beyler şimdi çok felsefi bi konu açıcam

Para başarı aşk vs herşeyin dayandığı tek nokta mutluluk aslında. Mutlu olabilmek direkt olarak bizle ilgili duygusal doygunluk mutluluk getirir bizim iyi hissetmemizi sağlayan şey yani yine kendi çıkarlarımız bencilliğimiz.

geldim panpam. önce bi nick'e bak istersen --->

şimdi, doğrudur burdaki yazarların bencillik hakkındaki görüşlerine katılıyorum. izninizle farklı bi açıdan yaklaşmak istiyorum konuya:

hepimizin inandığı/inanması gerektiği üzerine evrim teorisi ve darwin amcamızın açısından bakıyorum konuya. insan faydacıdır ve kendisi için yararlı olanı yapar. bu sadece insan için geçerli değil her canlı öyle. mesela hiç durduk yere bir köpek gelip evinizin önünde bekleyip geceleri sizin evi korur mu? asla. amacı yemek'tir. yada bir kedi gelip sizi yalar mı? sadece gelip sırnaşır çünkü kendini sevdirmek ister.

devamı geliyor

@24 aynı şekilde hissettim panpa. zaten dikkat ettiysen bu başlığı açmamın sebebi de bencillik dıbınakoyayım. benim gibi düşünenleri bulup mutlu olmak istedim.

tanri kendisine tapsin diye bu kadar mal toplulugunu yaratmis sen de insanin bencilliginden mi bahs ediyosun... yaraticisi bencil olanin kendisi de bencildir..

Bunları iki sene önce falan ortaya attığımda bana kendi haklı gördüğüm düşüncemi sadece bi kalıba sokmaya çalışıp biyerlere bağladığımı söylemişlerdi ama bunu düşünen başkalarının da olması çok iyi

@20 doğru diyosun ben şu ana kadar kime yardım ettiysem atıyorum para verdim bu parayla yemek mi yedi karnınımı doyurdu diye düşünmedim. yol boyunca sırıtır ben iyi bi insanım lan nasılda yardım ettim lan taşşağım saolsun benim felan derim

yaptığımız her hareket kendi çıkarlarımız doğrultusunda değil mi zaten istediğin kadar iyilik yap ucunun sana dokunmasını umut ederek yaparsın bencillik insanoğlunun doğasında var olmak zorunda.

evet beyler karşıt argümanları, anama edilen küfürleri alıyım.

yani dilenciliğe o bozukluğu verdiğinizde aslında "bilinçaltınızdan" geçenler ;

"evet bak iyi bir insanım ben. muhtaç olana yardım ediyorum"

"ulan ne duyarlıyım amk"

"tam da toplumun istediği, ailemin öğütlediği, arkadaşlarımın takdir ettiği gibi biriyim. helal bana"

düşüncelerinin tatmini varsa?

yani siz o bozukluğu kendi tatmininiz için veriyorsanız?

hiç düşündünüz mü?

@18 sukuledim panpa
bi dakka vay kolpa

Şurda yazarken bile şuku alıyim insanlar beğensin diye düşünüyoruz hayatımız kolpa , bencillik üzerine

beyler farkettiyseniz,

annenizin ölmesine üzülmesinini kaynağı hep " sizsiniz"

yani olay " sizden " bağımsız değil.

yani ölümüne üzülürsünüz çünkü ;

onu çok seviyorsunuz ve bir daha göremeyeceksinizdir mesela
( temelde yine siz varsınız dikkat edin )

desteğini bir daha bulamayacaksınızdır belki
(oha yine "siz" varsınız merkezde)

sizi siz olduğunuz için seven başka kimse yoktur mesela
( bak gördün mü yine sen)

yemeklerini yiyemeceksinizdir bir daha belki
(hep ikinci tekil şahıs vay amk)

başka örnek üzerinden gidiyorum beyler

mesela yolda yürüyorsunuz ve bir dilenci gördünüz. cebinizde de fazla bozuklu var. veriyim garibana sevaptır diyorsunuz.ya da ateistseniz veriyim garibana iyilik olsun diyorsunuz.

şimdi:

siz karşılık beklemeden bir iyilik yaptığınızı düşünüyorsunuz değil mi?
sonuçta bir dilenci size karşılığında ne verebilirki?
allah razı olsun der en fazla
peki ya öyle değilse ?

Waz diye film vardı o geldi aklıma peki sana bi soru kafana silah dayadım dedim ki ya seni ya anneni öldürcem make your choose bitch

rezerved alıyom sabah bakarım panpa

hegelin fayda ahlakı kurdıbına bak huur evladı giberim senin yapacağın muhabbeti de seni de dıbını yolunu gibtiğim barzosu

az bi şey göz gezdirdim astronomum, profesyonel uzman ateistim, sor et bakalım

dinliyorum panpa yazışınden asalet akıyo kalemine sağlık devam

mesela en ekstrem örnekleri alalım. teorimi çürütebilecek en ekstrem örnekleri.

mesela anneniz öldü ve annenizi çok seviyorsunuz. çok üzülürsünüz değil mi?

neden?

harbi neden dıbınakoyayım ?

çünkü o artık sizinle değil diye mi? onu bir daha göremiyeceksiniz diye mi?

nedne anneniz ölünce ağlarsınız beyler?

acaba, bencilliğinizden olabilir mi?

neden hiç " annem sonunda bu taktan dünyadan kurtuldu, onun adına sevindim"

diyeni görmeyiz.

gerçekten de anneniz bu taktan dünyadan kurtulmadı mı?

öyleyse niye üzülüyoruz beyler?

cevapları alıyım ona göre devam ettircem örnekleri

şimdi beyler okuyan tribünler için yazıyorum.

şimdi bencillik nedir ? genel olarak insanlar neye bencillik der?

kişinin kendisini düşünmesi ve başkaları giblememesi genel olarak kabaca değil mi?

benim iddiam şu:

şu hayatta yaptığımız ne varsa, bakın "ne varsa" diyorum. istisnasız hepsi bizim bencilliğimizden kaynaklanıyor.

nasıl mı?

örnekler üzerinden gidicem birazdan

(bkz: toplum çıkarı olanı alkışlar)