1. 256.
    0
    Lisedeydim. En deli çağlar. “Deli kanlı” olarak adlandırıldığımız yıllar. Arkadaşlarla Foça’ya gidelim dedik. 5 kişi, doluştuk arkadaşın babasının arabaya, akşama doğru gittik. Önce Eski Foça tarafında denize girdik, sonra da içmeye gittik. Oturduk sahil tarafına, içmeye başladık. Saatlerce içtik. Muhabbet, sohbet derken, ehliyeti olan arkadaş da içmiş bulundu, onu hesap etmemiştik. Nasıl geri dönecektik?
    ···
  2. 255.
    0
    Ben ailenin, gerçekten bizimki gibi olması gerektiğini sanırdım. Çünkü başka türlüsünü hiç görmemiştim. Aile dediğin, içinde huzursuz günlerin çokça olduğu, babanın eve ara ara geldiği, gelince hiçbir şey konuşmadığı, sonra gidip yattığı bir kurumdu. Babayla konuşmak, sohbet etmek, onunla dert paylaşmak, onun yardıma koşması, nasihat vermesi gibi şeyler o kadar uzaktı ki bana, hayal bile demiyordum.
    ···
  3. 254.
    0
    @253 @254 başlıyoruz birazdan.
    ···
  4. 253.
    +1
    reserved.. yarın görüşürüz kaptan
    ···
  5. 252.
    +1
    az yazdın be usta. görüşürüz sonraki gece *
    ···
  6. 251.
    +1
    reserved
    ···
  7. 250.
    0
    bu gecelik de bu kadar gençler, yarın görüşmek üzere...
    ···
  8. 249.
    0
    Eminim benim de “iyi ki sahibim” diyebileceğim çok şeyim vardır; ancak, eğer yakın bir baba- çocuk ilişkisine sahipseniz, ona sımsıkı sarılın, bunun değerini bilin. Bunun ekgibliğini duyan, düşününce bile gözleri dolan o kadar çok çocuk var ki…
    ···
  9. 248.
    0
    Olsa gerek.
    ···
  10. 247.
    0
    Alkol demişken, babam da ara ara içer. Ancak, tahmin edebileceğiniz gibi, babamla hiç karı karşıya oturup içmedim. Çok isterdim, bi gün babam eve elinde rakıyla gelsin, hadi o olmadı iki bira kapıp gelsin, “oğlum hadi gel balkona, bi parlatalım senle” desin. Çok özeniyorum öyle baba- oğul ilişkilerine. Çok güzel bir paylaşımmış gibi geliyo düşününce. Büyümüşsün, babanla içki içebilecek kıvama gelmişsin. Baban da artık yaşamın demini almış, sana hayatla ilgili dersler veriyo, dertlerini dinliyo, küçük nasihatler veriyo… Ne kadar huzurlu…
    ···
  11. 246.
    0
    Tabii bu konuşmaları rahatça yapabilmemi sağlayan şeylerden en önemlisi, alkoldü. Alkollüyken bunları anlatabiliyordum. işlevsel bir şeydi benim için.
    ···
  12. 245.
    0
    Tabii bu konuşmaları rahatça yapabilmemi sağlayan şeylerden en önemlisi, alkoldü. Alkollüyken bunları anlatabiliyordum. işlevsel bir şeydi benim için.
    ···
  13. 244.
    0
    O kadar rahatlamıştım ki. Tabii, arkadaşımın yüzündeki o donuk ifadeyi görünce, şaşırdım. “Noldu lan?” dedim. “Oğlum ne dertliymişsin be, anlatsaydın ya daha önce? Ben de sizi gayet mutlu mesut aile sanıyorum.” Dedi. Vay be. Dışarıdan öyle görünüyormuşuz demek ki.
    ···
  14. 243.
    0
    Şimdi olduğu gibi.
    ···
  15. 242.
    0
    Bunun nasıl ortaya çıktığını tasvir etmek zor. Tıpkı, bir volkan patlaması gibi. Bir gün, üniversitede öğrenci evindeyken, ev arkadaşımın aile dertlerini dinliyordum. Bi ara, arkadaşım sordu: “Ailenle durumlar nasıl?” Bir anda ağzımdan döküldü kelimeler, istemsizce: “Kötü be kardeşim, kötü. tak gibi.” Ve anlatmaya başladım. Her şeyi.
    ···
  16. 241.
    0
    bu şarkı, bu hikayeye uygunmuş aslında...

    http://www.youtube.com/watch?v=j5aPiHRJyP4
    ···
  17. 240.
    0
    Ama artık anlatan taraf benim.
    ···
  18. 239.
    0
    Bu muhabbetlerle geçiştiriyordum. Anlatmak mı istemiyordum, yoksa utanıyor muydum? Bilmiyorum. Tek istediğim, kendimi bırak, başkalarının dertlerini çözmekti. Belki de, kendimi böyle rahatlatıyor, dertlerimden, huzursuzluğumdan bu şekilde kaçıyordum.
    ···
  19. 238.
    +1
    Herkes derdini anlatırken, ben geçiştiriyordum.

    “Ee kanka, sen anlatsana nasılsın” “”iyidir yaa, nolsun.”

    “Ailenle durumlar nasıl?” “iyi yaa, aynı.”

    “Sevgilinle durumlar ne alemde” “Aynı şeyler işte, boşver.”
    ···
  20. 237.
    0
    Ama ben anlatmıyordum.
    ···