Son cümlen kasıp kavurdu be panpa

sosyalizm bu olmasın diye var.
https://www.facebook.com/...6214852592&permPage=1
Bunu izleyin beyler

şukuladım panpa + adamın dibisin sen.

Primci huur çocuğusun.

Son derece haklısın birader şu hayatta para kadar iğreti, samimiyetsiz ve ona mecbur olmaktan nefret ettiğim başka bir şey daha yok. Sokakta böyle insanları görünce özellikle çocukları ve yaşlıları hiç dayanamıyorum keşke elimden gelse hepsini mutlu edebilsem

sattığı şeyin ederinden kat kat daha fazla para verdiğin kişiyi dilenci yerine koymuş olursun.

ve bir dilenciye para vermek de seni üzer vermemek de.

çünkü para vermezsen onu aç bıraktığını düşünürsün, para verirsen de onu küçük düşürdüğünü düşünürsün.

Allah'a ibadet, insanlara yardim etmekle olur. Fakat insanlar daha masrafsiz ve kolay oldugu icin dua etmekle yetinirler. Abraham Lincoln

"şerefli adamlar asla yalvaramazlar" lafı hoşuma gitti verdim şuku'yu.

girişimi yaptım, şukunu verip gözümden akan yaşları silerek usulca uzaklaşıyorum

Kiminin göbeği Dominik cumhuriyeti gibi bağımsızlığını ilan eder, kimide sadece karnını doyurabilmek için bir parça ekmeğe muhtaç kalır. Dünyanın düzeni bu beyler. Kimsenin umrunda olmasada bu insanlar , küçük bir yardımla yüzlerini güldürebilirsek ne mutlu bize

Sırf şuku basmak için giriş yaptım. Ben de bir tane anlatayım.
Bizim orda marketin önünde bir teyze her gün elini açmış önüne bir karton koymuş dileniyor. Yanında da ufak bir kız çocuğu var 5-6 yaşlarında. Yine bir gün ordan geçiyordum marketin arkasında fırın var ekmek alıcam. Kadın yoktu sadece kız vardı o da hafif uyku halinde sırtını arkadaki demirlere yaslamış kafası öne eğilmiş oturuyor. Sonra bir genç gördüm marketten çıkıyordu şöyle döndü bir baktı kıza. Sonra koşar adım markete geri girdi bende yoluma devam ettim ekmeği aldım dönüyorum. O genç usulca yaklaştı kıza omzunu dürttü kız kafayı kaldırdı nolduğunu da anlamadı. Çocuk bir tane kek uzattı kıza. Kız nasıl mutlu oldu anlatamam beyler. 10 lira verse öyle sevinmezdi ama 50 kuruşluk keke dünyalar onun oldu gözlerim doldu beyler

Iyi yazmis .Dogruysa gibin beni

ulan böyle uzun yazıları üşenmekten okumam ilk defa okuyim dedim içim cız etti lan

bir kaç arkadaş anısını anlatmış bende anlatmak istiyorum.

bundan 4 sene önce falan Muğla'da üniversiteyi okuyup bitirdikten sonra istanbul'a döndüm. Döndükten sonra uzun bir süre işsiz kaldım. Bir dönem cebimde 10 lirayla 2 gün idare ediyordum. Muğladan döndükten yaklaşık 6 ay sonra falan bir iş buldum. işe gireli daha 1 hafta falan olmuştu tabi yine param yok maaşa daha çok var. işten eve dönerken bir teyzenin mendil sattığını gördüm. Kendi halinde tatlı sevecen bir teyzeydi kimseyi mendillerini alması için zorlamıyordu ama kimsede dönüp bir mendil almıyordu.

En sonunda dayanamadım gittim cebimdeki kalan son 5 liradan 2 lira çıkartıp verdim teyzeye. Önce mendilleri almak istemedim ama sonra içimden "ulan bu kadın bu yaşında çıkmış sokaklara gururuna haysiyetine yedirememiş dilenmeyi mendil satarak para kazanmaya çalışıyor. Ben şimdi gidip bu kadından para verip mendil almazsam kadına dilenci muamelesi yaparım kalbini kırarım" diye mendilleri de aldım. Sonra üstünden belli bir zaman geçti Allah büyük ya o kadar sıkıntının içerisinde iddaa oynadım yaklaşık 3 bin tl para kazandım öyle güzel geldi ki öyle rahatlattı ki beni sonra zaten durumu düzelttim Allaha şükür.

Aynısını bende yasamıstım bi tane suriyeli cocuk vardı bı tane kek aldım cocuga bana baktı anlamadıgım biseyier dedi sarildi felan sonra ben yurudum devam ettım yola bi baktım cocuk diger arkadasıyla paylaşmış o kucuk keki sonra gıttım cocuga para verdım amk

adamsınız beyler

ÇARESiZ OLAN ÖLÜMÜ HAK EDER.

Yarında gel ben ögreteyim panpa

Bende malatyadaydım. Çarşıda biraz dolaşıp orduevine dönüyordum. Saat gece 11 falan. Kapalı bir dükkanın önünde karanlıkta bir şey var. Biraz yaklaştım aynı dediğin gibi 70in üstünde bi dayı. Yanında ufak bi koli elinde de bi çorap var. Sesi çıkmıyor. Öyle bekliyor kendisini farketmeyen gelip geçen insanlara bakıyor. Hava da soğuktı. Yanında geldim dayı selamun aleyküm dedim. Aleyküm selam dedi. Türkçesi çok az. Kürtçesi vardı biraz arapça. Ne vakittir burdasın dedim. Sabahtan beri dedi gırtlaktan hafif kısık sesiyle. Dayım yorulmadın mı dedim. Kafasını iki yana salladı. Ekmek derdi dedi. Az olan türkçesiyle biraz da benim arapça kürtçemle sohbet ettik. Milletin ilgisini çekti yavaş yavaş. Orta yaşlı bi adamla 2 üniversiteli genç aldı. Ailen yok mu dedim. Hanımı göçüp gitmiş bu dünyadan . Kızı almanyadaymış yıllardır görmemiş. Bir oğlumda şehit oldu dedi. Gözleri doldu hafif. Sen ne iş yaparsın dedi. Subayım dedim. Ağladı o koca adam sarıldı boynuma. Oğluna benzetmiş. Bende sarıldım üzilme dayım dedim. Evin var mı dedim. Var dedi. zütüreyim seni saat geç oldu dedim. Yok zagmet etme falan aldım koliyi gittik evine. Malatyanın dış mahallelerinde tek katlı bir ev. Gecekondu değildi. içeri aldı . Evi tertemiz. Düzenli. Fazla da eşyası yok zaten sadece anılar. Çay varmış çay koydu. Hem içtik hem sohbet wttik. Konuşmasak bile anlıyorduk birbirimizi .ben gideyim artık dedim. Bırakmayacaktı . Cebimde ne varsa verdim 3 çift de çorap aldım gururu kırılmasın diye. Bi daha sarıldı. Babamdan görmedim ben o şevkati. Malatyadayken sık sık uğradım yanına. Böyle insanlar olmasa yiyip içip sıçan çalışan yaratıklardan başka bir şey değiliz. Son gittiğimde rahmetli olduğunu öğrendim. Allah rahmet eylesin . Kızını aramışlar baban öldü demişler çıkıp gelmemiş. Yalnız bir şekilde ölmüş. Hanımının yanına gitti . Hala düşünüyorum. Elimizdekileri ne kadar hakediyoruz?

bu admaların aç yattıgını ve suriyelilere aylık maaş bağlandıgını hatırlatırım beyler