Rezimi alayım şimdi gelecekte torunlarıma okutup ağlaşacaz. Helal olsun koca yürekli dedem.

200 liraya gözlük mü olur amk fakiri ahahaaahahahaahaha 200 lira diyor ya ahahahahahha

reserved

Bakara 273. (Sadakalar) kendilerini Allah yoluna adayan, yeryüzünde dolaşmaya güç yetiremeyen fakirler içindir. iffetlerinden dolayı (dilenmedikleri için), bilmeyen onları zengin sanır. Sen onları yüzlerinden tanırsın. insanlardan arsızca (bir şey) istemezler. Siz hayır olarak ne verirseniz, şüphesiz Allah onu bilir.

BiRDE BEN ANLATIYIM HEVALLER

bir iki ay önce oldu bu baya sıcak bir gündü, balkonda oturmuşum etrafı izliyorum öğle vakitleri .
manzara ana yola doğru bakıyor panpalar az ilerde bir tane üst geçit var. neyse panpa insanlar gelip geçiyor çok yoğun değil ama dakikada en az bir 10 tane insan geçiyor işte.

daha sonra gözüme bir amca aldı üst geçidin merdivenlerini yavaş yavaş çıkıyor ama herif en az 80 yaşında gibi duruyor panpalar. bir eliyle korkuluklara tutnuyor ve yavaş yavaş çıkmaya çalışıyor, bende diyorumki ulan insanlık ölmüş. kimse amcanın koluna girip yardım etmiyor felan derken.

amca bir gayret son merdivenide çıkacakken fenaştı gibi birşey oldu ve yavaş bir şekilde hafif oturur gibi diyim yere yığıldı.

ilk başta dinlenmek için yattı sandım ama amca bir süre hiç hareket etmeyince tedirgin oldum bir ayağa kalktım elime aldım telefonu ambulansı arayacam ama dinleniyormu yoksa başka bir şeymi tam emin değilim.

panpalar ben 2-3 dakika boyunca izledim amcayı, bakın oturduğum yer üniye ve bazı işyerlerine yakın bir yer o 2-3 dakika boyunca sözde okumuş ülkemizin geleceği gençlerden tutta, sözde bir baltaya sap olmuş kariyerli takım ebiseli adamlara kadar bir allahın kulu amcaya dönüp ne oluyor diye bakmadı.

daha sonra 3 tane çocuk(12-14 yaşlarında gösteriyorlar en fazla) ellerinde büskivileri yiye yiye merdivenleri çıktılar, amcayı farkettiler hemen yanına koştular amcayla konuşmaya çalışıyorlar
daha sonra geçitten geçen yürüyen birisini durdurdu bir tanesi, ambulansı aramasını istedi galiba. adamda kafasını tamam gibisinden sallayarak telefonunu çıkardı aradı adres felan verdi galiba sonra kapattı, yoluna devam etti.

ulan işkillendim birde ben arıyım dedim aradım böyle böyle adres felan verdim kapattım,
daha sonra amcanın kafasını bıraz hareket ettiğini gördüm, çocuklar amcanın elinden tuttular oturmasını sağladılar. daha sonra 3 üde elini cebinee attı ve olan kuruşlarını çıkardılar. paralarını birleştirdiler bir tanesi paraları alıp markete koştu ve su aldı, amcaya içirdiler bıraz bu arada bir kaç dakika sonra ambulas geldi zaten amcayı ambulansa koyup züttürdüler.

o kendileri küçük kalpleri büyük çocuklarda ambulansa baka baka uzaklaştılar.

ya sus dıbına koyim boş yapmayın gibikler

beyler suriyeliler bizim buralarda cok fazla ilk geldiklerine bebekleri sabaha kadar aglamis susturamiyorlar bizimkilerde basta anlamamis bebek niye aglar amk ac tabiki süt zütürdük biberonla verdiler bir icti yemin ederim o anasinin gözlerindeki ifade her seyi unutturur insana

bu admaların aç yattıgını ve suriyelilere aylık maaş bağlandıgını hatırlatırım beyler

Bende malatyadaydım. Çarşıda biraz dolaşıp orduevine dönüyordum. Saat gece 11 falan. Kapalı bir dükkanın önünde karanlıkta bir şey var. Biraz yaklaştım aynı dediğin gibi 70in üstünde bi dayı. Yanında ufak bi koli elinde de bi çorap var. Sesi çıkmıyor. Öyle bekliyor kendisini farketmeyen gelip geçen insanlara bakıyor. Hava da soğuktı. Yanında geldim dayı selamun aleyküm dedim. Aleyküm selam dedi. Türkçesi çok az. Kürtçesi vardı biraz arapça. Ne vakittir burdasın dedim. Sabahtan beri dedi gırtlaktan hafif kısık sesiyle. Dayım yorulmadın mı dedim. Kafasını iki yana salladı. Ekmek derdi dedi. Az olan türkçesiyle biraz da benim arapça kürtçemle sohbet ettik. Milletin ilgisini çekti yavaş yavaş. Orta yaşlı bi adamla 2 üniversiteli genç aldı. Ailen yok mu dedim. Hanımı göçüp gitmiş bu dünyadan . Kızı almanyadaymış yıllardır görmemiş. Bir oğlumda şehit oldu dedi. Gözleri doldu hafif. Sen ne iş yaparsın dedi. Subayım dedim. Ağladı o koca adam sarıldı boynuma. Oğluna benzetmiş. Bende sarıldım üzilme dayım dedim. Evin var mı dedim. Var dedi. zütüreyim seni saat geç oldu dedim. Yok zagmet etme falan aldım koliyi gittik evine. Malatyanın dış mahallelerinde tek katlı bir ev. Gecekondu değildi. içeri aldı . Evi tertemiz. Düzenli. Fazla da eşyası yok zaten sadece anılar. Çay varmış çay koydu. Hem içtik hem sohbet wttik. Konuşmasak bile anlıyorduk birbirimizi .ben gideyim artık dedim. Bırakmayacaktı . Cebimde ne varsa verdim 3 çift de çorap aldım gururu kırılmasın diye. Bi daha sarıldı. Babamdan görmedim ben o şevkati. Malatyadayken sık sık uğradım yanına. Böyle insanlar olmasa yiyip içip sıçan çalışan yaratıklardan başka bir şey değiliz. Son gittiğimde rahmetli olduğunu öğrendim. Allah rahmet eylesin . Kızını aramışlar baban öldü demişler çıkıp gelmemiş. Yalnız bir şekilde ölmüş. Hanımının yanına gitti . Hala düşünüyorum. Elimizdekileri ne kadar hakediyoruz?

Yarında gel ben ögreteyim panpa

ÇARESiZ OLAN ÖLÜMÜ HAK EDER.

adamsınız beyler

Aynısını bende yasamıstım bi tane suriyeli cocuk vardı bı tane kek aldım cocuga bana baktı anlamadıgım biseyier dedi sarildi felan sonra ben yurudum devam ettım yola bi baktım cocuk diger arkadasıyla paylaşmış o kucuk keki sonra gıttım cocuga para verdım amk

bir kaç arkadaş anısını anlatmış bende anlatmak istiyorum.

bundan 4 sene önce falan Muğla'da üniversiteyi okuyup bitirdikten sonra istanbul'a döndüm. Döndükten sonra uzun bir süre işsiz kaldım. Bir dönem cebimde 10 lirayla 2 gün idare ediyordum. Muğladan döndükten yaklaşık 6 ay sonra falan bir iş buldum. işe gireli daha 1 hafta falan olmuştu tabi yine param yok maaşa daha çok var. işten eve dönerken bir teyzenin mendil sattığını gördüm. Kendi halinde tatlı sevecen bir teyzeydi kimseyi mendillerini alması için zorlamıyordu ama kimsede dönüp bir mendil almıyordu.

En sonunda dayanamadım gittim cebimdeki kalan son 5 liradan 2 lira çıkartıp verdim teyzeye. Önce mendilleri almak istemedim ama sonra içimden "ulan bu kadın bu yaşında çıkmış sokaklara gururuna haysiyetine yedirememiş dilenmeyi mendil satarak para kazanmaya çalışıyor. Ben şimdi gidip bu kadından para verip mendil almazsam kadına dilenci muamelesi yaparım kalbini kırarım" diye mendilleri de aldım. Sonra üstünden belli bir zaman geçti Allah büyük ya o kadar sıkıntının içerisinde iddaa oynadım yaklaşık 3 bin tl para kazandım öyle güzel geldi ki öyle rahatlattı ki beni sonra zaten durumu düzelttim Allaha şükür.

ulan böyle uzun yazıları üşenmekten okumam ilk defa okuyim dedim içim cız etti lan

Iyi yazmis .Dogruysa gibin beni

Sırf şuku basmak için giriş yaptım. Ben de bir tane anlatayım.
Bizim orda marketin önünde bir teyze her gün elini açmış önüne bir karton koymuş dileniyor. Yanında da ufak bir kız çocuğu var 5-6 yaşlarında. Yine bir gün ordan geçiyordum marketin arkasında fırın var ekmek alıcam. Kadın yoktu sadece kız vardı o da hafif uyku halinde sırtını arkadaki demirlere yaslamış kafası öne eğilmiş oturuyor. Sonra bir genç gördüm marketten çıkıyordu şöyle döndü bir baktı kıza. Sonra koşar adım markete geri girdi bende yoluma devam ettim ekmeği aldım dönüyorum. O genç usulca yaklaştı kıza omzunu dürttü kız kafayı kaldırdı nolduğunu da anlamadı. Çocuk bir tane kek uzattı kıza. Kız nasıl mutlu oldu anlatamam beyler. 10 lira verse öyle sevinmezdi ama 50 kuruşluk keke dünyalar onun oldu gözlerim doldu beyler

Kiminin göbeği Dominik cumhuriyeti gibi bağımsızlığını ilan eder, kimide sadece karnını doyurabilmek için bir parça ekmeğe muhtaç kalır. Dünyanın düzeni bu beyler. Kimsenin umrunda olmasada bu insanlar , küçük bir yardımla yüzlerini güldürebilirsek ne mutlu bize

girişimi yaptım, şukunu verip gözümden akan yaşları silerek usulca uzaklaşıyorum

"şerefli adamlar asla yalvaramazlar" lafı hoşuma gitti verdim şuku'yu.