beyler uzun ve ciddi bi şey anlatcam

bu konu kapatılmamalı lütfen caps ler alınsın arkadaş muhteşem şeyler anlatıyor. ders niteliğinde. modlar lütfen bu konuyu kapamayın.

Bir gün telefonumu yabancı bir numara aradı ve açtığımda yunus abinin sesini duymuştum. Aslında biraz tedirgin oldum ama tanıdık birinin sesini duymak hoşuma gitmişti. Bu hafta sonu izinde benimle görüşmek istediğini ve izmir’e geleceğini söyledi ve ben de kabul ettim. Okulda hayat normal bir şekilde devam ederken aile özlemim artmıştı. Bir gün yine derslerden sonra konferansa gittik ve istihbarat subayı irticaa faaliyetleri konulu konferansı anlattı. Ben ilk defa Fethullah Gülen hakkında gerçekleri bu konferansta öğrenmiştim. Daha sonra merak ettim ve bu konuyla ilgili araştırmaya başladım. Kafam karışmıştı artık bir kere…

@50 sense mi askeri öğrenciydin panpa

ilk sayfayı okudum ağlayarak boşaldım panpa abartmadan anlatan dürüst birine benziyorsun

Artık koca okulda tek başıma kalmıştım. Fakat zaman geçtikçe alışmaya başladım; hem arkadaşlarıma, hem okula, hem de yalnızlığa. intibak kampı boyunca okuldan dışarı çıkmadık. Askerlikle ilgili temel şeyler öğretiliyordu. Kurallar, selamlamalar, talimatlar derken zaman geçiyordu fakat bana abilerin dediklerini aklımdan çıkarmamaya çalışıyordum. Arkadaşlarıma belli etmeden gözle namaz kılıyordum. Askeri ortama alışmam biraz zor olsa da bunu başardım artık yeminimizi etmiş ve birer subay namzeti olmuştuk. Okulda üst sınıflarla olan ilişkilerimiz biraz karışıktı. Birinci sınıflar her gördükleri yerde çağırıyorlar, çeşitli bahanelerle azarlıyorlar fakat ben yine okulu sevmiştim sonuçta ast üst ilişkisi olacaktı.

devam et panpa

Artık beni mülakatlara hazırlamaya başlamışlardı. Yunus abi ile koşmaya sahaya koşmaya giderdik. Halı sahada maçları yapardık. Fakat bir gün bizi okyanus test merkezi adlı bir yere zütürdüler ve karşımızda 4 kişi bir masada sıralanmış duruyordu. O an anladım ki askeri liselere girişteki mülakatların birer kopyasını yapıyorlardı bana. Karşımdaki hiç tanımadığım 4 kişi bana sorular soruyor ve cevaplarını istiyordu. Sonradan öğrendim ki bunlar mülakatlar öncesinde bizim iyiliğimiz için yapılanlar içinmiş. Askeri lise sınav sonuçlarına göre bizim grupta ben ve Veli kazanmıştı. Birlikte hazırlanıyor koşuyor zaman geçiriyorduk. Hatta Mehmet abi bizleri mülakatta size çok beyazsınız demesinler diye bizi havuza zütürmüştü. Bana asla mülakatta abilerle ilgili bir şey söylemememi ve cumhuriyet, hürriyet gibi gazeteleri okumamı istediklerini söyledi ve bunun gibi birçok konuda ön çalışmalar yaptırdılar ve artık mülakatlara da hazırdık.

Babam beni üniformayla gördüğünde çok gururlanmıştım ilk defa bir erkek olduğumu orda anladım, çakı gibi olmuştum tam da istediğim şekilde. Babamla bahçeye çıktık çam ağaçlarının altında bir bankta oturduk. Konuştuk ama öyle mutluyduk ki hiçbirini hatırlamıyorum. Aslında biraz hüzün vardı o anda çünkü biliyordum ki 13 yaşında ilk defa ailemden ayrılacaktım. Babam gitmesi gerekiyordu, gitmemesini istiyordum ama bunu ona söyleyemezdim çünkü ben bir askerdim artık. Babam ayağa kalktı vedalaştık ağlamamak için o kadar sıkıyordum ki kendimi anlatamam. Babam yavaş yavaş yürümeye başladı, ben ağlamaya başladım. Babam benden uzaklaştıkça benim hıçkırıklarım artıyordu. “Baba gitme, beni bırakma” diyemedim. Şimdi bu yazıyı yazarken bile ağladım, gerçi her aklıma geldiğinde ağlarım ya her neyse…

anlat herkez duysun amk anlat

beyler okuyanlar bi ses varsin

Artık izne çıkma vakti gelmişti ve ilk defa izmir’de yalnız başımıza dolaşacaktık. Devre arkadaşlarımla birlikte konakta dolaşmaya başladık, ilk izin olduğundan beşerli onarlı gruplar halinde dolaşıyorduk. izin bitiminde okula döndük ve yine normal aktivitelere devam ediyorduk. Zamanla alışınca burada hayat çok güzel geçiyordu. Hafta içi ders sonralarında konferanslar oluyordu ve bunlarda bize değişik konularda bilgiler veriliyordu. Derslerden ve konferanslardan arta kalan zamanlarımızda ise spor takımlarına seçmelere katılıyorduk ilk zamanlarda.

Aslında ne hediye kazandığımı da merak etmiyor değildim, indirim veya kırtasiye ürünleri, dershane kitapları verirler diye düşünüyordum en fazla. Ertesi gün dershaneye öğleden sonra gittim. içeri girdiğimde kiminle görüşeceğimi bilmediğim için oradaki görevliye sordum ve kendisinin beni kantinde beklediğini söyledi. Kantine girdiğimde uzak köşede, masa tenisi oynayan çocukların ilerisinde yaklaşık 22-23 yaşlarında biri oturuyordu. Başka da kimse olmadığı için onun olabileceğini tahmin ederek masanın yanına gittim ve beni dün arayan sizdiniz galiba ben fahri dedim ve o da bana isminin Yunus olduğunu söyledi. Nerden bilebilirdim ki hayatımın bu tanışmadan sonra değişeceğini, yaşamımı yeniden çizmem gerekeceğini…

benim aleti anlaticak sandim, merak ettim geldim.

ayrıntıya da gircem panpa hrkes bilinçlensin artık

Fakat okula gittiğimde Necip Hablemitoğlu’nun kitabı olan “köstebek” i aldım ve okumaya başladım ve anladım ki gerçekten kandırılmışım. Aslında oynanan oyunlar çok büyükmüş ve ben maşa olarak kullanılacakmışım. Kurban bayramı için tatile memlekete gittiğimde beni birçok kez aradılar fakat açmadım. Çünkü artık onlardan kurtulmak istiyordum. Onların kirli oyunlarını az da olsa anlamıştım. Beni sürekli arıyorlar ve görüşmek istiyorlardı. Yine dışarı çıktığım bir gün evin hemen yanında Mahmut abiyi gördüm. Sanki orada beni bekliyormuş gibiydi. ilk başlarda normal havadan sudan konuşmalar geçti ve benimle konuşmak istediğini ve pastaneye gitmemizi söyledi ben de kabul ettim. Fakat kararlıydım artık ilişkimi kesecektim onlarla.

hepsini okudum kardeşim. bütün entryleri de okudum capsler için hüsamettin daltaşağına da mesaj attım. benim de var bu huur çocuklarıyla az çok geçmişim. annem sağolsun iyi ki de az. her yerde kaynıyo ipneler. ben capsleri alıcam 1dost kardeşim senle de irtibatta kalabilirim 1 yıl sonra inciye geldim iyi ki de gelmişim amk vay be. gibimsonik bir insan olmama rağmen ben de yapabilceğim şeyi yaparım bu huur çocuklarına karşı. hepinize selam olsun

uyumadım sırf bu olayı okumak için bende ortaokulda gitmiştim bu abilere ama risale okuma işi bana saçma geldi bıraktım. baya bir süre peşimde koştular eve gelip gittiler babamla bile konuşmaya çalıştılar ama karar verip bıraktım he ben senin gibi askeri liseye falan giremediğim için senin kadar zorlamadılar beni kurtuldum. ama o zamanlarda hatırlıyorum hiç aklımda yokken askeriyeye girmemin güzel olcağını böyle daha iyi hizmet edebileceğimi askeri sınava hazırlanmam gerektiğini söyleyip durmuşlardı bende baya bir süre inanmış alakam olmamasına rağmen askeri sınavlara hazırlanmıştım. ama geçemedim öyle kaldı kaldığıda iyi olmuş

Ertesi gün uyandığımda telefonuma bir mesaj gelmişti: “evin karşısındaki duvara bak” hemen gidip balkona çıktım ve caddenin karşısındaki duvarda “bizi bırakmayacağını biliyoruz” yazıyordu. Bu adamlar gerçekten çok kararlıydı fakat benim artık aklım başıma gelmişti ve görüşmeyecektim onlarla. Tatil bitene kadar peşimdelerdi.

la senin yalanını şerefini gibiyim bizde cemaatteydik koçum, ben cemaat kolejinden mezun olduğum halde askeri sınavıda, mülakatıda kazandım, kendim gitmedim, lan dıbına kodumun evladı o kadar adamın işi gücü yok senlemi uğraşacak? bi yerden sonra gibtir ediverirler senin gibi kaç tanesi var biliomsn sen? hepsiyle ugrasılsaydı her sene askeriyeden kaç adam atılırdı, varsa askeri liseye gittiğini kanıtlayan bi caps koyda görelim amın oglu, kendini nasıda nimetten sayıyo hareketlere bak, ben hukuk fakültesi okuyorum adamların en cok ihtiyac duydugu alan, beni bi kere bile aramadılar ayrılıyorum dedikten sonra, abimde cemaatciydi, sana yemin ederimki cemaati bıraktı, gitti mülakatı da sınavıda kendi geçti, taş koysalar ona koyarlardı hemde bu sene kazandı şimdi stajyer hakim-savcı adayı, bırak bu işleri amk bende ciddiye aldım okudum bide

Gitmeden önce Mehmet abi aradı ve beni her zaman buluştuğumuz yer olan basmane garının karşısındaki camide bekleyeceğini ve her ay aynı gün aynı saatte orada olacağını ben gelsem de gelmesem de bekleyeceğini söyledi. Bu adamlar gerçekten inatçıydı. Fakat artık canımı sıkmaya başlamıştı. Çünkü eğer komutanlarım duyarsa okuldan atılabilirdim ve hayallerimden vazgeçmek zorunda kalabilirdim. Ben artık hiçbir yabancı numarayı açmamaya başladım. Tatilden sonra olan ilk buluşmaya gitmedim artık normal bir askeri öğrenciymişim gibi yaşamaya başlamıştım. Hentbol takımına girmiş ve güzel vakitler geçiriyordum okulda. Artık her açıdan kendimi geliştirmeye başlamıştım fiziksel açıdan sporla bedenim gelişiyor, zihinsel açıdan kütüphaneden aldığım kitaplarla besliyordum kendimi. Diğer ayki buluşma geldiğinde Mehmet abinin sözleri aklıma geldi ve sen gelmesen de ben her ay burada olacağım demesi beni meraklandırdı. Acaba orada bekleyecek miydi gerçekten.