Kimsenin dağarcığı Allah Aşkı nı anlatmaya yetmez zaten

Daha önce kaleme aldığım bir yazı aklıma geldi eklemek istedim..

Çocukken en sevdiğim mevsim yaz mevsimi idi.. Şafak sayar gibi, özlemle beklerdim yaz olmasını.. 8-9 yaşlarındaydım, o senesi yaz tatilini Türkiye de geçirmiştik.. Almanya'nın kasvetli havasından kurtulup, delicesine çocukluğumuzu yaşıyorduk..

Abim, arkadaşlarına rüştünü kanıtlamak için, yüksek bir ağaca tırmanıp, zafer naraları atıyordu ağacın tepesinde.. Kaza geliyorum demez.. Nasıl olduğunu anlamadan, abimin ağaçtan düşmesine şahit olmuştuk.. Velhasılıkelam, soluğu hastanede almıştık.. Kolu alçıya alınmıştı.. Abimin canı yandığı her halinden belliydi..

Babamın o an, "Erkekler ağlamaz, hadi sil gözyaşlarını paşa.." demesi zihnimin derinliklerine kazınmıştı.. Neden daha çocukluk çağlarında, erkek çocuklarına bu söz sanki hayatın en önemli kurallarından bir tanesi gibiymiş gibi empoze etmeye çalışılır ki..? Nefes alıp verdiği müddetçe, erkek adam da ağlar ve o an anlar, bu acının ağaçtan düşmeye benzemediğini..

Büyüyünce, asıl acıyı canımız ruhumuz çektiğinde anlarız, küçükken çekilen acıların devede kulak olduğunu.. Ömrün boyunca kahraman olarak görduğün abinin, "çok canım yanıyor kardeşim" diye hıçkırıklara boğulduğunda anlarsın "erkekler ağlamaz" sözünün yalandan ibaret olduğunu..

Hiçbiriniz duygusuz, ruhsuz robotlar değilsiniz.. Bir kalbiniz olduğunu hatırlayıp utanmadan, sıkılmadan doyasıya ağlayın.. O an, babanızın söylediği "Erkek adam ağlamaz" sözü değil, annenizin "Ağla yavrum rahatlarsın" sözü gelsin hatıranıza..

Gece gece efkar bastı yaktım bi dal hepimiz için

Değer verdikçe nasıl kaybeder insan..? Belki de seni seviyorum yerine defol git demek daha akıllı bir hamle olabilirdi..

Hiç gitmeyecek birini bulup aşık olmak lazım.. Aksi takdirde elimizden kayıp gidenlerin ardından, uykularımız kaçar duygularımız ise harap olur..

Masumca duygular besleriz, sorgusuz sualsiz teslimiyet gösteririz.. En önemlisi, bizi incitmeyeceğine dair çocukca güvenmeyi tercih ederiz can bildiğimize.. En büyük çaresizliğimiz olacağını sezemeyiz, ya da görmek istemeyiz..

Ondan arda kalan sadece hüzün olur.. Varlık adına bir şey bırakmaz zaten.. Hüzün mevsiminde hapsolur benliğin.. Geçte olsa anlarsın ki, onda kalp yoktu sende ise baht..

Bir asosyelin kaleminden aşk; aşkı bile yaşayamayacak kadar asosyel olup öyle bir hayal etmektir ki aşkı gerçeğinden bile kat kat güzel olmasıdır. Gerçek aşktan bile güzeldir o hayali aşk. Sadece bir insanı sevmek bile değildir bir asosyal için aşk en azından benim için öyle değil. Ne güzel bir kelimedir aşk, Allah Aşk'ı diye bir şey bile vardır. Sevin dostlarım, sevilmeseniz bile, kalbiniz kanasa bile sevin anasını satayım. Ha ama derseniz sevmek mi güzel sevilmek mi diye... Sevilmek güzeldir herhalde hiç hissedemedik ki...

Rezerved

Rezerved

Rezzerved

Acilamayan asosyallerden biri olarak asosyalligi siqem

Bunu cugulayin beyler okucam

Anliyorum

Aklıma estiği gibi bir oradan bir buradan yazıyorum.. Hayatımızı zaten yeterince düzende tutmaya çalışıp belirli kalıplara sığdırmaya çalışmıyor muyuz..? Bırakın biraz da düzensizlik arasında kaybolalım.. Kaybolmak demişken, bazen ilişkilerde yolunu kaybedersin, ya da yolunu kaybettirirler.. O an yalnızlığın tek sığınak haline gelir..

Yalnızlığının karanlığı çökünce, bir hamal gibi yükler yüreğin hatıraları.. Ne kadar belli etmek istemesende yorulursun bitap düşersin.. Hüznün rengi ile boyarsın kalbinin duvarlarını..

Kendini yavaş yavaş soyutlarsın çevrenden.. Bu halinin sorumlusu O'dur, sen kuklası, cevrendikler ise üç maymunu oynayan seyirciler.. Yeni yeni fek edersin, ne kadar yapmacık olduklarını.. Sahte gülüşler, sahte teselliler.. Hepsinden kaçmak icin maskeler ardına saklanırsın.. Hüznün rengi çöker gecene gündüzüne..

Asosyallerin aşık olmaya hakkı yoktur. Kendimden biliyorum

Tam yerine açtın başlığı

Rezerved

Rezerved

Rezervasyon

Kalbe dokunmak dedim de aklıma geldi, günümüzde kalbe değil de tene dokunmak marifet sayılır olmuş..

Ne kadar basitleştirdik aşka dair herşeyi.. Heveslerimizi aşk sanar olduk.. ihanetlerimiz ile yüzleşmek bedelini ödemek yerine, "hayatımda başkası var aşık oldum, seviyorum" kelimeleri ile hatalarımızı örtbas eder olduk..

Kalbini kırdığın insana dikkatlice bak, yolun mutkaka bir gün ona doğru çıkar demişler.. Durumu ne güzel özetlemişler..

Oys sekx varmi