-
1.
0burdayım derseniz başlıycam ?
-
2.
0budrayım.
-
3.
0başlıyorum o zaman
-
4.
0budrayım dedim züt.
-
5.
0burdayım anlat bin..
-
6.
01-2 sene önce oldu bu olay, liseye yeni başlıycaktım ailemi hiç sevmiyordum zaten hiç kimseyi sevmiyordum okula başladım 2 ay geçtikten sonra okulu bıraktım, kendimi bilgisayarın başında daha rahat hissediyordum ailemin baskısından kurtulmak için bu sanal dünya beni çok rahatlatıyordu
-
7.
0kafam sanki rahatlıyordu diğer insanların yüzlerini görmüyordum sonuçta, bıraktıktan 1 ay sonra babam vefat etti, rahatlamıştım aslında sonuçta babamın takıntı hastalığı artık her gün beni sinir etmiyecekti, yeni arkadaşlar bulmuştum onlarla hergün geziyordum
-
8.
0burdayız panpa.
-
9.
0sana risperdal 4mg + uyku problemlerin için seroquel xr yazıyorum 15 gün sonra gel.
-
10.
0parklara gidiyordum, kafelere gidiyordum, arkadaşlarım sanki beni hayata bağlamıştı, onlarla hergün mutluydum anlatılmaz bir sevinç sanki sevinçten ağlıyordum hergün soran arkadaşlarıma "hiç bende anlamıyorum neden olduğunu neyse siz beni takmayın eğlenelim işte" demiştim, sahile gidiyordum arkadaşlarım olmadan ben bir hiçtim
-
11.
0reserved amk
-
12.
+1reserved okucam
edit : bu hikaye çalıntı değil mi? başka bir yerde okumuştum da? -
13.
0eve geldiğimde annem hep ağlıyordu zaten sürekli ağlardı (sinir hastalığı vardı) bende o yüzden onu takmıyordum zaten ilaç kullanıyordu annem, eve geldiğimde çatı arasında yattığımda bugün yaşadıklarımı hatırlıyordum ve seviniyordum hayatımda zaten ilk defa arkadaşlarım olmuştu onlar beni hayata bağlamıştı sosyalleştirmişti ilk defa arkadaşlarımın verdiği bir sevinçle hergün az uyuyordum uykularım kaçıyordu
-
14.
0rizörved
-
15.
0bilgisayara bakmak içimden bile geçmiyordu canım hiç istemiyordu, neden bakayım ki ? benim arkadaşlarım vardı hem onlarla ruh sağlığım daha iyiydi rahatlıyordum sinir hastalığımı hiç farketmiyordum bile arkadaşlarım bana soruyordu "neden okulu bıraktın ki ?" bende: "ya işte ailevi sebepler fazla kafanıza takmayın" deyip hafif şekilde sırıtıyordum arkadaşlarımla konuşurken yine parkta dışarıdakiler bana bakıyordu nedenini anlamamıştım
-
16.
0neyse kafama neden takayım bana bakarlarsa baksınlar haberlerde görüyordum zaten "bana baktı diye öldürdüm" haberlerini okuyunca içim çok sıkılıyordu, her neyse her zaman ki gibi parkta otururken bir kız gelip tam yanıma oturdu, "bu kız kim" diye diğer yanımdaki arkadaşımın kulağına fısıldadım, "benim arkadaşım, istersen tanıştırayım sizi ?" bende olur dedim
-
17.
0neyse tanıştık işte adı gizem di telefon numaralarımızı aldık, her gece ama her gece konuşuyordum onunla hayatımda hiç sevgilim bile olmamıştı bu ilkti küçüklüğümden beri "aşk'a inanmam" diyen o aşk sözlerine inanmayan ben değildim sanki başka birisiydim ben, zaten her zaman farklı bir ruh halinde olurdum bugün ahmettim yarın mehmet, her zaman ki gibi arkadaşlarımla ve gizem le buluşup eve geldiğimde, evde annemin yanında oturan orta yaşlı bir amca vardı
-
18.
0eee hadi
-
19.
0eve geldiğimde gizem i anneme tanıştırmayı düşündürüyordum, o amca ben geldikten sonra iyi günler deyip gitti, "anne o amca kim ?" sana yardımcı olacak birisi demişti, annemle zaten her zaman kavga ederdim bu sefer yine kavga ettim "ne yardımı be anne neden bana yardımcı oluyormuş o herif ?" derken annem yine ağlamaya başladı "neyse anne bak sana kimi tanıştıracağım" annem: "kimi evladım ?" çok yakın bir kız arkadaşım "yarın müsait olursak bize gelebilir mi ?"
-
20.
+1 -1facebook çalıntı dağılın.