bir orospunun hakettiği sonu

reserve. (10.sayfadayım. ama bu bin kesin öldürecek kendini )

yine cezerve amk

@220 olum harbi malsın

yaprağam yatın içinde nasıl yakıyon yat da yanar amk

öpüşürken boşaldın ve hiç bi şey yapamadan hesabı ödedin ?

sen ne okudum demistin amin oglu, edebiyat falan mi.roman yazmis huur cocugu ama iyiydi, bunun ustune bi ferre izlicem

panpa ayak parmaklarınla mı yazion ?

dayım bu sefer omzuma vurdu bi tane. e o kadar teorisini öğrendin bu işin, gel de erkek gibi pratik yap, öyle video izleyerek olmaz bu işler dedi. o zamana kadar az çok anlamıştım ama bu lafı der demez beni bi ter bastı ki anlatamam. nasıl yani, resmen o gün milli olcaktım. hiç bişey diyemedim dayıma bakakaldım.
eğildi kulağıma, ilk seferde hızlı olur bu işler dedi, git şu tuvalete de öncü birlikleri oraya yolla, asılları hatuna kalsın dedi. amk bembeyaz oldum. ben ona bakarken hadi lan seni mi beklicez dedi. hiç bişey diyemeden, ittirile ittirile gittim tuvalete.

soydum bunu onca karşı gelmesine rağmen, o kadar güçsüzdü ki. sabaha kadar kanırta kanırta seviştik bununla. kalçaları sıkmaktan morarmıştı belki, göğüslerinde sakal izleri vardı sanki, kırkırmızı olmuştular. nerdeyse sabah olmuştu belki ama bunun vajinası hala ıslaktı hala arzuluyordu, gözleri hala açılmıyor, rüyası hiç bitmesin istiyodu belki de. işin zevkini alınca işte kadınlar böyle huursunuz dedim. açıldı gözleri, anlamadı ne olduğunu, halbuki az önce kendini kaybetmiş bi şekilde benden bir parçaydı. suçluluk duygusunu yitirmek üzereydi belki ama öyle bişey demiştim ki, şimdi tek hissettiği suçluluktu. çekti dudaklarını. sadece bakabildi. işte bu yüzden sizinle sevgili olmuyorum dedim. siz sadece gibişi seviyosunuz ben sadece gibişi seviyorum, ve sen az önce en sevdiğim arkadaşımı aldattın sırf bu tutkun yüzünden dedim. otobanın ortasında, çırılçıplak ve de savunmasız bi halde hiç beklemediği bu laflar ona çivi gibi çarpıyodu.

amk vaktin o kadar yavaş o kadar eziyet dolu geçtiğini hatırlamıyorum. neyse 1 saat geçti, geldi bu toplantıdan, herhalde toplantısı da çok iyi geçmiş ki ağzı kulaklarındaydı. kalk hadi gidiyoruz dedi.

bi tane patlattı enseme "lan karı mısın, ne utanıyon, küçücük kalıyosun" dedi. erkek gibi izledim desene dedi. biz de yaptık koçum bunları zamanında, tek erkek sen olmuyosun dedi. burda bekle toplantıdan sonra görüşelim küçük beyfendiyle dedi.

lan dün gibi hatırlıyorum. bak sen bizim yeğene adam mı oldun len ferre seyrediyosun dedi. diyecek hiç bişeyim yoktu eğdim başımı sadece.

toplantı için içeriden bir evrak almayı unutmuş, onu almaya gelmiş. hızlı hızlı evraklara bakınırken beni farketti. amk nerden anladı bilmiyorum ama geldi yanıma, koç napıyosun dedi. hiç miç diye kıvırayım dedim ama aldı mouse u zaten bilgisayarım a girince cd yi gördü hemen. yüzüm zaten kıpkırmızı olmuş beyaz tenli olduğumdan. dedim yapacak hiç bişey yok ne derse kabulüm. herhalde dayımla da ilişkim buraya kadarmış dedim.

düşünmeye başlamıştım, acaba bu da yaşadığım pgibolojik sorunların bir parçası mıydı. hayatımı kararttan huurya karşı bişeyler mi beslemeya başlamıştım. tamam nefretim azalmıyodu, ama resmen artık bu huurnun nazını çeker yolunu gözler olmuştum. bi gün taksimin girişindeki özsüt e oturmuş caddeyi seyrediyorduk. o gün bana baktı uzun uzun, gözleri doldu. kimsin sen dedi. sonra biliyorum kim olduğunu aslında ben dedi. kimmişim dedim. sen benim hayatımı kurtarmaya geldin dedi. niye ki dedim. çünkü sen olmasaydın ben yoktum şu anda dedi. işten dolayı o kadar bunalmıştım, hayat o kdar boş gelmeye başlamıştı ki dedi, herşeyi bi anda bırakıp sadece kendi hayatımı yaşamak istedim dedi. ama bu damga öyle yapışmıştı ki üstüme dedi, en başta vicdanım rahat bırakmıyodu beni dedi. sürekli içimde artan bir baskı vardı dedi. ve ben vazgeçmiştim, intihar etmeye karar vermiştim dedi. tam intihar etceğim gün, senin telefonun geldi dedi. ben herşeyden vazgeçmişken, beni merak eden birileri çıkmıştı dedi. zerre inancım yoktu ama dedi, sadece merak ettim dedi. o gün intihar edecek birisi için ölümü bikaç saat ertelemek bi sorun olmazdı diye düşündüm dedi. sonra senle konuştuk dedi, sen beni anlatıyordun her sözünde dedi. ne desen kendimden bi parça buluyodum dedi. beni bu derece anlayabilen birisinin olmasına çok sevinmiştim dedi. sonra seni bir daha ve bir kez daha görmek istedim dedi. okulumu bırakmıştım yarıda dedi, huurlukla geçiniyordum, tamam çok iyi bi para alıyodum ama hiç bişey beni mutlu etmiyodu dedi. aile, akraba çoktan gibtiri çekmişti bana dedi. o herşeyin imkansız olduğu anda sen aradın, ve herşeyi güzel ve çekilir yaptın dedi. sen benim hayatımı kurtaran kişi olmalısın dedi.

kendime geldiğimde kızın yüzü mosmor olmuştu, vajinası kurumuş, ve tarifsiz acılara sebep olcak derecede tarhiş olmuştu, dahası ona bir sürü hakaret etmiştim. hemen çekildim üstünden, napıyosun sen dedi, sen nasıl bana huur dersin dedi, bilmem ne dedi, işte tahmin edin artık neler oldu. ben dokunmaya kıyamıyodum, o boğazı mosmor, en özel yeri kırkırmızı bi şekilde sinir krizi geçiriyodu adeta, eline ne geçtiyse attı üstüme, bi yandan da ağlıyodu, ölmek üzereydi çünkü az önce, çok korkmuştu. nesin sen, ne yaptım ben sana neden böyle yapıyosun falan diye herşeyi dedi, herşeyi attı, herşeyi yaptı. ben sustum sadece siniri geçsin diye bekledim, ama nasıl bir açıklama yapcam hiç bişey bilmiyodum.

gençler selam.

son entry lerinizi okudum da iyice mallar dolmuş buraya. özellikle tekrar tekrar söylüyorum inanmayan olursa gibtirsin gitsin uğraşamıcam.

polis konusunda mal mal bişeyler yazmışlar. yazdığım gibi polisler telefonu açtı mı açıp da bişey konuştu mu bizim hiç haberimiz olmadı. bizim bildiğimiz yengemin aramış olduğu ancak telefonu açan olmadığıdır. eğer olur da bir gün nezarethaneye düşerseniz görürsünüz, o kadar prosedürlere uyulmuuyo. bizde adam yumruk da attı, eşyalarımıza el de koydu, bizi 2 gün içeride de bekletti. bunları yapmaya hakkı yoktu ama biz de sesimizi çıkarmadık zaten. benim yaralı olduğumu biliyodu zaten, eğer büyük bi tak işlemiş olsak bizden daha çok yaralanmış birisi olcağını ve onun da polise ulaşcağını düşünerek bizi orada bekletti diye düşünüyorum. bi olay çıkmayınca da saldı bizi. neyse bu kadarını düşünemyen am kafalılar için neden açıklama yaptım bilmiyorum ama bi daha saçma sapan tespitlerinize açıklama yapmıcam çünkü inanmayanlar kesinlikle gibimde değilsiniz haberiniz olsun. gerçekten gibe sürülcek aklınız yok.

neyse çok yazamıcam zaten bugün ama az da olsa ilerleteyim. yakında yolcuyum, gitmeden anlatmak istiyorum hikayenin hepsini. aslında bu biraz da vicdanımı rahatlatmak için. beni tanıyan kimsenin bilmediği bu olayı beni tanımayan herkes bilsin istiyorum. siz bildikçe yaptıklarımın sebepleri olduğunu bilen insanlar olduğunu görüyorum ve rahatlıyorum.

gençler kusuruma bakmayın ben devam edebilecek gibi değilim. üstelik de hikayenin sonunu hakkaten yazabilecek cesarette değilim. bana biraz kafa izni. ama yarın ya da ondan sonraki gün mutlaka gelip yazmam lazım. bi kere başladım artık, sonunu da getirmem lazım. dinleyenlerin gibi sağolsun.

o sene silik bir kimlik içinde geçti hayatım. amk geri dönmesi için yalvaramadım bile hatuna. garanti edecek hiç bişeyim yoktu ki. nasıl izah edecektim ki, dahası nasıl garanti edecektim böyle bir olayın tekrar olmayacağını. amk geri bile gelmesi için arayamadım. o sene mezun oldum, istanbula geri dönmüştüm. belki burada yeniden toparlanabilirdim. ankarada yalnızdım ama burada sebebini bilmeseler bile bana destek olcak bir sürü insan vardı. ama hiç beklediğim gibi olmadı. bu şehrin her tarafına sanki o huurnun nefesi sinmişti. onla aynı havayı soluduğunu bilmek bile beni sinir krizlerine sokabiliyordu. ve bu artık geri dönemiceğim bi kararın başlangıç sebebi oldu.

devam et panpa

beyler 1 saat ara