Hoşuma gitti şuradan bi rez alalım

Rezervasyone

Rezz mez patara kütere

ReZZZERs

Up up up

Haydi oç

düşünmeden yaptıkların seni ďüşündürürmü

rezervasyon

RESERVED

Rezervasyon

Jdjhrjsjudjejjd

Upppppp

Up up uppppp

Yarım bırakma bunu. ilk ve son entrym. Lakin yazmayı bırakırsan kendimi yorup tekrar giriş yapmak zorunda kalacağım ve küfürlü bir entry gireceğim.

Bu hayatta en çok korkulacak insan kaybedecek hiçbir şeyi olmayan insandır. Çünkü herşeyini kaybetmiş ve kaybetme korkusu olmayan birisidir.

Ben her şeyimi doğarken kaybettim. Gerisi boşluk.

Ölümün nedir? Göze aldığınız şey? Kaçınılmaz olan? Sıkıntının boyutu? Yaşamın sonu?

Bence hiçbiri;

Eğer sahip olduklarınız, iziniz yoksa ölüsünüzdür. Dünyada bir 0.

Kaçmak yerine sonucu görüp pes etmektir. Yada yoldaki kurtarıcıya inanmaktadır.

Ben hiçbir şeye inanmam en inanılır olana bile. Inandığın an savunmasızsındır. Yaraların açık beklemek.

Sevdiğiniz sizi seviyor mu? Sevmiyor mu? Seviyor gibi mi yapıyor? Intikam mi alıyor? Kaybetmekten mi korkuyor?

Anlayamazsınız. O da beni anlamadı. Ben o gece bir hatama hayatımı verdim. Bir ömür birlikte olacağım kadını kaybettim. Yoksa etmedim mi?

Düşünmek çıldırtıyor ınsanı. Peki sınırda kalırsam?

Bir insan ne düşünür? Aklın yolu gerçekten 1 midir?

Düşüncelerimiz bizi hep tek bir yere mi zütürür? Yoksa aşk gerçek midir?

Aşık olacağınız insan sizin için orada bekliyor mudur? Yoksa sadece şans mı?

Ben cevaplarını bir çift gözde buldum. Şimdi o gözlerin karanlığında kayboldum. Kimse bulamaz ki beni.

Sarhoşluğumun doruklarındayken yeni sınıfımda sıraya kafamı gömmüşüm uyuyorum. inanın üzerimde en ufak bir detay yok. Kırmızı bir hırka eski . incin olmuş saçlar. Tek umrumda olan şey düşünmemek.

Beyniniz durmuşken dünyanın en güzel göz çifti size baksa. içleri onun kalbi kadar dolu olsa ne yapardınız? O an beynim milyonlarca düşüncelerle doldu.

Dünyanın en güzel gözleri elinizdeyken korkunuz nedir? Onların kaybolması?

Deliler gerçeği gören midir? Yoksa gerçeğe asla dönemeyen mi?

Bence deliler en zekilerdir. Ancak delilikte ısrar ederler ise. Ve delilerle uğraşanlar korkusundan deliliklerini saklamaktadırlar. Oysa her insan deli doğar.

Delilik ile deha arasında bir çizgi vardır. Benim çizgim o. Burdan sonra akıl sağlığım pek iyiye gitmemektedir.

Babam bunca şeyden sonra okulumu değiştirme kararı aldı. Ben ise ayık bir güne bile tövbe ettim. Her gün içiyordum. Temmuzundan eylülüne kadar içtim. Birayla uyudum. Ağzıma 3 dilim patetes kızartması atıp tekrar içtim. O kadar sigara içtim ki kaldığım eve giren öksürüğe boğuluyordu.

Ama eğlendim. Doğan abimle tanıştım. Onunla içtik. O bipolar ben pgibopat. Anlaştık. Çılgınlar gibi eğlendik. Çılgınlar gibi içtik. Şarkı çaldı söyledik. Uyumadık geceleri de gezdik. Paranın dıbına koyduk.

Mutluluk buydu benim için. Rahat olmak.

Bugünki doğruların yarın da doğru olacak mı? Düşüncelerin mi gelişir yoksa dünya mı?

Hayatta her şeyiniz peş peşe gelir. Multluluklar. Ve mutsuzluklar.

Mutsuzsuzluklardan kurtulmanın tek yolu aklınızı kontrol etmektir. Önce düşünmemeyi denedim. Düşünmemeyi düşünürken düşündüğümü gördüm. Kafayı yiyordum. Bu olay kafamı karıştırdı nasıl umursamaz olabilirdim?

O gece aklımla düşünceler dans etmişti. Ve o gece hiç bir şey düşünmedim. Beni mutsuz eden. Eğer düşünmemek istiyorsanız sonsuzluğu düşünün. Hayallerinizde öyle bir kaybolun ki sizi kendiniz bile bulamasın.

Beni üzen her şeyi hayatımdan silmeyi başarmıştım. Ancak fazla düşünmek beni çıldırtmak üzereydi. Bir insan 3 saat düşüncelere dalıyorsa sıkıntıdır. Değil mi? Peki ya düşünmekten uyuyamıyorsa bile? Hemde uydurma bir hikayeyi.

Çılgınlık kısa sürede beni ele geçirdi. Düşünmek istediklerimi de düşünemedim. Aklım bana oyun oynarken; elimdeki parayla pgiboloğa gittim. Ve o pgibolog ablam değildi.

Para durumumuz düzelmişti. Hatta babam 3 ev almıştı. Düşünün. Pgibolog fatihti. Onunla konuştuk sakinleştirdi beni. Onunla dünyayı tartıştık. Saatlerce. Benim kadar zevk alıyordu bu sohbetlerden.

Hayat sorgulanabilir mi? Yoksa asla algılayamayacağımız bir gerçeklik mi? Gerçek mi?

reZ alıyorum