bu bir intihar başlığıdır

gözden yaş akıttı;
kendi küçük, yüreği büyük adam.

@1 adam içmiş beyler yarın kendine gelir dağılın

san da kardeş

ahan da dedim bu çocuk burcu ya akrep ya başak
başka kimden beklenir zaten

başarılar

http://ccc.incisozluk.cc/...%9F-depresyonda-insanlar/

şunu oku !!!

insan düşündükçe düşünüyor. Her akla gelen bir sonrakinin kapısını çalıyor. Bunları şu zamana kadar tam anlamıyla bir kişi biliyor. Onunla da tamda bu zamanlar tanıştım zaten. Ender adamlardandır kendisi. Bu kadar detaya ne tak yemey girdim bilmiyorum. Ama yazmakta o zamanlardan kalma bi' alışkanlık. Dalandığım zaman konuşacak adam bulamayınca bi' köşeye sinecek bi' yapım yok. Alırım kağıdımı önüme kalemimi konuştururum hep. Yazmaya başlarken beyin durur genelde ama o kalem bi değince kağıda dökülür saçılır ne var ne yok. Bi' bakarsın sayfalarca yazmışsın.
Sizde öyle yapın. Darlanınca yazın bir yerlere. Ama atmayın. Bir kaç gün sonra sakin kafayla bi' okuyun onları.
Bir çoğunuz kendinizi ancak o zaman gerçekten tanıyabileceksiniz.

http://www.youtube.com/watch?v=c2Gx6-JQrBQ

aklınızdan böyle şeyler geçirmeyin yahu

http://www.radikal.com.tr...trafigi_etkiliyor-1254495

acele etme istemesende eninde sonunda öleceksin. büyük resmi görmeye çalış oyunun içinde olma dışında dur. saçma gelecek o zaman bu yazdıkların.

Her gece annenizin ağlayarak sarılmasıyka uyandığınızı düşünsenize gecenin bir yarısı.
Nasıl bir pgiboloji değil mi…
Bu nereden baksanız bi' 6 ay kadar böyle devam etti. Annem için pgibologlar ayarlayıp onu buna ikna etmekte bana kaldı tabii.
Dayımlarla bu konularda adam gibi oturup konuşmalar yapmaya başladım. Artık çocukluk faslı sona ermişti tamamen.
Yinede kimse çıkıpta "sen nasılsın?" sorusunu sormadı bir kişi dışında.
Nasıl olduğumu söyleyemeyeceğim annem dışında.
Baştan şunu da söyleyeyim cidden anneler kadar kimse size değer veremez.

o değilde kazım kim ?

şiirler güzel kardeş yazılarını okumaya devam ediyorum

En zor şeyde insanın kendini teselli etmek zorunda kalması. Bu ne acıdır Allah yaşatmasın kimseye.
Olmuyor çünkü birader. Cidden olmuyor. Bir başkasının verdiği yalan bir teselliye kanıyor insan hemen. Ama kendi doğrusunu bildiği yalana inanmıyor.
Ama size inandığım bir şeyi söyleyeceğim biraz klişe olacak ama. Sevin lan. Hakkını vererek sevin ama he…
Oyle gibinizin keyfine daldan dala atlamayın bi' yerden sonra.

Bunu Kazım yapmıştı insanlığa. Uğraştı yıllarca konuştu, söyledi, anlattı. Ne zaman gitti o zaman anlaşıldı.
istediği ışığı göremedi ama onu kendi yaktı. Hayal ettiği aydınlık gerçek oldu. Peki o kadar boşa mı uğraştı. Tabii ki hayır.
O herkes gibi bencil değildi. insanların "insan"lık değerlerini geri kazanmalarını istiyordu. Kendi için mi? Hayır. Olsa da fena olmazdı.
Bencil olabilirdi. Hayatı, yaşantısı memnun olunmayacak bir seviyede de değildi. Sevdiği insanlık içindi tüm çabası.
insanoğlu böyle galiba. Bir musibet bin nasihatten iyidir diye boşuna dememişlerki.

Bizler geriye sanat eserleri bırakamayız. insanlar daha sonrasında onlardan mana çıkaramazlar. Benim yapacağım binalarda oturarak beni anlayamayacaklar. Diplomalar yetersiz bu konuda.

Özgürce konuşamazken yapılabilecek en mantıklı şeydir yazmak. Fikrimce…

@82 en büyük huur çocuğusun dıbına koyduğumun pekekenti

Durup düşünmeye fırsat buldukça canı acıyor insanın. Düşünmek istememek ne demek lan. insanı insan yapan şey değil mi bu.
insanı bu hallere itiyorlar. Düşünmezsen mutlu olabiliyorsun. Evet cidden durum böyle. Düşünmek istemiyorum. Ama kel alaka ki bu sonuca varmak için bile düşünmem gerekiyor. Var bu işte bi' muallaklik. Var birader var. Beynimi yiyorum gün geçtikçe.
Bataklık gibi lan düşündükçe batıyorsun.
Bir soru işareti yok edeyim derken 61 tane türetiyorsun.
Bir gün şu tak yiyenun yastığına kafamı koyduğumda hemen uyuyabileyim ya.
Bir tek bize mi böyle batıyor bu yastık.
Acaba bu durumdan hoşlanıyor muyum ne.

kardeş nerdesin ya hu

cehennem mehennem tapulu araziyi kaptin.