer arkadaşlarımdan bir kez bile nöbet tutmamış olan olmasına rağmen her gece nöbet tuttum. Ayrıca her gece diğer arkadaşlarım yatmak için gittiklerinde bizler 17 kişilik bir grup olarak her gece saat ikiye kadar eğitim yaptırılıyorduk. Artık komutanımız yorulunca, uykusu gelince bizi bırakıyordu. Fakat bıraktıktan sonra ya nöbetim oluyor ya da gece bir komutan gelip kaldırıp ben gelene kadar çadırının önünde esas duruşta bekle der ve esas duruşta 2 saat beklememizi isterdi. Bu olaylar istisnasız her gün olurdu ve bana en fazla bir saat uyuma fırsatı verilirdi. Fakat ağrılarımızdan dolayı bu sürede bile uyuyamadığımız günler olurdu. Günde 22 saat eğitim yaptığım zamanlar olurdu.

komutanların hepsi nurcu olamaz başka bişe var herhalde

komutanlarında nurcularında amk sana bişey olmasın panpa

Ertesi güne 17 kişilik grup ile eğitime başladım. Bu gün benim hayatımın değiştiği gün olmuştur. Grupla beraber diğer arkadaşlarımız yürüyüş eğitimi yaparken, biz bir düdük çömel, bir düdük koş şeklinde yaklaşık 2 saat boyunca komutan eşliğinde sıcak asfalt ve güneşte eğitim yaptık. Tam bu grupla eğitim bitmiş diğer gruba geçerken hasan adlı başka bir komutan beni tekrar eğitime aldı ve bu eğitimde üç kişiydik. Aynı şekilde bir düdük yat veya çömel, diğer düdük koş olacak şekilde 2 saat te bu grupla devam ettim. Fakat 4 saat boyunca ağzıma bir damla su girmedi. Bir süre sonra hasan komutanımız beni italyan çukuruna attı ve oradan çıkmamı istedi fakat o kadar yorulmuş güçsüz kalmıştım ki yarım saat sonunda çıkabildim oradan. Ben hareketleri yapamayınca emre itaatsizlikten savunma veriyor ve ceza almamı istiyordu. Sanki bana bunları yaptırırken ayrı bir haz duyuyordu. Ben inlerken o zevk alıyordu sanki.

rezervasyon

amk sizinlerin abilerle münsabetiniz oldugunu mu öğrenmiş komutanlar niye bu eziyet

Çukurdan çıktıktan sonra koşturmaya başladı meydanda ağaçlık yerlere zütürdü ve devam ediyorduk. Bir süre sonra kendimi yerde buldum, ne olduğumu sorduğumda koşarken ağaca çarpıp düştüğümü söylediler. Koskoca ağacı nasıl görememiştim ki acaba. Daha sonra komutan geldi ve elimi yüzümü yıkamam için gönderdi ve daha sonra ana gruba geçmemi söyledi. Ana grupta yürüyüş eğitimine devam ederken birden bayılmışım ve revirde açtım gözlerimi. Artık dayanamamıştım yapılan eğitimlere zulümlere işkencelere…

ertesi sabah uyandığımda nasıl sürprizlerle karşılaşacağımı düşünüyordum. o gün umduğumdan iyi geçti diyebilirim. eğitimde fazla zorlamadılar. ama hala bazı komutanlarımın o anlam veremediğim tepkileri yüzlerine yansımıştı. nedenini sorabilmeyi o kadar çok istiyordum ki. ama sonuçta asker ocağıydı orası ve bize bazı şeyleri sorgulamamak öğretilmişti. akşam dışarı çıkıp biraz kafa dağıtmak istiyordum. çıktığımda tam karşımda yunus abiyi gördüm. çıldırmış olmalıydı. sonunda buraya kadar geldi. hemen yanına ilişip abi ne işin var burada dedim. herşeye rağmen kırmak istemiyordum. arabasına bindik ve basmane tarafında bir apartmana girdik. içeri girdiğimde esas sürpriz beni bekliyordu. tüm abiler içerdeydi. kaçmak istesem de kurtulamadım. aralarına aldılar beni ve biri ağzıma, biri zütüme derken sabaha kadar gibtiler. bunun üzerine askeri okulu da bırakıp hayallerimle vedalaşmak zorunda kaldım. bu da böyle bir anımdır.

kardeş çok iyi bea dewam

reserved

la yeter gibtin belamızı yalan mı söylüyon yoksa cidden bu kadar yaraklara mı geldin anlamadım ama ben olsam çoktan intihar ederdim

illa dıbını mı yırtalım bunu mu istiyosun?

Revirde yatarken devre arkadaşım devamlı su içiriyordu fakat içtikçe içiyordum çünkü ihtiyacım vardı, çok su kaybetmiştim. Bir süre sonra odaya komutan geldi ve hiçbir şey olmamış gibi saçımı okşamaya başladı dalga geçer gibi. işte ne olduysa o revirde oldu yatabildiğim nadir anlardan olduğu için düşünme fırsatı buldum ve buradan ayrılmalı mıyım diye sordum kendime. Çünkü birileri benim burada kalmamam için uğraşıyordu sanki. Zaten okula devam etsem de bir süre sonra disiplin puanlarımı düşürerek atacaklardı beni okuldan diye düşünüyordum. Fakat bir şey vardı tazminat çok pahalıydı. Ben babama nasıl yapardım bunu. Ama sonradan anladım ki babam ödemese de ben gerekirse çalışır yine öderdim. Yeter ki bu lanet yerden kurtulayım da…

devamın tekrar cemaatçilere karışıyor, sonra yurt dışında bi okula gidiyor falan. şimdi o başlığı bulamıcam ama yemezler genç.

@159 ananı italyan çukurunda sqtim. buda böyle bir anımdır