beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

ulan varya gurur duydum gurur sizin için ölüme bile giderim ulan
Ey büyük Atatürk! Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe

durmadan yürüyeceğime ant içerim.

Varlığım, Türk varlığına armağan olsun.

"Ne mutlu Türküm diyene!"

caps leri aldım 7 yetti devam et panpa sen millet bilinçlensin ak

Aylar geçmeye başladı ve yazın ortasına gelmiştik. Ders çalışmak üzere haftada belli günlerde abilere gidiyorduk. Artık cemaatle ışık evleriyle ilgili birçok şey öğrenmiştik ve fethullah Gülen’in kitaplarını, Said Nursi’nin risalelerini okuyorduk ve birçok şey öğrenmiştik. Ben artık çok alışmıştım ve hiçbir şey yabancı gelmiyordu artık. Çoğu abiyi tanır olmuştum. Zaman geçmiş okullar başlamıştı ve artık 8. Sınıfa gidiyordum ve dershaneye gitmem gerekiyordu. Sınavlara hazırlanmam için bu gerekliydi. Abilerin de uygun gördüğü sınav dershanesine gittim ve bu sayede askeri liseler için bir sakınca oluşmayacaktı. Fakat sonradan öğrendiğim üzere bu dershane askeri liselere gitmek isteyen öğrencileri yolladıkları dershaneymiş. Neyse artık derslere ağırlık vermiştik ve ışık evlerinde dini konularla birlikte ders ağırlık kazanmıştı fakat her şey planlı ve programlıydı, hangi saatten yemek yiyip hangi saatte namaz kılacağımıza kadar. Bazen geceleri Yunus abi gelip bizi çorbacıya zütürürdü, ders çalışmaktan sıkıldığımız bazı geceler film izlerdik ya da çeşitli faaliyetlerde bulunurduk fakat gece saat 3 te bizleri arabayla Pamukkale’ye zütürmeleri hiç aklımdan çıkmaz. Böyle çeşitli aktivitelerle bizleri kaynaştırıyor cemaati sevmemizi kolaylaştırıyorlardı. Hem niye sevmeyecektik ki bize ücretsiz ders veriyorlar, yemek yediriyorlar, barındırıyorlar, gezdiriyorlar; yani kısacası eğlenmeye başlamıştık

artık benim için tatil başlamıştı ve rahatlamıştım. Abilere arada gitmeye devam ediyordum ve artık bana askeriyeye girdiğimde neler yapmam gerektiğinden bahsetmeye başlamışlardı. Artık dini bilgileri tamamen öğrenmem ve askeriyede bunların bana çok lazım olacağını orada böyle şeylerin yasak olduğunu söylüyorlardı. Bana göz ile namaz kılmaya kadar birçok şeyi öğrettiler ve artık bana büyük bir adammışım gibi davranıyorlardı.

olum zati 2002de akpten sonra iyice azıltılar o 28 şubatı yapanların aq hep onlar yüzünden bunlar adam oldu yoksa en fazla alacakları oy %15 di aq

Biz bu şekilde derslerimize devam ederken namaz kılmayı, sohbetler etmeyi ve kitaplar okumayı sürdürüyorduk. Eve yine büyük abiler ara sıra gelip bizlerle konuşuyordu. Olaylar böyle devam ederken bir gün bizlere ne olmak istediğimizi sordu Mehmet abi. Ben savaş pilotu deyince herkes biraz şaşırdı. Bir gün yine ders arası verdiğimiz vakitlerde Mehmet abi 37 ekran bir tv ile içeri girdi ve sehpanın üzerine koydu. Daha sonra bir cd taktı ve bizden namazdaki oturuş pozisyonundaki gibi oturmamızı istedi. Ekrana baktığımda bir adam vardı ve dini konulardan konuşuyordu. Hz Ömer diyordu, Enes bin Nasr diyordu fakat pek bir şey anlayamıyordum konuşmanın genelinden. Bir süre sonra fethullah hocanın olduğunu öğrendim ve ekrana baktığımda ağlamaya başlamıştı, o ağladıkça cemaat coşuyor Allah sesleri yükseliyordu. Benim biraz tuhafıma gitti ama sonradan etkilenmeye başladım anlamasam da. Artık Fethullah hocayı da biliyorduk, Said Nursi’yi de.

kardeş cemaate girecem amk ülke zaten elden gitmiş bari zütü kurtaralım

edit : ironi yi bilmeyen binler bu ülke için askere bile gidilmiyor ne tak yiyelim bizde onların içine sızalım diyorum yani

Kuleli ve Maltepe Askeri Liselerinden mezun olan ve Kara Harp Okulu’na giren bazı öğrencilerin izmir Menteş Askerî Kampı’nda yapılan ‘intibak eğitimi’ sırasında yaklaşık bin öğrenci içinden ‘seçilmiş’ 200’üne ‘işkence’ türünde eğitim verildiği, bir kısım komutanların bazı öğrencileri Harp Okulları’ndan ayrılmaya zorlamak için ağır pgibolojik ve fiziki baskılar uyguladığı bu baskılara dayanamayan çok sayıda öğrencinin tazminat ödemeyi göze alarak ayrıldığı iddia ediliyor. Telefonla durumdan haberdar olan ve oğlunu almak için askeri kampa gelen bir velinin çocuğuyla görüştürülmeyince kafasına silah dayadığı ve oğlunu kamptan ve okuldan aldığı ortaya çıktı.

50 bin lira tazminatı göze aldılar

‘Rutin dışındaki ağır eğitim’ sırasında ‘Joker hakkını kullanmak isteyen var mı’ diyerek ailelerini aramaya zorlanan askerlerin ailelerini arayarak okuldan ayrıldıkları iddia edildi. Kuleli Askeri Lisesi’ni 100 puanla bitiren, atletizm dalında 20’ye yakın madalyası bulunan, defalarca Türkiye birincisi olan başarılı öğrencilerden Turgut Selman Tümer’in gördüğü baskı nedeniyle okuldan ayrılması, yine aynı nedenlerden dolayı 60’a yakın öğrencinin okuldan ayrıldığını ortaya çıkardı. Maltepe Askeri Lisesi’ni birincilikle bitiren Mehmet Altan da, ibrahim Ozan, Selman Tümer gibi baskılara dayanamayarak subaylık hayallerine son veren başarılı öğrencilerden sadece bazıları. Öğrencilerin, gördükleri ağır pgibolojik ve fiziki baskılar nedeniyle subaylık hayallerine son verip 50 milyar tazminat ödemeyi kabul ederek okuldan ayrılmayı göze aldığı iddia edildi.

Beraber eve gittiğimizde Lütfi isimli bir abiyle daha tanıştım ve bu abinin benim genel sorumlum olacağımı öğrendim. Gittiğimiz evde benim yaşlarımda iki kişi daha vardı, onlar da benim gibi ders almak için gelmişlerdi. Bu olaylar rutin bir şekilde her hafta sonu öğlenden akşama kadar ders yapıyorduk. Fakat zamanla ders aralarında namaz kılmaya başlamıştık, bu ilk zamanlar biraz garip gelse de sonradan alışmaya başlamıştım. Sonuçta namaz kılmanın ne zararı olabilirdi ki? Daha sonraları evlere birkaç büyük abiler gelmeye başlamıştı, bizlerle konuşuyorlar sohbet ediyorlardı. Hepsinin ortak özelliği sakin konuşan ve sohbetlerde dini konulara yer veren kişiler olmasıydı.

Bir hafta sonra Mehmet diye bir abinin evine gittik ve bana artık Mehmet abinin grubunda olduğumu söyledi. Mehmet abi kısa boylu, Adıyamanlı ve iyi birine benziyordu. Ona kanım ısınmıştı, daha samimi gelmişti. Bu evde ise sezgin ve veli isminde iki arkadaş daha vardı ve ben onların grubuna katılmıştım. Onlarla tanıştığımda arada biraz soğukluk oldu fakat zamanla alıştık birbirimize. Bu ev daha farklı gelmişti bana, ders aralarında çayın yanında bisküvi, simit gibi şeyler geliyor ve sohbet ediyorduk. Mehmet abi iki haftada bir kitap verirdi ve okumamızı isterdi.

beyler boşuna anlatmıyim okuyan yoksa

Pastaneye gittiğimizde yunus abinin ve Mehmet abinin orada olduklarını gördüm ve hep beraber konuşmaya başladık. Ben artık devam etmek istemediğimi ya askeriyenin yalan söylediğini, ya da cemaatin yalan söylediğini düşündüğümü ve ben askeriyeye inandığımı araştırıp gerçekleri gördüğümü söyledim fakat onların beni bırakmaya niyeti yoktu. Artık görüşmek istemediğimi sanki kendimi kötü bir şey yapıyormuş gibi hissettiğimi ve ajan gibi yaşamaktan sıkıldığımı söyledim. Bunun üzerine benim biraz aklımın karıştığını, korktuğumu ve düşünmem gerektiğini söyledi. Ben de oradan ayrılarak eve gittim ve düşünmeye başladım.

Artık veli ve sezgin ile kaynaşmıştık ve baya iyi anlaşıyorduk. Hepimiz aynı okulda olduğumuzdan okulda da görüşüyorduk. Hatta Veli ile aynı sınıftaydık. Yunus abiyle aramız hala çok iyiydi bazı günler bizi arabasıyla gezdirirdi eğlenirdik onlarla. Artık abilerde geceleri de kalmaya başlamıştım, ailem ders çalışacağım için izin veriyordu. Aslında ben onlara namaz kıldığımızı da söyledim, bunlar annem için güzel şeylerdi çünkü bana hem ilmi hem de dini öğretiyorlardı aslında bana da kötü bir şeymiş gibi gelmiyordu. Üstelik zorlamıyorlardı da, ben istediğim için yapıyordum.

Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

Hayatımda hiç duygusal bir andan ağlamadım. Fakat Yalova otobüsüne binmeden önce abimle konuşmak istedim, konuşamadım ilk başta çünkü ağlıyordum, hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Annem babam görmesin diye uzaklaştık onlardan. Anlattım abime korkuyorum abi dedim, bana yapılanlardan görüyorum ki gidince daha kötü şeyler olacak ama ben onlara inat dayanacağım abi, son noktaya gelene kadar orada kalacağım. Ben bunları yazarken sanki o anları tekrar yaşar gibi oluyorum, ... sene önceye gidiyorum, yine ağlıyorum. Neyse devam edelim; abimle konuşuyoruz dayan diyor, yaparsın diyor fakat baktın olacak gibi değil ucunda ölüm yok ya benim düğün için biriktirdiğim para var onu veririm diyor. Ben yine ağlıyorum, beni bu kadar çok seven var mıdır dünyada... Annemle babamın yanına geçiyoruz anneme sarılıyorum sanki bir daha göremeyecek gibi sıkı sıkı çekiyorum annemin kokusunu içime, zor ayrılıyorum babama geçiyorum babama baktığımda ağlıyorum nedensizce bilmiyorum korkuyorum sadece babama o kelimeyi söylemekten. ”Baba ben ayrılmak istiyorum demekten.” Otobüse biniyorum en arka koltuktayım yine ağlıyorum hayatımda bu kadar çok ağladığımı bilmem. Ailemden ayrılmak değil beni ağlatan, o kamptan nasıl çıkacağım ağlatıyor beni. O kampta neler yaşayacağım düşündürüyor.

adam gibi adamsın fazla söze gerek yok umarım allah bundan sonraki hayatını layık olduğun yerlerde geçirsin umarım hayyellerin bi nebzede olsa gerçek olsun.

Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

hepsini okudum kardeşim. bütün entryleri de okudum capsler için hüsamettin daltaşağına da mesaj attım. benim de var bu huur çocuklarıyla az çok geçmişim. annem sağolsun iyi ki de az. her yerde kaynıyo ipneler. ben capsleri alıcam 1dost kardeşim senle de irtibatta kalabilirim 1 yıl sonra inciye geldim iyi ki de gelmişim amk vay be. gibimsonik bir insan olmama rağmen ben de yapabilceğim şeyi yaparım bu huur çocuklarına karşı. hepinize selam olsun

Geçmiş olsun panpa.. Birazdan işe gitcem dye yazıyı okuyup yattım sinirmden uyuyamadım amk.
Bu insanlar(!)yasalarla korunur. Hersey ellerinde kendilerini kurtarmak için yasalar çıkarıyorlar. O kadar komutan o kadar gazeteci neden içerde? bunu sorgulayan kaç kişi var. Adamlar kendilerine tehdit olarak gördüğü herseyi, herkesi ortadan kaldırıyorlar. Ya yanımızda olacaksın yada giberiz hesabı gidiyorlar.

ilk dönem bittikten sonra tatil için memleketlerimize dağıldık. Eve geldiğimde annem bana büyümüşsün dediğinde şaşırmamıştım çünkü gerçekten büyümüştüm. Aslında bedenimde bir farklılık yoktu ama ruhumdaki farklılık başkaydı. Artık doğruyu bulmuştum, kimseye hizmet etmeyecektim Türk ordusundan başka. Tatilde evden çıkmaya korkar oluştum çünkü her dışarı çıktığımda farklı bir abiyi görüyordum. Veli ile görüşmeye devam ediyorduk. O da bir Anadolu lisesini kazanmış ona gidiyordu. Fakat cemaate hala devam ediyordu. Artık benim için insanlar ikiye ayrılmıştı. Cemaatçi olanlar ve olmayanlar.