1. 176.
    0
    Içimde müthiş bir nefret hissediyordum. çocukluğumdan beri olan herşeye karşı. merhamet duygumu yavaş yavaş kaybediyordum. bunu başlarda fark etmedim.
    ···
  2. 177.
    0
    Sağlam kafa sağlam vücutta olur ilkesini benimseyip spora başladım. elbette öyle aşırı kas kütlesi artışı olmazdi ama en azından zinde olacaktım. bu tatilde birçok şeyin farkına vardım. ama fark etmedigim şeylerle yolum kesişecekti belki de kim bilir?
    ···
  3. 178.
    0
    Dışarıda işim çıktı ben gideyim.
    ···
  4. 179.
    0
    Beklemedeyiz aga
    ···
  5. 180.
    0
    Tatil bu şekilde geçmişti. sosyallik açısından hiçbir şey yapmadim. zorunda kalmadıkça da dışarı çıkmadım zaten.
    ···
  6. 181.
    0
    Okulun açılmasına bir gün kala düşündüğüm herşeyi derleyip topladım. ama içimden gitmek gelmiyordu açıkçası. birkaç gerekli bilgi dışında beyni gereksiz şeyle doldurmaktan başka işe yaramıyordu okul. sınıfta herkes kendi telinde çalıyordu zaten. herkes sıradandi, beni anlayabilecek kimse yoktu. ve açıkçası hiç gitmek istemiyordum bu yüzden.
    ···
  7. 182.
    -1
    Okulun ilk günü saat 7 de uyandım. elimi yüzümü yıkayıp hemen kahvalti yaptım. okul formasını giyip yola koyuldum. hava soğuktu, montumu almadığım için pisman oldum. durağa kadar da yürümem gerekiyordu.
    bizim buralarda da düz liseli binler ağırlıklıydı. nereye baksam onları görüyorum. birde bakışları var, eşek gibecekmiş gibi. sözde kabadayılar, kendilerini bir tak sansalarda eli gibinde acı içinde öleceklerdi. yol boyu böyle tipleri izledim. hallerine gülüp geçtim, bir insan ancak böyle aciz olabilirdi.
    ···
  8. 183.
    0
    sıkıldım artık kısa kesiyorum, lise 1 in 2 dönemi biraz daha toparlamıştım, eskisi kadar taşak geçmiyorlardı. insanlar daha bir hoş davranmaya başladılar, intikam planım hızla ilerliyordu. kayda değer birşey olduysa da, ece ve tayfasının ayağımıza kadar gelip özür dilemesiydi. işte beklediğim şey de buydu.
    ···
  9. 184.
    0
    iyice içime düştüklerini gördüğümde, kabul ettim. yani etmiş gibi yaptım. bunun dışında kayda değer birşey olmadı. az kaslın bir dersten kalıyordum, ondan da hocayı ikna ederek geçtim. ailem azarlamadı bu sefer, çünkü hitabet yeteneğim eskisine göre gelişmişti. bir şekilde notlarımı kabullendim, değişim hızla devam ediyordu.
    ···
  10. 185.
    0
    bitirecen mi lan?
    ···
  11. 186.
    0
    @155 kısa kısa yazıp bitireceğim.
    ···
  12. 187.
    0
    sonra yaz tatilinde kuzenlerin yanına gittim. bana eskisinden de sıcak davrandılar, ama ben genel olarak daha soğuktum. evet, düşündüklerim gerçekten doğruydu. iyi çocukken kaybediyordum, ama şimdi kazanan oluyorum.
    ···
  13. 188.
    0
    10. sınıfta bambaşka biri oldum, kimse taşak geçemiyordu. hatta bazıları beni yanlış tanıdıklarını, pişman olduklarını söyledi. kızlarda adeta benimle konuşmak için can atıyordu. bu hoşuma gitmiyor değildi elbet.
    ···
  14. 189.
    0
    10. sınıfın sonlarına doğru sevgili yaptım. beni çok iyi anlayan biriydi. ne bileyim, içimde kalan son duygu olan sevgiyi derinden hissediyordum bu kıza karşı. çok mutluyduk, ama ne yazık ki onu kaybettim. girdiği ameliyattan sağ çıkamadı. ve ben, ben adeta delirdim.
    ···
  15. 190.
    0
    kafayı yemiş gibi, durmadan dolaşıyordum. ve küfrediyordum, neden böyle oldu? severekte mi kaybetmiş oldum? sevmekte mi kaybetmek demek? artık dünya bana öyle taktan görünüyordu ki.. o ölüm tamamen beni benden aldı. 1 ay sonra, üzüntüm falan gitti, bütün duygularım gitti. insanlarla ilişki kurmamın tek sebebi kendi çıkarlarımdı.
    ···
  16. 191.
    0
    duyguları zayıflık olarak görüyordum. ve insanların, beni gibi acı çekmesini o kadar istiyordum ki. içimde ki nefreti tarif edemem. aile zoruyla pgibologlara zütürüldüm, ama bir taka yaramadı. bu taktan şeyin ilaçla falan tedavisi yoktu. tedavi yine sendin.
    ···
  17. 192.
    0
    nasıl mı biraz toparladım? bir ölümdü beni benden alan, ve bir ölüm oldu beni kendime getiren. vicdanımın sönmüş olan ateşi bir an yeniden kıvılcımlandı o 2. ölümle. ve sağlık sektöründe işe başlamıştım, sürekli ölümler görüyordum, sürekli ağlayan insanlar. bir aralar bu zerre kadar beni etkilemiyordu. ama yakınımdan birini kaybettiğimde, çok şey değişti hem de çok.
    ···
  18. 193.
    0
    evet bu kadar. bitti çok şükür oh dıbına çakayım.
    ···
  19. 194.
    0
    bu kadar mı yani muallak?
    ···
  20. 195.
    0
    taşakmı geçion lan sen bizle tarrak ayda yılda doğru düzgün bi hikaye buldum dedim
    ···