bir baba oğul hikayesi

aynıyız kardeşim. boşuna söylemiyorum yalnız aynıyız diye gerçekten nerdeyse birebir aynı hayatı yaşamışız. bende yazıcaktım hikayemi baktım hazır yazılmışını buldum.ilk defa birinde kendimi gördüm sanki aynaya bakarcasına.. yalnız olmadığımı hissettirdin bana eyvallah. kafamda gömdüğüm düşüncelerimi tekrar aklıma getirdin gözlerim doldu, sinirlendim onada eyvallah.

Ben hiç baba sevgisi hissetmedim. Sevgisiz bir babam olduğunu söyleyemem, ama bunu yansıtabilen bi adam olmadı.

Oğuz, bi gün beni yanına çağırdı. “Araba sürmeye gidicez babamla, hadi gel” dedi. Koşa koşa gittim. Oğuz, şoför koltuğuna oturdu. Babası da yan koltuğa. El frenini indirmeye Oğuz’un gücü yetmeyince, babası gülerek indirdi. Oğuz, direksiyondan başını kaldırıp, arabayı sürmeye başladı. Belli ki, arabanın önünü göremiyordu. Buna rağmen, arabayı sürüyordu. Çok şaşırmıştım. Ahmet Amca’ya, “Ama Oğuz’un arabayı sürmemesi gerekiyor.” Dedim. “Neden?” diye sordu. “E, arabayı sürmek için ön tarafı görmek gerekirmiş. Babam öyle söyledi. Oğuz göremiyo ki.” Güldü Ahmet Amca. “Baban halt etmiş, bal gibi de sürülür. Hem, sen hiç araba sürmedin mi?” “Hayır, babam izin verm… Şey, yani ön tarafı görebilecek kadar uzayamadım.” Dedim telaşla. Babamı ezdiremezdim başkasına.

reserved
--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

burda kaldım adam beni anlatmıyo ama beşiktaşlıyım babamı erken kaybettim

reserved

güzel anlatıyosun panpam

reserved harika

Res res res

rezerved

yaz panpa yazz

görüşmek üzere panpa takibindeyim

rizörv

edit:beni anlatıyor adam

Ama artık anlatan taraf benim.

Ben, bu duyguları yaşamayan, babasıyla iyi ilişkileri olan insanlara da seslenmek istedim. istedim ki, onlar bunun kıymetini üzmesinler, yok yere üzmesinler o kıymetli insanları…

Alkol demişken, babam da ara ara içer. Ancak, tahmin edebileceğiniz gibi, babamla hiç karı karşıya oturup içmedim. Çok isterdim, bi gün babam eve elinde rakıyla gelsin, hadi o olmadı iki bira kapıp gelsin, “oğlum hadi gel balkona, bi parlatalım senle” desin. Çok özeniyorum öyle baba- oğul ilişkilerine. Çok güzel bir paylaşımmış gibi geliyo düşününce. Büyümüşsün, babanla içki içebilecek kıvama gelmişsin. Baban da artık yaşamın demini almış, sana hayatla ilgili dersler veriyo, dertlerini dinliyo, küçük nasihatler veriyo… Ne kadar huzurlu…

Bu muhabbetlerle geçiştiriyordum. Anlatmak mı istemiyordum, yoksa utanıyor muydum? Bilmiyorum. Tek istediğim, kendimi bırak, başkalarının dertlerini çözmekti. Belki de, kendimi böyle rahatlatıyor, dertlerimden, huzursuzluğumdan bu şekilde kaçıyordum.

Olsa gerek.

Eminim benim de “iyi ki sahibim” diyebileceğim çok şeyim vardır; ancak, eğer yakın bir baba- çocuk ilişkisine sahipseniz, ona sımsıkı sarılın, bunun değerini bilin. Bunun ekgibliğini duyan, düşününce bile gözleri dolan o kadar çok çocuk var ki…

bu gecelik de bu kadar gençler, yarın görüşmek üzere...