1. 126.
    +1
    @311 benim bugünümde bunu yapma bana panpa içim dışım gibildi zaten yapma
    ···
  2. 127.
    +1
    güzel yaz.
    ···
  3. 128.
    +1
    Yanlış anlamayın, bu sözler babama ait değil. Çünkü babam beni hiç araba temizlemeye zütürmedi.
    ···
  4. 129.
    +1
    inersin aşağıya bir Pazar sabahı, hazırladığın temizlik malzemeleriyle birlikte; kova, deterjan, bez, fırça… Yıkarsın arabayı bi güzel, deterjanlı suyu fırçayla sürersin her yanına; aman ha! Sakın çizme arabayı! Jantları da temizlemeyi unutma! Ha, içini de bezle bi güzel sil! Aferin, böyle devam et!
    ···
  5. 130.
    +1
    bildiğin soluksuz okudum be aga
    ···
  6. 131.
    +2
    Tamirat.. Elime çekici alıp, bi çiviyi çakmak bile o kadar keyifli gelirdi ki… Hele babamla beraber bir şeyleri tamir etmek. Çok zevkliydi… Ya da, çok zevkli olmalıdır. Çünkü, bunu da hiç yaşayamadım. Elime en ufak bir aleti bile alsam, babam hemen atlardı; “Sen beceremezsin, bırak.” Ben de bıraktım, artık elimi bile sürmüyorum.
    ···
  7. 132.
    +1
    Sen de kendimi gördüm desem yabancı gelmez sana.
    ···
  8. 133.
    +2
    Evet, yine yüksek notlar aldım, Anadolu Lisesi’ni kazandım, üniversiteyi kazandım, mezun oldum, hayatımda hiç sınıf tekrarı yapmadım, ama hep idare ettim. Hiç bi zaman derslere doğru düzgün çalışmadım. Yapabileceğimin minimumunu yapıp bıraktım.
    ···
  9. 134.
    +1
    O notlar, benim futbolculuğuma mani olmuştu.
    ···
  10. 135.
    +1
    O kâğıda notlarımı yazmamalıydım.
    ···
  11. 136.
    +1
    çok güzel yazıyosun amk
    ···
  12. 137.
    +1
    Yaz okuyorum panpa
    ···
  13. 138.
    +1
    Anlatılacak daha çok şey var ama, burada bitirelim hikayemizi. Okuyan herkese teşekkür ederim, yaralı kardeşlerim...
    ···
  14. 139.
    +1
    duygulandırdın kardeşim umarım güzel günler görürsün panpa...
    ···
  15. 140.
    +1
    Babamın sevinci yüzünden okunuyordu. Eve geldiğinde, söylediği her şeyi unutmuştu. “Nasıl çaktık ama be!” diyordu kapıyı açarken. O gece çok ağladım. Kimse duymadı.
    ···
  16. 141.
    +1
    binevi beni anlatıyosun panpa şimdiye kadar kendimi buldum
    ···
  17. 142.
    +1
    “Sen beceremezsin…” Çocuğunuzu kayıp bir insan olarak yetiştirmek isterseniz, bu cümleyi kurmanız yeterli.
    ···
  18. 143.
    +1
    Hayatta hep kendi yolumu kendim açtım. Maddi konular dışında, babamdan pek yardım gördüğümü söyleyemem.
    ···
  19. 144.
    +1
    Bu kendi yolunu açma, kendi kendine yetme konusu, farkında olmadan içime yerleşmiş aslında. 4 yaşımdayken, kendi kendime okumayı öğrenmişim mesela. Televizyonda Susam Sokağı vardı o zamanlar. Oradan öğrenmişim. Bi gün, evde gazeteyi sesli okuduğumu duyan annem şok geçirmiş tabii. Önce, fotoğraflara bakıp uydurduğumu sanmış, sonra gerçekten okuduğumu anlayınca çok sevinmiş.
    ···
  20. 145.
    +1
    O zamandan beri, her fırsatta okuyorum. Tek sığınak yerim, kelimeler.
    ···