-
1726.
+3 -2pazartesi akşam gelicem dediyse gelir beyler rahat olun. boncuk bu amk söz verdi, sözünde durur.bu arada ben akşam için hazırlıklara başladım. 2. sezon başlıyor çok heyecanlıyım amk
-
1727.
+2Reis Nerdesin Ya öldnmü amq hikayeyi bitrmeden ölme sakın *
-
1728.
+2bu aksam fenaa
-
1729.
+1Reserved
-
1730.
+1gel artık amk
-
1731.
+7Yetişirsem ayraç yetişemezsem rez olsun.. Cümleten iyi akşamlar hayırlı forumlar *
-
-
1.
+2forum nedir canını yediğim sözlük olacak o asdsd
-
-
1.
+2forıum havası var buara panpa..
-
1.
-
1.
-
1732.
+2Sen yokken kelebek reyizin hikayesini okudum reyiz. Son sayfalarinda senin * bu benim ilk enrtym bende hikayemi yazmaya karar verdim ikinci entrym hikayem olucak* lafini gorunce duygulandim amk . Merakla takip ediyorum
Not // sonunda evlenin lutfen panpa dayanamam yoksa // -
1733.
+1O omer buraya gelecek
-
1734.
+1rezerved bence kapıdaki kişi Emre yada Cemil Usta
-
1735.
+13napıyorsunuz la vitaminsizler
-
1736.
+1abi geldi ya :D
-
1737.
+1Hg be reyiz
-
1738.
+22olum özlemişim lan amk. ben yokken bile entry girmişsiniz vay amk duygulandırdınız lan binler.
neyse başlıyorum -
1739.
+1Geri sayım *
-
1740.
+2Bugun boncuk gunu zehir gibi bi haftasonundan sonra guzel bi pazartesi olucagi aklima gelmezdi seviyoruz reyiz seni
-
1741.
+1hoşgeldin boncuk reyis
-
1742.
+47*Tümünü Göster
O olaydan sonra bir kaç gün boyunca mahalleye hiç gelmemişti Emre.
Ama şimdi tam olarak karşımdaydı.
normalde olsa gördüğüm yerde dalardım ama hem uyku sersemliği,
hem de onu eylül'ü beklerken kapıda görmek çok fazla şaşırtmıştı beni.
adeta mal olmuştum.
ne tepki vereceğimi bile bilemedim.
öyle düm dük baktım sadece.
ilk tepkiyi ondan bekliyordum.
elini kaldırdığı anda indirecektim kafayı,
ama yapmadı.
o da öylece bakıyordu bana.
belli ki o da beni beklemiyordu kapıda.
konuşmaya yeltenmedik ikimizde.
bakışlar her şeyi anlatıyordu zaten.
kısa süre sonra arkasını dönüp gitti.
hızlı adımlarla merdivenlerden indi.
bi süre kalakaldım öylece kapıda.
bir an arkasından koşmayı düşünsem de ne diyecektim, ne yapacaktım bilemedim.
sonra cama koştum.
pencereyi açıp aşağıya baktım.
eylül'ün dediği gibi tek gelmemişti bu sefer pekekent.
aşağıda itleri bekliyordu.
gerçi bizim durağa bi ıslığıma bakardı.
keşke de dalsalardı.
ama neden öyle gelip hiç bi şey demeden gitmişti.
aklıma hiç bir şey gelmiyordu amk.
tek çare direk eylül'e gidip durumu anlatmaktı.
önce tuvalate girip elimi yüzümü yıkadım.
biraz da olsa kendime gelmiştim.
ceketimi giyip çıktım evden.
duraktakilere uzaktan selan çakarak atladım arabaya.
doğru eylül'e gittim.
arabayı rastegele park edip indim arabadan.
kapıyı çaldım.
açan olmadı.
bi süre daha bekledim ama yine kimse açmadı.
emre hala buralarda olabilirdi.
korkmaya başlamıştım amk,
kendim için değil eylül için korkuyordum.
iyice stres olmuştum,
tekrar arabaya atladım,
durağa sürdüm.
"ne oldu lan" diye sorup lafa tutmasınlar diye olabildiğince sakin olmaya çalışarak indim arabadan.
sakin ama seri adımlarla girdim içeri.
rüstem abinin masasındaki telefonu kaldırdım ve emrah'ı aradım.
-abi eylül'ün numarasını verir misin bana. dedim selam bile vermeden.
-ne oldu lan. dedi
-bi şey yok abi, yanına gidicem de evde mi değil mi onu sorucam. dedim
panik olduğumu sesimden anlamış olacak ki
-yalanını gibeyim senin. dedi
-abi hadi amk uğraştırma. dedim
-kötü bi şey yok di mi lan, geleyim mi ben. dedi
-yok abi, numarayı ver yeter, anlatırım sonra. dedim
-hep sonra hep sonra amk. dedi
haklıydı ama lafı bu kadar uzatması o an için sinirlendirmişti beni.
-dur kapat numaraya bakıp ariyim. dedi
-tamam. diyerek kapattım telefonu.
öyle telefonun başında bekliyordum ayakta.
geçmek bilmeyen 2 dk kadar sonra telefon çaldı. -
-
1.
+5Klavyene sağlık be reis
-
2.
+4 -1and the legends countinuous...
-
1.
-
1743.
+2ilk şukumu alırım
-
1744.
+1özlemişim be reyiz
-
1745.
+48*
ermah numarayı söyledi.
önce aklımda tutmaya çalısamda karma karışık bir numaraydı.
tekrarlatarak rüstem abinin masada duran gazetesinin ucuna yazdım numarayı.
-eyvallah abi, akşam gelicem yanına, konuşuruz. diyerek cevap bile beklemeden kapadım telefonu.
direk eylül'ün numarasını tuşladım.
telefon çalıyordu,
ama eylül cevap vermiyordu,
sonuna kadar çaldırmaya devam ettim,
her geçen saniye elim ayağıma biraz daha dolanıyordu.
bana yaşattığı bu stres için bile emre binini dövmeden gönderdiğime pişman olmuştum.
telefonu ikinciye çaldırdım.
bu sefer 2-3 defa çaldıktan sonra meşgule düştü telefon.
çıldırmak üzereydim.
mantıklı düşünebilmek için 2-3 dk bekledim.
ama her zamanki gibi stres altında yine düşünemedim.
çaresizce son kez aradım eylül'ü.
bu sefer telefon çalar çalmaz açıldı.
-eylül. dedim heyecanla.
-ömer. dedi beni taklit ederek.
sesi gayet neşeli geliyordu.
-nerdesin. dedim
-ablandayım, noldu? dedi.
-bi şey olmadı, geliyorum. dedim ve direk telefonu kapattım, renk vermemek için.
duraktan çıktım ve arabaya bindim tekrar.
direk ablamın evine sürdüm.
kapının önüne park edip indim arabadan.
hala içimdeki sıkıntı geçmemiş ama elim ayağım normale dönmüştü.
kapıyı çaldım.
neyseki bu sefer kısa sürede açıldı.
eylül'ü görmek rahatlatmıştı beni,
mutlu olmuştum lan beyler.
öylece bakıyordum o melek yüzüne.
yüzünde sımsıcak bir gülümseme vardı.
o an yine her şeyi unutturdu bana amk.
aklımda ne emre kaldı ne de dün gece açılmayan kapı.
-iyi misin. diye sordum
-çok. dedi
-belli. dedim
-sen? diye sordu.
-iyiyim. dedim
-seninki belli değil ama. dedi
-yorgunum, yatağım sertti biraz da, pek uyuyamadım. dedim
-aslında sırt ağrılarına iyi gelir diyolar biliyor musun. dedi ellerini bağlayıp kapıya yaslanarak.
yüzünde yine o bin gülümsemesi vardı,
yine benle makara geçiyordu.
ve kahretsin ki yine hoşuma gidiyordu amk.
-çok komik. dedim
-bence de. diyip arkasını döndü ve girdi içeri.
arkasından ben de girdim açık olan kapıdan ablamın evine.