*
bir an necati amca ile göz göze geldik.
ben çok şaşırmıştım.
ben sorduğum soruya karşılık "öldü" cevabını beklerden kapı çalmıştı.
ben kitlenip kaldım, yine eror vermiştim amk.
kapı 2.'ye çaldı.
bu sefer hiç zaman kaybetmeden fırladım yerimden.
kapıya geldim ve açtım kapıyı.
kapıdaki kişi azize hanım olamayacak kadar gençti.
bu az önceki ambulans çağırmayı bile beceremeyen mal kızdı.
"hayırdır?" diyen gözlerle baktım bi şey demeden.
-necati amcayı merak ettim. dedi ben bi şey sormadan.
-iyi necati amca. dedim
-kim geldi. diye seslendi içerden necati amca.
-benim necati amca, güler, iyi misin diye bakmaya geldim. dedi yüksek sesle.
derken necati amca geldi kapıya.
-iyiyim kızım, iyiyim, saol, geçsene içeri. dedi
ben aradan çekilmiştim.
kız direk girdi içeri.
evi biliyor gibi direk salona yöneldi.
peşlerinden ben de gittim.
oturduk salona.
-korkuttun bizi necati amca. dedi kız.
-siz de hemen korkmayın canım, ne var yani uyuyakalmışsak, yaşlanıyoruz artık. dedi gülerek.
ama "yaşlanıyoruz artık" derken bile bi kinaye vardı cümlesinde, resmen alay eder gibi söylemişti,
yaşlı olduğunu asla kabul etmiyordu necati amca, eğer etseydi merdivenleri 2'şer 3'er tırmanmazdı zaten.
necati amcayı neredeyse ilk defa gülerken görmüştüm.
gülmek herkese yakışırdı ama sert ifadeli, gibici bakışlı birine daha da çok yakışıyor, insanın içini daha da bi ısıtıyordu.
bu sıcaklığa cemil usta'dan da alışıktım.
-ilahi necati amca. dedi kız.
sonra kolundaki saate baktı ve
-saat 4'e geliyor, senin yuvana dönme zamanın gelmiş bence. diye ekledi kız.
"az önce saat 6'ydı şimdi nasıl 4 olur" diye düşündüm içimden.
herhalde necati amcanın saati ileri diye cevapladım o an kendi kendime.
kafam allak bullak olduğu için zaman mekan kavramım kalmamıştı.
-hadi o zaman necati amca. dedim
itiraz etmeden kalktı necati amca yerinden.
kapıya doğru yönelmiştik ki
-nerdeyse unutuyordum. diyerek beyaz bi zarf çıkarttı mal kız arka cebinden.
ve necati amcaya uzattı.
-bu ne. dedi necati amca.
-bu ayın kirası. dedi kız.
-biraz geciktirdin ama neyse. dedi necati amca sırf üste çıkabilmek için.
hangi ayda olduğumuzu bile bilmediğine emindim.
kız cevap vermedi, istemsizce tebessüm etti ayıp olmasın diye.
aynı anda çıktık evden.
kız kendi evine biz de taksiye iniyorduk.
yavaş yavaş indik merdivenleri.
ama benim aklım hala azize hanım'da kalmıştı.
acaba gerçekten de gelir miydi, ama gelecek olsaydı necati amca beklemez miydi ki.
kafamda deli sorular vardı amk.
"neyse" dedim ve yürümeye devam ettik.