1. 226.
    0
    Çocukluğu elinden alındı, gençliği ipotek altında.
    ···
  2. 227.
    0
    Tabii, babam hemen atladı: “Bizim eve gitmemiz lazım.” Arkadaşlar, gözümün içine baktılar, ne diyebilirdim ki? O güzel insanların yanında, babamla tartışamazdım. “Evet ya, yoruldum zaten, size iyi eğlenceler, sonra görüşürüz” diyip kaçarcasına uzaklaştım oradan. Bindim arabaya, babamın yüzüne bile bakmadım. Babam, işin peşini bırakmamaya niyetliydi:
    ···
  3. 228.
    0
    Bu insanlar gerçek miydi?
    ···
  4. 229.
    0
    Sessizliğe bürünmüştüm babamın son söylediklerinden sonra. Anlamıştım, ne desem boştu. Üstelik; acı gerçekle de yüzleşmiştim: Babam, kendisinin doğru baba olduğuna inanıyordu. Kendisini hatalı görmüyordu, bu yüzden de değiştirmesi gereken yönleri olduğunu düşünmüyordu.
    ···
  5. 230.
    0
    Leyla ile Mecnun niye çok izleniyor? Birçok sebep sayabiliriz; herkesin favori bir karakteri var: ismail Abi, Erdal Bakkal, Mecnun vs. Ya da, hikâyenin samimiyetini seviyor, içinde geçen geyikleri seviyor, duygusallığını seviyor vs. Benim için de birçok sebep var, ama beni bu diziye en çok bağlayan tek bir sebep var:
    ···
  6. 231.
    0
    iskender Baba- Mecnun ilişkisi. Mesela, babamla şuna benzer bir konuşmayı hiç yapamadım:

    http://www.youtube.com/watch?v=u1qcn39QwXE
    ···
  7. 232.
    0
    @327 eyvallah panpa. hep beraber...
    ···
  8. 233.
    0
    komedi dizisi değil mi bu? Sahnenin başında da sonunda da komiklik var. Ama, işte ben o aradaki kısma takılıp kalıyorum. Adam karşısına alıp, oğluna bir şeyler anlatıyor, kendi yaşadıklarından örnekler veriyor. Yani, aralarında gerçekten bir ilişki var. Ben, bunu hiç hissedemedim.
    ···
  9. 234.
    0
    ya da şu;baba olmayı anlatıyor iskender:

    http://www.youtube.com/watch?v=t6g6oWYDcTY
    ···
  10. 235.
    0
    Şöyle bir baktım babama, aklımdan demin gördüğüm görüntüler geçiyordu. Nasıl olabiliyordu bu? O adamlar da uzaydan gelmemişti ki, belki farklı ailelerde büyümüşlerdi ama, aynı toplumun mahsülleriydiler sonuçta. Bu kadar değişiklik nerden kaynaklanıyordu o halde? Neden benim “babam” dediğim adam, gerçekten bir babam varmış gibi hissettirmiyordu bana?
    ···
  11. 236.
    0
    Bir de, yalnız bir genç var. Bir bankta oturmuş, baba- oğlu izliyor. Yaşlı gözlerle. Hayatta babasının elinden tutmanın, başının okşanmasının, babasıyla beraber gülmenin, kendini güvende hissetmenin ne olduğunu bilememiş bir genç. Hiçbir zaman da bilemeyecek. Bu çocuk, hiçbir zaman büyümeyecek. Ama, hiçbir zaman da çocuk olmayacak.
    ···
  12. 237.
    0
    insanın, babasıyla bir şeyler paylaşamamasının, ne kadar kötü bir durum olduğunu, büyüyünce anlıyor aslında insan Küçükken, bunun seni ne kadar yaraladığını anlayamıyorsun. Yaşayıp gidiyorsun. Büyüyünce, biraz da bu konulara kafa yormaya başladığında, aslında ne kadar harap bir durumda olduğunu anlıyorsun.
    ···
  13. 238.
    0
    “Rahatlık ne baba? Adamlar, çocuklarını rahatlatmaya çalışıyorlardı. Olgunca yaklaştılar işte, ne güzel. ”

    “Nesi güzel, böyle çocuk yetiştirirlerse ohoo, daha çok düşerler karakollara.”
    ···
  14. 239.
    0
    Enkaz.
    ···
  15. 240.
    0
    Üniversitenin 2. yılındaydım. Ankara’da. Güzel bir bahar günüydü. Ankara’nın o karlı günlerinden çıkmış, biraz olsun ısınmaya başlamıştık. Bunun da etkisiyle, insanlar parklara doluşmuştu. Ben de, dersten çıkmış, amaçsızca dolaşıyordum. Havanın güzelliğinden çok etkilenmiştim, nedensizce gülümsüyordum. O kasvetli Ankara bile, gözüme güzel görünmeye başlamıştı. Gittim, bi büfeden gazetemi aldım, geçtim bir parka oturdum.
    ···
  16. 241.
    0
    “Baba, geldin teşekkür ederim. Bizim elimizde olan bir şey değil bu, uzatmayalım. Annemi de arayıp haber veririm.”

    “O çocuklar hep düşüyorlar herhalde böyle yerlere.”

    “Ne alakası var baba? Hepimiz için ilkti bu.“

    “Ne bileyim babaları pek rahattı da.”

    O an anladım, bu bakış açısını asla ve asla kavrayamayacaktım.
    ···
  17. 242.
    0
    Cıvıl cıvıldı. Parkta yürüyüş yapanlar, sohbet edenler, sevgilisiyle muhabbet edenler, tek başına aylaklık edenler… Her türden insan vardı. Ben de, büyük bir keyifle gazetemi okumaya başladım. Bir müddet sonra, yanıma birileri oturdu. Baktım, 3- 4 yaşlarına bir erkek çocuğu, bana bakıp gülümsüyordu.
    ···
  18. 243.
    0
    Yanında da babası.
    ···
  19. 244.
    0
    “Seni rahatsız etmiyoruz, değil mi” dedi adam. “Yok, hayır” dedim gülümseyerek. “Bu delikanlı kimi rahatsız edebilir ki?” Çocuk, o sırada bana bakıp gülümsüyordu. Daha da keyiflenmiştim. “Kaç yaşındasın bakalım sen?” diye sordum. “4 yaşındayım” dedi ve babasına döndü: “De mi baba?”
    ···
  20. 245.
    0
    Sorular, sorular…
    ···