1. 301.
    0
    eskiden birbirlerine "ben ölürsem artık. .. "
    kalıbında şakalar yaparlardı bolcana.
    şakayı ciddiye alırdım ben.
    birden ikisi de gülerek yanıma gelir.
    "yok oğlum olur mu öyle şey "
    diye ölümü unutturmaya çalışırlardı.
    öyle mi yaklaşacak acaba annem bana?
    yoksa kendini salmış mı göreceğim onu?
    ···
  2. 302.
    0
    yavaş yavaş izmir'e yaklaşıyoruz.
    brianna ve enis geliyor aklıma.
    ikisi de bitik halde.
    yol onları çok hırpalamış.
    kendime bakmaya cesaret bile edemiyorum.
    brianna arada bir saçımı düzlüyor sadece.
    buradan halimin berbat olduğunu anlıyorum.
    ···
  3. 303.
    0
    artık izmir'deyiz.
    apartmanın önü burası.
    babami şuradaki pencereden beklerdim
    montunun iç cebindeki hışırtıyı duymaya çalışırdım hep.
    iç cebinde her gün bana
    çokonat getirirdi.
    öylece akşama kadar onun hayalini kurardım.
    işte o pencere bu.
    ···
  4. 304.
    0
    brianna kapıyı çalıyor.
    açan kadın rasim abi nin eşi.
    rasim abi babamın en sevdiklerindendi.
    çırak rasim işte.
    ne kadar kötü bir insan olabilir ki?
    içeri girdik.
    kafamı kaldırmaya korkuyorum.
    annem çıkıveriyor karşıma.
    salunun koridorla birleştiği yerde.
    ···
  5. 305.
    0
    sarılıyoruz.
    bolcana ağlıyoruz.
    annem naftalin kokuyor.
    belli ki çok debelenmiş halıda.
    anneme sarılırken salondaki kalabalık
    çok korkutuyor beni.
    olayın gerçekliğini bir kez daha
    çok net anlıyorum.
    ···
  6. 306.
    0
    ölümün kokusu var panpalar.
    ben o gün bunu anladım.
    hani mecaz filan değil.
    salon ölüm kokuyor.
    kolonya ile çiçek kokusu karışıyor.
    biraz da naftalin.
    ölüm böyle kokar işte.
    annem koluma girerek ölüm kokan salona zütürüyor beni.
    çok tereddütte kalıyorum.
    merhaba denir mi denmez mi diye.
    bir kaç kişi ayağa kalkıyor.
    sarılıyor.
    kimseyi tanıyacak halde değilim pek.
    ilk bulduğum boşluğa atıyorum kendimi.
    annemi de hemen yanıbaşıma ourturuyorlar.
    ellerimi tutuyor annem.
    güç alacağı tek insan benim.
    ···
  7. 307.
    0
    annem söze giriyor.

    -gitti.

    ben konuşmaya çalışıyorum ama olmuyor.
    annemin saçlarını okşamaya atıyorum elimi.
    başı bağlı.
    ilk defa.
    ama en acısı.

    derken kız kardeşimi görüyor gözlerim.
    onu tamemen unutmuştum.
    ilk bakışta çok net çıkaramıyorum.
    çok büyümüş.
    gözleri şişmiş onun da.
    annemle benim yanımıza çağırıyorum ellerimle.
    yalpalaya yalpalaya geliyor o da.
    ···
  8. 308.
    0
    aramıza alıyoruz.
    tüm gücümle ona eğiliyorum.
    "geçecek abim. hepsi geçecek. neler atlattık biz.
    ben artık yanınızdayım."

    gözlerime bakıyor.
    yılın değil, yüzyılın fotoğrafı.
    gözlerinde resmen yardım çağrısı var.
    tüm umudu benim.
    artık benden başka güç alacağı kimsesi yok.
    annemin de öyle.
    ama annem daha güçlüdür.
    o daha savunmasız.

    -abi; bizimlesin. hep bizimle ol.

    diyor. ağlamamaya çalıştığı o kadar belli ki.
    tiyatrocu olmaz bu kızdan.
    ···
  9. 309.
    0
    o gün geçmek bilmiyor.
    herkes sus pus oturuyor.
    benim yapmam gereken bir şey var mı acabA?
    cenaze sahibi nasıl davranır ki?
    babam olsaydı sorardım.

    ertesi gün cenaze var.
    öğle namazından hemen sonra kılınıyor cenaze namazı.

    -helal olsun, helal olsun, helal olsun.
    ···
  10. 310.
    0
    sonra babamı cenaze aracına koyuyorlar.
    o aracı ilkokulda çok görürdüm.
    okulun hemen yanında büyük bi cami vardı.
    birinde içindeki tabutu düşürmüşlerdi yere.
    o ihtimal geliyor aklıma birden.
    korkuyorum.

    daha sonra konvoy halinde
    kabre doğru gidiyoruz.
    defin işlemleri sırasındaki acım
    kelimelerle ölçülmez.

    ani gidişler zor oluyor panpalar.
    beklenmeyen gidişler.
    sevdiklerinizden söz alın derim.
    beklenmedik gidiş yapmasınlar.
    ···
  11. 311.
    0
    cenazeden sonra eve dönüyoruz.
    ortanca halam,
    amcalarım, brianna , enis ve ben varız evde.
    ayak takımı gitmiş diyorum kendi kendime.
    evde 6 kişiyiz güya.
    ama bütünüyle boş gibi.
    annemle konuşmak için amcamların gitmesini bekliyorum.
    kafamda kuruyorum metni de.

    derken aklıma şikago'daki hayatım geliyor.
    brianna'yı karşıma alıyorum.
    zor bir konuşma olacak.
    babasını kaybeden bir gencin
    karısından fedakarlık isteyeceği
    zor bir konuşma.
    ···
  12. 312.
    0
    - brianna, ilk olarak çok teşekkür ederim.
    zor zamanımda tümüyle yanımda olarak, kendinden bile fedakarlık ederek
    beni ne kadar sevdiğini bir kez daha gösterdin bana.
    senden şimdi isteyeceğim sey tamamen senin ne denli bir melek
    olduğunla alakalı. kabul etmemeni anlarım.
    hatta kabul etmemelisin bence.
    ben olsam etmezdim çünkü.
    ama yine de sormak zorundayım bunu.

    annemler burada sahipsiz kaldı babamın göçüyle.
    benim için tek çıkar yol buraya geri dönmek.
    yepyeni bir hayat. izmir'de yepyeni,
    taptaze bir hayat.
    bunu bana yapar mısın?
    ···
  13. 313.
    0
    5 dk dinlenim panpalar.
    ···
  14. 314.
    0
    panpalar bana da çöktü uyku.
    sabahtır yazıyorum. bugünlük müsade.
    devam ederken pm isteyen not düşsün buraya.
    ···
  15. 315.
    0
    beyler gün boyu izmir yollarındaydım. bu arada gelecekle ilgili bi ipucu da vermiş olduk ama kusura bakmayın bugün yazamadım pek : )

    az sonra başlıyorum.
    ···
  16. 316.
    0
    gözlerime baktığında bana ilk defa acıdığını
    ilk defa bana el uzatmak istediğini
    hissettirdi.
    resmen karşılıksız fedakarlık yapmaya hazırdı.
    bi kaç sene önce olsa bu bakışları
    gördükten sonra
    kendi adıma üzülürdüm.
    acırdım kendime.
    ama artık o safhalarda değilim.
    kendimden de caydım bu aralar.
    tek isteğim çevremdekilerin mutluluğu.
    onlar bana ait.
    onları mutlu etmenin tek yolu da bu.
    fedakarlık tanrısal bir özveridir.
    bu da meleğimde var.
    ···
  17. 317.
    0
    - benden bunu isterken enis'in geleceğini
    benim geleceğimi
    ve en önemlisi senin geleceğini ne derece
    etkileceğini biliyorsun bu kararımızın.
    ama bunun mukayeyesini yapmışsındır.
    tek yolumuz da bu zaten.

    derken enis geliyor.
    ağlamış belli.
    annesinin üstüne atlıyor.
    o sırada brianna ya taparcasına bakıyorum.
    melekler gibi davranıyor desem haksızlık olur.
    isyan eden melek de var.
    enisi susturmaya çalışırken
    hiç bir şey yapmamış gibi bana gülümsüyor.
    aşk.
    bu işte..
    ···
  18. 318.
    0
    enisi yanıma doğru çekiyorum.
    bir kaç gündür beni her gördüğünde bitik durumdamyım.
    bu yaşlarda onun gözünde tanrısal bir yerim var.
    her hareketimi örnek alıyor.
    hata yapma şansımı
    yeterince kullandım son günlerde.
    enis'den özür diliyorum.
    derken aklıma benim ölümüm geliyor.
    enis'in yaşayacağı acılar.
    bitik bir brianna.
    kafamdan atmaya çalışıyorum bu düşünceyi.
    ama enisin yanaklarımdaki minik elleri
    bana ölüm karşısındaki çaresizliğimizi
    ilan ediyor.
    acı..
    ···
  19. 319.
    0
    her açıdan çöküşe geçtiğim aile sahnesi;
    burada bitiyor.
    enis yanağıma bir öpücük koyup
    halasının yanına koşuşturuyor.
    brianna ile kalıyoruz yine.

    -enis bu yaşadıklarımı yaşayacak.
    o zaman senden tek bir isteğim var aşkım.
    güçlü kal.
    enis'e muhtaç kalma.
    hayata karşı dik dur.
    ölüm herkesi bulacak.
    umarım beni sizden önce bulur.
    aksini kaldıramam çünkü.
    ···
  20. 320.
    0
    ayağa kalkıyorum.
    briannanın elinden tutup.
    şimdi fedakar rolünü ben oynuyorum.
    annemle kardeşimi alıyorum mutfağa.
    söze girerken elimden geldiğince
    bunu zorunluluktan yapmadığım hissini vermeye çalışıyorum.
    ama durumu ikisi de biliyor.
    anlayacağınız bir yalanı üç kişi sürdürüyoruz.

    - anne, artık beraberiz.
    brianna az evvel uzun zamandır planladığımız
    türkiye'ye dönüşümüzün vakti geldiğini söyledi.
    ona katılıyorum.
    evet, belki babam yok.
    sen yarım kaldın.
    ama artık beraberiz.
    sizler benim emanetimsiniz.
    ···