bu bir intihar başlığıdır

bende hep kaybeden olacağım galiba hep başkalarını düşünüyorum aq iyi niyetliyim ama hep üzülen ben oldum

Unutma bak en iyi intihar yolları bende bilmek istiyorsan pm at

panpa ben de intihar edicektim hatta bi kaç kere denedim ama yapamadım yapmıycam da zaten önceden her gece dua ediyordum Allah ım benim canımı al diye. hiç bi şey için değmez

en iyi intahar yolu morfin zehirlenmesidir. Hiç bir şey hissetmezsin. Kapı kapa, aşırı dozu vur sonra gibtir git

@106 boş ver amk. haberlere bakınca keyfim yerine gelir.

çok gibimde mi? degil. öl orosupu çocuğu, keşke kümeler halinde intihar etseniz.

@108 panpa artık intihar aklımın ucundan geçmiyor hayat bu aq nasıl olsa ölcez gez eğlen

@1 geber dıbına koduumun çocuğu yaşama sen

acılar içinde öl, umarım gökdelenden düşersin

umarım ölürken bedenin ikiye ayrılırır bunuda nekrofiller gibip yakar

31 cek gecer

Hep genelde mantıklı düşünürüm. Ama bunu eylemlerime yansıtmam kendimle ilgili özellikle çok zor oluyor.
Yaptığım en mantıklı hareket Karadeniz'e duyduğum uçsuz bucaksız bir his. Aşk meşk gibi şeylerle tarif edilebilecek bir şey değil. Ben onu betimleyecek bir kelime bulamadım henüz lugatta.
Bu güçlendiriyor insanı. Bir art niyet görmüyorsun çünkü.
Sevdikçe, gönül verdikçe onunla ilgili şeyler sarıyor etrafını farkında olmadan.
Bunlar hep Kazım'ın hisleri.
Daha iyi anlıyorum ölüme nasıl gülerek gidileceğini.
Pişman olmadan, gönül rahatlığıyla.
Acılarını, kaybettiklerini bastırabilmeyi. Gittiği yere kadar…

ölmek mi istiyorsun gerçekten

Ölü demek acı demektir, ölüm demek boşluk demektir. Yok olmak istiyor musun

yapma la. ben mayis gibi denemistim ama passiflora ictigim icin bi gibim olmadi 16-17 saat uyudum uyandim ahsbnasn. simdi dusunuyorum de, degmemis aq. kaderini kenin yazarsin, intihar kalem kirmaktir. korkak misin? aciz misin? savasi terkeden kahraman olamaz -devrimcihatun alemdar
Hbsbndns. raad ol gelisine yasa karsim. hayat kisa zaten.

dinlemede ve öğrenmedeyim kardeş
bu da sana gelsin benim çok sevdiği kazım ve şevval yapımı

http://www.youtube.com/watch?v=zZtoVP4VPE0

hayatta herkezden bir şeyler almaya çalışırım ve en baba sorum şudur neyden pişmansın bana bir öğüt versen ne verirsin
bunun sebebi içimde ki tarifsiz boşluk samsunda sahilde ki balıkçıyla da tanışmam bu yüzden yada bir okey masasında oynarken sohbette hayatın her yerinde her yeni yüzde her yeni karekterde aradığım bu nasıl delirip kalmıyorsunuz gelip gittiğimiz bu dünyada ben sen niye varsın bu soruları nasıl güzel cevapladın da rahatsın diyesim geliyor.

bir şeylerin farkına varabilmek için bir şeylerin sonunu görmek gerekiyor aynen bu hayat gibi
aynen kazım koyuncu gibi
aynen kafka gibi aynen diğer tüm hasta olan yazarlar gibi

kafka mileneya yazdığımı mektupları okurken ya bu kadar da sevilirmi diyorsunuz
ama kafka hastadır ve her an değerlidir onun için böyleyken saf ca gerçek aşk ile sevilir

kazım da sevgiden bahsetmedi aynen bunlar gibi

adam zaten kendi dünyasının sonunu görmüş belki yenip hastalığı 80 yaşına kadar da yaşasa o hisleri hissetmiş ve dememiş
sen kürt sün ama sen de bölücüsün biraz rahat dur öyle sarılarım

demişki Birbirimizi anlamamız için aynı dili konuşmamıza gerek yok aynı milletten aynı dinden, ezildikten sonra hepimiz aynı şarabız
her aldığı nefesin bir kıymeti olduğunu bilen bir edayla seslenmiş ötekeliştirmeden
sevgiyle seslenmiş çünkü kavgalara ayıracak zamanı yokmuş

yada özetle kafkanın milenanın sevgisinden süphe edecek onu sınayacak yada onun sevdiği kadar karşılık verecek kadar zamanı yokmuş bu yüzden tüm zamanını kendi içlerinde ki sevginin maksimumunu yansıtarak zon zamanlarını geçirmişler

http://ccc.incisozluk.cc/...%9F-depresyonda-insanlar/

şunu oku !!!

Abi acaba anlaşılmayı isteyerek hata mı yapıyoruz. Zamanla kendimi ben bile anlamıyorken. Bu istek çok mu saçma.
Koy ver gitsin dıbına koyim mi demeliyim bilmiyorum.
Canımı sıkıyor bu durum. Ne yaptığımı ve nasıl tepkiler verdiğimin bile farkında değilim. Sadece eskisinde daha sabırsız ve daha sinirliyim.
iyice huzursuzlaştırıyor dıbına koyduğumun takıntıları. Bu şekilde zaman nereden nereye nasıl gider bilmiyorum.
Ama hiç iyi bir yer olmadığı aşikar.
Ne güzel de diyor Mehmet Akif "Eşin var, âşiyanın var, baharın var, ki beklerdin…"
Ben neyi bekliyorum. Bir şey bekliyorum bunun farkındayım da ne dıbına koyim. Beni ne yoruyor böyle.

Mehmet Akif'ten söz etmişken bu günlerde keşfettiğim bir şiir var. Yeni bulduğumdan mı bu kadar hoşuma gitti bilmiyorum. Bertolt Brecht diye bi' abimiz yazmış.

Duyumsadığın her şeye
En küçük önemi verir

Söylemişti sensiz yaşayamayacağını
Unutma bunu, yeniden rastlarsan ona
Tanıyacaktır seni.

Bana bir iyilik yap, bu kadar çok sevme beni

Son kez sevildiğimde
Duymamıştım en küçük bir sevinç bile.