bir asosyal adam ve evlendiği o muhteşem kadın

kimse kalmadı mı amk

amk binleri.

ses verin

ertesi gün uyandım eve döneceğim o gibik günün etkisiyle kafam bozuk. kahvaltıyı yaptım hemen çıktım. sadece istediğim onlarla biraz daha fazla zaman geçirmekti. aksam 10 da otobüsüm vardı. gittim hemen yanlarına nerde kaldın diye sordular. mangal yakmıslar öğle yemeklerini yiyorlardı. kızlar sıradan makyajsız oldukları halde çok çekici geliyorlardı bana. gözlerimi alamıyordum. atla gidiyoruz dediler. nereye dedim. sorma dedi aksam otobüsün 10 da değil mi biz seni bırakırız flan dediler. dedim bavulum flan var daha. tamam git hemen bavulunu topla gel bekliyoruz dediler. nereye dedim ısrar ettim ne çok soru soruyorsun buralardayız gezicez sadece dediler. iyi tamam dedim sıkmak istemedim fazla gittim evdekilere erken çıkmam lazım dedim. neden niye diye sordular tabi. bende erken gitçem beklemiyim daha fazla flan diye yalan soyledim. inanmadılar sanki ama ben evden çok da belli etmeden durumu hemen bavulumu toplayıp çıktım. kamp alanlarına doğru heyecanla gittim hemen.

hayatımda hiç bu kadar rahat insanlar gormemiştim. dünya giblerinde değil sanki. amerikada ki gençlik filmlerini andırıyor oçler. zaman geçtikçe daha da özeniyordum bunlara. yemeklerini yediler bulasıkları flan yıkadılar bende yardım ettim tabi. çıktık yola balık resturantlarının oldugu güzel bir yere çektiler karavanı. çarşıymış orası. pazar alanı gibi birsey var orda. incik boncuk flan satıyolar. gittik kızlar 3-5 bisi aldı. sonra oltaları flan varmıs bunların balık tutmaya gittik. olta kullanmayı flan öğrettiler bana. çok fazla balık tutamasakta çok eglenceli vakit geçirdik. tabi sohbet gittikçe artıyor. bana neler yaptıgımı ne yapacağımı flan sormaya basladılar. onlarda kendilerinden bahsediyordu tabi. resmen onlara hayatımın kısa özetini anlattım. ama anlatırken 1 gram kasılmadım. o kadar çok rahat hareket ediyordum ki sakalaşmalar bile basladı. o kıza da zaman geçtikçe içten içe aşık oluyordum. içim gidiyordu.ama grup arasında sadece arkadaş ortamı vardı sonuçta. anlarlar flan diye tırtstım ufaktan.

zaman gittikçe ilerliyordu.ben de üzülüyordum belli etmesemde. sonra bir anda inanılmaz bir teklif aldım. gel bizle katıl bize biz seni çok sevdik dediler. hayrete düştüm 2 gün önce tanıstığım insanlar beni yanlarında görmek istiyordu. hani yaşça da küçüğüm amk bir özeliğimde flanda yok merak ettim neden flan dedim az önce anlatıklarımın onları çok etkilediklerini. okula tekrar baslamadan önce kendi basıma yapmak istediğim tatilimi yani bigiblet turunun yerine yanlarında yapmamın daha doğru olacağını söylediler ve eklediler hemen tek basıma güvende olmayacağımı bu işlerin öyle kolay olmadığını anlatılar. ama benim tedavi için gitmem gerekiyordu evime. onlara anlatıklarımda bu kısımlar yoktu. yani tedavi aldığımı söylememiştim. kızların yanında rezil olmayım diye. hemen bir yalan uydurmam gerekiyordu. ya da onlara katılıp tedaviyi ve ailemi atlatmam gerekiyordu. aileme daha önce de hiç yalan soylememişim.

@171 oç güldürdün.

@176 lan napıyım amk anca yetişiyor. kolum yoruldu. kaç saattir yazıyorum.

daha sonra devam ediyim bayağı yoruldum. daha önceden yazıp kopyala yapıstır yapıyor millet amk ben öyle yapmadım. o yüzden yavaş yazdım.

iyi geceler.

burda mısınız amk biraz daha anlatayıyım gidicem yarın erken kalkmam gerekiyor.

ses verin picler rezerve alanlar nerde

yok mu bir kaç kisi amk

neyse ben devam ediyim rezerve alanlar okur sonra

Otobüs saati yaklaşıyordu. Ben ise tam bir çıkmazın içindeydim. kafam karmakarısıktı. Bir tarafta hayallerimi süsleyen hep yapmak istediğim planlarımın bir parçası diğer tarafta ise sıkıcı aile ve doktor baskısın olduğu iğrenç bir dönem. Hayatımda hiç bu kadar kendimi özgür hissettiğim bir zaman dilimi olmamıstı olmayacaktı da sanki. bu insanların içinde rahat hareket edebiliyor isteğim gibi davranabiliyordum. oysa ki bundan tam birkaç ay önce intiharın eşliğinde ki ölümü arzulayan ben bu ruh yapısının tam tersiydim. Sıkıcı sehir hayatı ve çok fazla insanlar canımı yakıyordu. Bunu anlamıstım. Burada ise doğayla baş başaydım ve bana değer veren bir grup arkadasım olmustu. Yasamak istediğim hayatın bu olacağını hissetmistim sanki. Ama hayat kaygısı para kazanmak zorunda olmak beni üniversiteye devam etme konusunda zorluyordu. içimden okula baslamadan ki son 1 ayımı keyifli geçireyim bari diye söyleniyordum.

Ve karar verdim annemi aradım. Üniversiteden arkadaslarımın yanında tatil yapmak istediğimi okula baslamadan önce bana iyi geleceğini söyledim. .bırak üniversiteden arkadası bu yeni tanıstığım insanlardan başka çevrem yoktu tabi. Koca bir yalandı yine bu. Annem tedavinin iyi gittiğini flan dusunmüştü sanırım çok seviniyordu. Ama kesinlikle gelmemi istedi aksi taktirde tedavinin yarım kalması durumunda hastalığımın tekrarlanma olasılığının oldugunu söyledi. Bende hemen gitmeliyim yanlarına bekliyorlar ama diyerek devam ettim konusmama. çok ısrar ettim. En sonunda doktorla konusmamım daha iyi bir fikir olcağını kanısına vardık.

Doktor 10-15 dakika içinde aradı beni annemin durumumdan bahsettiğini ama benim daha ayrıntılı bir sekilde anlatmamın benim açımdan daha sağlıklı olacağınından bahsetti. Tekrar anlattım bende. Bu tatilin bana çok iyi geleceğininden ve çok istediğimden flan bahsettim. daha sonra bana tedavi sürecinde yaptığı gibi tedavime telden devam edebileceğini fakat ilaç konusunda endişeli oldugundan bahsetti. Yine de son kararı bana bıraktı. durumun benim için çok önemli oldugunun farkına vardı sanırım. iyileşme gösteriyordum zaten. bunun bende farkındaydım ama aldığım ilaçlardan çok bulunduğum ortamın etkisiydi sanırım bu. ama ilaç mevzusu kafa karıstıran kısmıydı işin. yani asıl mesele oydu. yoksa terapiyi telden almanın pek bir olumsuz tarafı olamazdı herhalde.

Bu süre zarfında eczaneden hemen alınabilinen yani reçetesiz alabileceğim cipralex adlı ilacı her aksam kullanmamı ve hiç ihmal etmememi söyledi. onu 2-3 günde bir aramamı rica etti. Telefonu kapattıktan sonra uzaklaştığım karavana doğru yürüdüm. Birkaç önemli yere telefon edeceğimi onlarla gelip gelmeyeceğimi bu sekilde karar vermem gerektiğini soylemisim daha önceden zaten. Ama annemi ve doktoru arayacağımımdan bahsetmedim tabi. Rezil olmamak için kızlara. Onlarda cevabımı bekliyordu sordular hemen. Ben de ki gülümsemeyi görünce anladılar zaten atla hadi hemen kamp alanına dönüp birkaç bira yuvarlayalım kutlayalım dediler. Bende biraların bu gece benden olacağını benim ısmarlamam gerektiğini söyledim. Fazla konusmadığım için beklemiyorlardı böyle bir cevap. Gülüşmeler flan oldu tabi herkeste.

lan picler daha onceden yazıp kopyala yapıstır yapmıyorum amk insaf biraz

biraz işim var gelince devam ederiz. haftasonu ise seri bir biçimde tam gaz devam edicem.