1. 126.
    +1
    15 yaşıma kadar, babam o koltuğa hiç oturtmadı beni. 15 yaşımda da arabayı sattık. Beyaz bi Rover 200 aldık, bi kere sürdüm. 200 m. Sonra kaza yaptık, araba hurdaya çıktı. Ben kafayı ön cama vurdum, bi daha da arabaya hevesim kalmadı. Şu anda sürüyorum, ama hiç keyif almıyorum. Her şey zamanında güzel…
    ···
  2. 127.
    +1
    Eğer, babanız size bir kere bile içten sarılmamışsa, bir kere bile gülümseyerek yaklaşmamışsa, onunla iki yabancı gibiyseniz, bunları anlatılmadan bile anlarsınız. Kendi anılarınız çoktan kafanızda uçuşmaya başlamıştır.
    ···
  3. 128.
    +1
    “Sen beceremezsin…” Çocuğunuzu kayıp bir insan olarak yetiştirmek isterseniz, bu cümleyi kurmanız yeterli.
    ···
  4. 129.
    +1
    Hayatta hep kendi yolumu kendim açtım. Maddi konular dışında, babamdan pek yardım gördüğümü söyleyemem.
    ···
  5. 130.
    +1
    Bu kendi yolunu açma, kendi kendine yetme konusu, farkında olmadan içime yerleşmiş aslında. 4 yaşımdayken, kendi kendime okumayı öğrenmişim mesela. Televizyonda Susam Sokağı vardı o zamanlar. Oradan öğrenmişim. Bi gün, evde gazeteyi sesli okuduğumu duyan annem şok geçirmiş tabii. Önce, fotoğraflara bakıp uydurduğumu sanmış, sonra gerçekten okuduğumu anlayınca çok sevinmiş.
    ···
  6. 131.
    +1
    O zamandan beri, her fırsatta okuyorum. Tek sığınak yerim, kelimeler.
    ···
  7. 132.
    +1
    Anlatılacak daha çok şey var ama, burada bitirelim hikayemizi. Okuyan herkese teşekkür ederim, yaralı kardeşlerim...
    ···
  8. 133.
    +1
    Yaz okuyorum panpa
    ···
  9. 134.
    +1
    çok güzel yazıyosun amk
    ···
  10. 135.
    +1
    yaz amk
    ···
  11. 136.
    +1
    Bu okuma yazmanın yanında, başka bi hobim daha vardı; futbol… Yazları, arkadaşlarla sabahtan akşama kadar top oynardık. Nasıl yorulmazdık, bilmem… Sol ayaklı oluşum, beni daha farklı ve belki de daha teknik yapıyordu arkadaşlarıma göre. O yüzden, değişmez forvettim. Mahalle maçlarımızda golleri atan kişi oluyordum.
    ···
  12. 137.
    +1
    binevi beni anlatıyosun panpa şimdiye kadar kendimi buldum
    ···
  13. 138.
    +1
    @311 benim bugünümde bunu yapma bana panpa içim dışım gibildi zaten yapma
    ···
  14. 139.
    +1
    reserved harika
    ···
  15. 140.
    -1
    O günden sonra, hiçbir zaman boş yere söz vermedim. Söz verdiğim her şeyi de yerine getirdim.
    ···
  16. 141.
    +1
    Altay o sene 1. Ligdeydi, şimdiki adıyla Süper Lig'de. izmir’e geliyordu Beşiktaş. O kadar heyecanlıydım ki, Beşiktaşım geliyor! E, babam da hasta Beşiktaşlı, kesin gidiyoruz! Evdeki Beşiktaş formamı da giyerim, gideriz. Harika olacak!
    ···
  17. 142.
    +1
    burayada reserv alıyorum
    ···
  18. 143.
    +1
    Ben hiç baba sevgisi hissetmedim. Sevgisiz bir babam olduğunu söyleyemem, ama bunu yansıtabilen bi adam olmadı.
    ···
  19. 144.
    +1
    aynıyız kardeşim. boşuna söylemiyorum yalnız aynıyız diye gerçekten nerdeyse birebir aynı hayatı yaşamışız. bende yazıcaktım hikayemi baktım hazır yazılmışını buldum.ilk defa birinde kendimi gördüm sanki aynaya bakarcasına.. yalnız olmadığımı hissettirdin bana eyvallah. kafamda gömdüğüm düşüncelerimi tekrar aklıma getirdin gözlerim doldu, sinirlendim onada eyvallah.
    ···
  20. 145.
    +1
    okuruk bi ara maybe one day
    ···