“Buyur abi ne vereyim” dedim. “3 külah Maraş ver üstüne de, Antep fıstığı serp taam mı peçeteyi de bol ver 3 tane su da var soğuk olmasın haa!” dedi.
“Leblebi tozu da dökeyim mi çorumdan tam olsun” dedim kısık sesle.
“HAA, ne dedin gardaş anlamadım?” dedi. Yağmur’da alttan alttan gülüyor. Hızlıca verip göndereyim derken 2 tane külah kırdım. “Ne kadar gardaş günahımız” cehennemlik lan senin günahın sevenlerin arasına girdin. Neyse, normalde 10 lira tutmuştu da 15 dedim. Paşa paşa verdi.

Adam gitti, Yağmur da uzun süredir orada bekliyordu “Zamanın var mı?” dedim. Hiç beklemeden “Evet, çok” dedi. “Tamam, ben hemen geliyorum” dedim. Amcama yalvardım kız var dışarıda nolur izin ver haftalığımdan kesersin dedim. “iyi, gibtir git” dedi. Günün hasılatını verdim. Tam çıkarken beklememi söyledi 20 lira çıkartı verdi. Kral adam lan.
Yağmur’un elinde tatlılar vardı demek ki tatlı almaya çıkmıştı fazla oyalamakta istemedim.
Neyse ağır ağır evine doğru yürüyoruz. Sigara yakacaktım, sonra Yağmur’un yanında içmek istemedim onun kokusunu alaydım biraz.

işte neden bi ara okula gitmediğini falan anlattı, seneye ne yapacağını falan söyledi benim sınavımı falan konuştuk. Kaplumbağa gibi yürümemize rağmen Yağmur’un evine varmıştık. “Hoşça kal, sonra görüşürüz ”dedi. “Yağmur” diye seslendim arkasından. Durdu döndü bana bakıyordu, benim söyleyecek cesaretim var mıydı onu bile bilmiyorum salak gibi seslendim hemen de durdu zaten.

Takılmış olduğumu anladı ki “Efendim” dedi. “Ben ıııı.. Şey ıı..” diye lafı ağzımda geveledim. “Bir şey mi soracaksın? “ dedi. Direk “Evet” dedim.
Aferin dıbına koyduğum ‘ivit’ de hemen. Hadi şimdi konuş konuşabilirsen. “Ya biz seninle çok sık konuşamıyoruz. Telefonunu versene oradan konuşuruz” dedim. Oo küçük bey bu ne cesaret, hadi topla toplayabilirsen.
Bu sorudan sonra zaman geçmek bilmedi beyler. Güneş doğup battığını hissetim, acıktığımı, susadığımı, yaşlandığımı.
Yağmur, başını öne eğdi gülümseyerek “Telefon numaramı mı istiyorsun” dedi.
Konuşamadım nefesimi tutmuştum ‘evet’ demeye dilim varmıyordu. Onaylarcasına başımı salladım. Geri döndü kapıyı açtı saçlarını savurdu “Bunun için erken, iyi geceler Ulaş bey” dedi ve apartmana girdi.

Orda sabit kaldım birkaç dakika ne olmuştu deyip olayı tekrar tekrar yaşadım kafamda. “Telefon numarasını istedim vermedi ee ne oldu gib gibi kaldım mı şimdi ben” diye içimde yaşadım tekrar tekrar. “Ee ne olacak şimdi ‘daha erken’ dedi. Neye erken? Ne için erken? Lan acaba gönlü mü var ‘Ulaş bey’ dedi. Ulan helal olsun bana bee” dedim içimden eve gittim. Erken uyudum işe daha erken gittim. Ertesi gün arkadaşları bizim dükkana çağırdım. işte 3-4 kişi. Akşama doğru onlar geldi dondurma verdim “Yalayın ulaan” diye zaten mutluydum önüme meteor düşse giblemezdim.
Sonra Cengiz “Ne oldu kardeşim niye bu kadar mutlusun” dedi. Bende olayı anlattım aynı size anlattığım gibi detaylı detaylı müşteri gelince susuyordum, gidince devam ediyordum. Dün akşamı da anlattıktan sonra “Ee ne güzel işte sen de gönlü var demek ki” falan dediler. Cengiz bir şey söylemedi.

Yağmur geçti önümüzden, telaşlı telaşlı. On dakika sonra geri geldi. Klagib muhabbet nasılsın falan derken kızı bizimkilerle tanıştırdım “Enes, Yağmur. Yağmur, Enes Cengiz, yağmur. Yağmur, Cengiz. …” şeklinde. Neyse benim gitmem gerekiyor deyip gitti. Sonra bizimkiler de kalkıp gittiler geç olmuştu zaten. Amcam haftalığımı verdi.
iki haftam böyle geçti Birkaç günde bir Yağmur ile görüşüyordum sonra ki günler mutlu oluyordum.

Sonra Enes bana “Olum sürekli kız senin yanına geliyor gidiyor, sen de bir ara kızın yanına git” dedi.

“Lan nasıl gideyim kızla sadece dükkana geldi mi konuşabiliyoruz” dedim. “Genelde çıktığı saate kapısında bekle bende buradan geçiyordum falan de “ dedi. “Helal lan güzel fikir” dedim.

Yağmur genelde ezan okunduktan sonra geliyordu dükkana amcamdan yarım saatliğine izin aldım ezan okunduğu sırada kapının önündeydim işte. Yağmur indi aşağıya yüzümde gülümseme ile bekliyordum, beni gördü korktu “Ay, ulaş korkuttun beni” dedi. Yüzüne baktım gülümsemem silinmiş böyle hep gülerken aklımda canlanan yüzünde gülücükler yoktu korkunç bir ifade vardı, burnunu çekiyordu gözlerinin altıda şişmişti “Ne oldu?” dedim. Başını eğdi “Yağmur?” “iyi misin?” dedim. “Hıhı” dedi burnunu çekerek. “Hayır, bir şey olmuş ağlamışsın sen. Ne oldu?!” dedim biraz sesimi yükseltmiştim. “Ya bir şey olmadı” dedi. “Nasıl bir şey olmadı yüzünden düşen bin parça” dedim.
“Ya of, sana ne” dedi.

Aslında insanlar anlatmadığı sürece sormam böyle şeyler, fakat merak etmiştim çünkü o Yağmur’du sıradan birisi değildi. “Senin ne işin var burada?” dedi. “Hiç sadece seni merak ettim göreyim” dedim. “Dün görüşmüştük zaten neden merak ettin” dedi. Gözlerini göstererek “Bu yüzden!” dedim. iç çekti çıktık onların apartmanından, bizim sitenin çardağına gittik. Kimse olmazdı zaten bu saate.
(Şuan fotoğrafını çeker atardım da karanlık ve aşağıya inip gelene kadar beni taşlarsınız)
Oturduk ikimiz de yan yana aramızda 1 metreden az bir aralık var. “Evet” dedim sadece. Bana baktı birazs sonra “Tamam” dedi.

“Sana güvenerek anlatıyorum sadece sana ve Sema’ya anlattım” dedi. Ooho sen Sema’ya anlatıysan onun memelerinden yankı bulup herkes duymuştur dedim içimden sonra da mal gibi güldüm.
Dışarıya doğru gülmüş “Komik bir şey mi var ?” dedi. “Yok, pardon aklıma bir şey gelmişti de” dedim. Beni takmadı, anlatmaya başladı. “Beni uzun süredir rahatsız eden birisi var” dedi. Duraksadı ben de bir şey demedim. Sessizliği bozup “Ne zamandır” dedim. “Okulumu değiştirdiğimden beri” dedi. Ben miydim lan acaba alttan alttan bunu mu vurguluyordu?

Sanki düşüncelerimi okumuş gibi “Sen değilsin merak etme” dedi. Rahatlamıştım bir yandan, bir yandan sinirlenmiştim. Kim lan kesin bizim okuldandır.
“Ne yapıyor peki?” dedim.
“Gizli numaradan arıyor, internetten falan mesaj atıyor(facebook, twitter)” dedi.
“Onun da erkekliği oymuş demek ki” dedim.
“Erkek değil. Bir kız rahatsız ediyor” dedi.
“Nasıl yani? Öyle şey mi olur ya doğanın kanunlarına aykırı” deyip güldüm O komik bulmamış olacak ki burnunu çekti sadece.

Suskunluğu bozmak için
“Ne diyor arayıp” dedim.
“Artık aramıyor zaten, gizli numaraları engelledim hattımı da değiştim, ama 3-4 ay önce sürekli arıyordu. ‘Kimlerle konuştuğuna dikkat et’ diyordu. Bende konuştuğum kişilere bakıyordum da kimse bu kızı tanımıyordu” dedi.

Bana sormamıştı o kızı yani sorsa bu kızı tanıyor musun diye ne gösterecek onu bile bilmiyordum kafam karışmıştı. Sonra yağmur ağlamaya başladı “Hata yaptım” dedi. “Ulaş çok büyük bir hata yaptım ben” dedi. Yanına yaklaştım gözyaşlarını sildim. Başını omzuma koydu. Daha konuşmadı.
Uzun bir süre öyle durduk. Ben kimin böyle bir şey yapacağını düşünüyordum. Aklıma gelmiyordu. Sonra Yağmur gözyaşları ile ıslattığı omzumdan başını kaldırdı. Senin de canını sıktım dedi. Yok sorun değil diye geçiştirdim. Evine bıraktım oradan bende eve geçmiştim.

Yağmur’un üzgün olması mı yoksam arkadaşlarımdan şüphelenmem mi koymuştu bilmiyorum fakat birkaç gün işe gitmemiştim kulübeye gidip tek başıma içmiştim. O an anladım ki Yağmur’la zaman geçirmekten falan değil ona karşı bir şeyler hissettiğim için onu önemsiyordum. Onunda beni önemsediğini en derinlerden hissediyordum. Arkadaşlarla beraber birkaç gün boyunca kulübede takıldık. Yağmur’un söylediklerini anlatmadım. Sadece Yağmur’a karşı bir şeyler hissettiğimden bahsettim, gelenektir birisi ‘Şu kız benim sevgilim, sevdiğim’ derse, hepimiz topluca ‘Senin sevdiğin bizim bacımızdır’ deriz. Neden bunu yapıyorduk bilmiyordum ama insana güven veriyordu. Onlar da “Senin sevdiğin bizim bacımızdır ”dediler.

Eve leş gibi alkol kokarak gitmeye başladığım için babam “Neden işe gitmiyorsun ”diye azar çekmeye başladı. iyi bari işe gideyim de dershane parasını karşılarım diye ben de işe olduğu gibi devam ettim moral sıfır tabii. insanlar dondurmacı veya palyaçoları gördü mü şaklabanlıklar, soytarılık falan bekliyor. Her şey sadece onların gülmesine bağlıymış gibi. Dünyada ki diğer insanlar, ‘o’ eğlensin diye yaratıldığını falan sanıyorlar.

Soytarılık yapmadan dondurmayı verdiğim için, mutsuz ayrılıyorlar oradan. Bunun beni mutlu etmesi normal mi?

Suratım asık sadece biraz cebime para girsin diye yaptığım işte, kafam hep başka yerlerde. Bunu fark eden birisi çıktı karşıma

Yağmur, geçen hafta sanki omuzumda ağlayan kız gitmiş yerine yeni sürümü gelmiş gibi. “Yaa, bu ne surat ne biçim dondurmacısın sen ne biçim esnafsın sen ya” dedi. Gülerek.
Birden güldüm lan.
Bir hafta sonra güldüm.
Renkli televizyonların çıkması gibi sanki birisi gözlerimi temizlemişte her şey rengarenk olmuş gibi. Korna sesleri gitmiş, kavgalar dinmiş önümden geçen her insan mutluymuş gibi.
“Hoşgeldiniz hanımefendi” dedim. “Şöyle buyurmaz mısınız?” deyip yanımda ki tabureyi gösterdim.
Oturduktan sonra “Sormanız hatta beyefendi” dedi.
Senin o parlayan gözlerini yerim kız.

Konuştuk işte biraz, ailesi cenaze için şehir dışına gitmiş kardeşiyle evde tekmiş falan. Kardeşi uyuyunca da yanıma gelmek istemiş.
“O zaman senin eve erken gitmen için bir sebebin yok” dedim sırıtarak. Ama nasıl bir sırıtma biliyor musunuz beyler, sapık sırıtması hani rüzgarda kalkan etek görür ya sapıklar aynı onun gibi sırıtıyordum.
“Ay, ne yapacağım ben gece vakti sokakta bir başıma” dedi. Sanki beni davet ediyor. Bak, ‘benim eve gitmem için bir sebebim yok’ dercesine
“Ne bir başınası be ? Ben varım yanında eşlik ederim sana” dedim.
“iyi madem öyle olsun. Bir soğuk çay alırsan içerim”(soğuk çayın popüler olduğu zamanlar her insan evladının elınde vardı) dedi.
“Hayhay efendim” dedim. Az ilerde ki tekelden iki kutu alıp geldim.

Tekel bayiden çıkarken bu gece açılsam mı lan diye içim içimi yiyordu. Ya söyleyeyim gitsin ne olacak sanki dedim.
Aslında bir bakıma mantıklı bir tercih aylardır konuşuyoruz çok sık olmasa da. Söylesem bir zararı olmaz.
içerden tabure alıp Yağmur’un yanına oturdum, gece saatleri olduğu için çok fazla kişi dükkana gelmez. Biz de dışarda hava güzel diye konuştuk. Hiç yapmadığımız “Hangi kitapları okudun, en sevdiğin şarkı, en sevdiğin film muhabbetlerine” girecektim ki amcam dükkanı kapatalım dedi. Dükkanı kapattık. Yağmur’un eve gitmeye niyeti yoktu zaten. Birkaç soğuk çay daha aldım. Bizde çardağa gidip ‘en sevdiğin şey muhabbetine giriştik.
Saat 12 gibi çardaktaydık. Konuştuk aslında çok şey konuştuk seneye ne yapacağını, benim ne yapacağımı, aynı dershaneye gitme kararı aldık. Aynı derslere girmeyecek olsak da beraber gider beraber geliriz dedik.
Bunlar bana saçma görünüyordu kız ben ne dersem evet diyiyordu. Ama bunu düşünüp canımı sıkmak istemedim.
Konuşarak sabahlamıştık güneşin doğduğunu görmüştük. Yağmur’un gözleri kızarmış. Ben de yorgunluktan beynimi kullanamıyordum. Konuşmasam uyuyacaktı neredeyse evine bırakayım dedim.

Apartman kapısının önüne geldik.
“Yağmur” dedim.
“Hı” dedi. Bana bakıyordu aslında, ama uykusuzluktan başını kaldıramadığı için yere bakıyordu.
“Sana bir şey demem gerek” dedim.
“Hı” dedi.
Biraz sustum söylemesi zordu çünkü.
“Yağmur ben uzun zamandır sana bunu söylemek istiyordum” dedim
“Hıı” dedi.
“Ben.. seni lan dur kız” dedim. Çünkü tutmasaydım düşecekti. Bileğinden tutmuştum. Benim uykum kaçmıştı. Yağmur’ da gözlerini açıp bana baktı. Elim eline doğru kaydı. Elini tuttum gibi tam tutamadım.
Abisi olan sevgilinizin elini tokalaşır gibi tutarsınız ya işte öyle tutmuştum.
“Ben seni seviyorum lan” dedim.
“Lan?” dedi.
“Hıı” dedim.
Sustu.
Sustuk.
“Yağmur?” dedim yine susmuştu bu sessizlik insanın canını sıkıyordu.
“Hıhı” dedi gitti.

Kısa ama çok kısa bir sigara molası

iki çeşit ‘Hıhı’ var. Birisi ‘evet’, birisi ‘hayır’ anlamında ki. O ise bana evet demeyi tercih etmişti.
Çok mutlu olmuştum lan, eve seke seke gittim. Dans ede ede kendimi yatağa attım. Mutluluktan uyuyamam diye düşündüm. Ki öyle oldu. Stres bastı, biz şimdi Yağmur ile sevgiliydik. iyi hoşta ben şimdi ne yapacaktım lan bu kızı nereye zütürecektim? Ne konuşacaktım? Nasıl, Ne zaman konuşacaktım? Kafamda o kadar çok soru oluştu ki bunun stresine girip uyuyamadım. Biz sevgili olduk da iyi mi ettim kötü mü ettim onu da anlamadım ki. Başıma dert mi açmıştım? Hay aklımı gibeyim.

Bunları düşünürken uykuya dalmışım öğlen uyandım evde kimse yok annem babam falanda yok. Bende kahvaltı yapıp dışarı çıktım. Amcamın yanına gittim, oda “Sen git bugün dinlen hak ettin” dedi.
Bana hava hoş diyip Yağmur’un yanına gittim. Kapıyı çaldım kardeşi açtı kapıyı. Adı neydi lan bunun diye düşünürken “Ablam uyuyor” dedi. Bende “Tamam. Ablan uyanınca onu bir abinin sorduğunu söyler misin? ‘ice tea almış çardakta oturuyor’ der misin ?” dedim tamam dedi kapıyı kapattı.

Soğuk çayları aldım gittim çardakta oturdum, komşularla muhabbet ettik. Futbol geyiğine girdiler, uyuyor gibi yaptım. Sonra onlar gidince de dün Yağmur’la konuştuklarımızı düşündüm. Sonra aklıma bir şey dank etti. Ya uyku sersemliğiyle ‘Hıhı’ demişse ?