bu yılın ilk hikayesini anlatıyorum piçler

anlat hadi 50 kişi senin hikayeni okuyoruz burda

reserved

reserved

rezerve

tek başıma sinemaya gidiyodum aslında fazla kalabalık ortamlarda bulunmamam lazımdı ama
risk alıyodum işte. ankarada tiyatroları sergileri geziyodum. keyfim yerindeydi
bu hastalığın püf noktalarını keşfetmiştim mesela istediğim herkese bağırıp çağırabiliyodum
marketteki çalışanlara bindiğim otobüsün şöfürüne aklına gelebilecek herkse fırça atıyodum
e karşında hasta bir adam var ağzını açıp bişi diyemiyolardı onlarda tabi. alttan alıyolardı
böyle böyle 6 ay geçti. tedavinin 5 kürünü almıştım doktor radyoterapi yapalım sonra bir kür
daha dedi. radyoterapide özgür hoca var lazman diyorum ben ona laz olduğu için beni
görünce gülmeye başlıyo adam insan doktoruna naber lan lazman dermi demez normalde.

hani kanserle savaşma derneklerı vırt zırt fln varya onlar kendi vicdanını rahatlatmak isteyenlerin yeri vallaha bana kimse gelipde moral vermeye çalışmadı o dernekler para toplayıp insanların vicdanını rahatlatmaya yarıyo

@62 haklısın panpa

bir gün yine tedavi sonrası çıktım metroya gidiyorum eve gidicem midem bulandı bir
otobüs durağının yanındaki ağaca kustum. otobüs durağındakilerin yanımdan nasıl
uzaklaştıklarını o bakışlarını görmeliydiniz. insan gelir bi mendil fln uzatır dimi.
anlayışlı olur yani. insanlık suçu işlemişim gibi bakıyolardı.
tabi bu tedavi süresince kaslarım öldü. ilk tedaviden sonra 20 gün uyuduğumu biliyorum
kalkıp yemek yiyip geri yatıyodum. yürümeyi unutmuşum. ama bu hastalık ilk kez görüyomuşsun
gibi gün batımını seyrettirdi. yeni yeni lezzetler tadtım mesela sırf testi kebabı
yemek için kapadokyaya gittim. canım ne isterse yaptım. ama tek başımaydım..

reserved

@61 sonu güzel ki panpamız burda yazıyor, iyidir iyi..

vay arkadaş gibtin belamı sonunu güzel bağla bari

neyse ben ilaca başladım artık o kadar fazla düşünmemeye başladım. bardağın dolu tarafına
baktım. doktora sorduğumda dikkat etmem gereken birşey varmı diye gez toz hayatını yaşa
dyodu bana sana hiçbirşey yasak değil diyodu. bende dediğini yaptım gezdim tozdum
geçen bahar şenliklerinde odtü bahar şenliklerinde duman konserine gittim bak tek başıma
bira bile içtim amk bi gibim olmadı. bişi olsa o kalabalıktan çıkamam amk.
Yaşamak risk almaktır. dedim eğlendim. tedavilere tek başıma gidip geliyodum
kimseye ihtiyacım yok der gibi.

reserve

her tedaviden sonra acile yatıyorum bağışıklık devamlı çöküyo amk çünkü ilaç diye verdikleri
aslında zehir. ebeni gibiyo saçlar tamamen döküldü ilk kürden sonra tabi kaşlar dökülmedi.
kimisinde öyle oluyomuş benimde eniştem berber arada gelip kafamı kazıyo usturayla.
bir gün acildeyken sürekli somurttuğumu gören bi doktor bana lustral önerdi sakinleştirici
antidepresan sana iyi gelir böyle hastalıklarla uğraşmak kolay değil kafan rahatlar dedi
bir kutu yazdı reçeteye. tabi benim odam ilaç doldu amk. ev desen ayrı hikaye zaten
hastayım diye odama kimse sokmuyolar yemek odama geliyo fln odada laptop televizyon fln
herşey var yani bana dışarı çıkma diyolar ellerinden gelse karantinaya alıcaklar.

@55 sana perfalgan balayan eller kırılsın panpa

ünideki arkadaşların ammuna koyim panpa köü oldum devam et gibtin moralimizi la yılın ilk günü

ateşim çıktı 40a acile gittik beni yatırdılar 7 numaralı gözlem odasına ilk defa
hastaneye yatıyorumya biraz acemiyim tabi. bana antibiyotik bağladılar saat başıda
perfalgan ateş düşürücü serum bağlıyolar geri yükseliyo çünkü perfalgan karaciğeri
böbrekleri gibiyomuş tabi sonradan öğrendim o sıralar canları sıkılınca perfalgan
takıyolardı bana amk. nötrofil iğnesi var halk arasındaki adı kan iğnesi deri altına
enjekte ediliyo yağlı bölgeye o iğne yağı nötrofil e çeviriyo yanı kırmızı kan hücresine
o da hastalıkla savaşıyo. o iğneler birçok kere hayatımı kurtardı.

birde pigibolojikmen çöktüm o aralar serum görünce kusuyorum amk. görmem yetiyo yani.
üniversitedeki arkadaşlarım varya. hepsinin zütüne koyim yanlarında maskeyle dolaştım
soranlara o zamanlar akciğer rahatsızlığım var diyodum. hiçbiri bi arayıp nasıl oldun
demedi huur çocukları.

yeni yılın ilk hikayesini okuyorum.

neyse sıktık dişimizi 11 kere daha alıcaksın dedi doktor küfür edicektim tuttum kendimi
ha bu arada doktorada her ay muayene ücreti yatırıyoruz yatırmasak yarra yediydim.
bi tomografi için 3 ay sonraya gün veriyolar öyle sıra var sıra beklerken ölenler var
yani. neyse her kür ikiye ayrılıyo birinci kür birinci ayak-ikinci ayak diye 2. küre
geçtiğimizde rahatsızlandım bağışıklık sistemim çökmüş hastalıklarla savaşan 100 tane
canlı hücrem kalmış onlarda yetişemiyo o anda grip olsam kurtulma şansım çok zor.

@34 ananı sıkıyım bu arada