büyü bozmak

herşey tamamdı ve yola çıktık. kimse dönüp arkasına bakmıyordu. önceden çok daha taktan şeyler yaşadığım için onlar kadar tırsmıyordum ama ben bile sıçtım altıma. onları düşünemiyordum. önceki gün gelen avcılar geldi aklıma. adamlar uyardı bizi ama biz anlamadık. dediğiniz gibi de harbi zütüm kaşınıyo ama çekiyor panpalar inanın elimde değil. girdin mi bir daha çıkamıyorsun. toprak yoldan uzun bir süre gittik ve korktuğumuz başımıza geldi. yine aynı yere gelmiştik. araziye çıktığımız kayalıkların dibine. korkular daha fazla arttı ve inceden diğer arkadaşlar yusufa söylenmeye başlamıştı. araçta benzin fazla kalmadığı için bir kez daha da gidemedik. mantıklı olan gündüz vakti 2 kişi yürüyerek gidecek, 2 kişi arabanın başında bekleyecekti. bu sefer caner ve ben yürüdük. onur ve yusuf aracın başında bekledi. toprak yolu takip ederek uzun bir süre yürüdük. ama bir türlü otoyol çıkmıyordu karşımıza.

reserved panpa Allah güç dirayet eylesin

oyşşşşşşşşşşş sabahı bekliyoruz panpa

isi bırak kitabını falan yaz bunun Panpa alcam amk ibretlik hikaye

reserved

devam et panpa

güneş tam tepedeydi ve öğlen olmuştu. sıcaktan arazide yürünmüyordu. canere "dinlenelim" dedim ve bir ağaç bulup altında oturduk. sigara yaktım ve yorgunluğumu atmaya çalışırken biraz uzak bir mesafede hareket eden birşey gördüm. hemen ayağa kalkıp baktığım da köpeğe benzettim. canere söyledim ve beraber o tarafa doğru gitmeye başladık. biz yaklaştıkça köpek uzaklaşıyordu. köpek önceki gün gördüğümüz avcıların köpeğine benziyordu. ama yine de emin değildik. iyice hızlandık ve 2 adamı da gördük. arkalarından bağırdık ama dönüp bakmadılar. ben vazgeçtim ama caner devam etti peşlerinden gitmeye. canere de seslendim ama mesafeyi açtı iyice. duyamadı beni bir türlü. o da uzaklaştı. oturup bekledim.

reserved

uzun yaz uzun

reserved

reserved
resmen sıçtım şuan amk

araca dönene kadar arkadaşlarıma başımdan geçen olayları anlattım. herkes farklı birşey yaşamıştı. herkes birbirini görmüş ama kimse dönüp bakmamış hep uzaklaşmış. bir bendim kayalıkların tepesinden düşecek olan. benimle daha fazla uğraşıyorlardı çünkü ben mimliydim. her yerde parlıyordum onlar için. onura neden tekme attığımı, onların kılığında geldiklerini ve sonra yasin okuyarak uzaklaştırdığımı anlattım. ben okudum onlar tekrar etti. yola çıktık ya benzinimiz bitecekti ya da gidecektik lanet olası yerden. sure bitti ve toprak yoldan bir anda otoyola çıktık. o zaman anladık işin gidişatını. en yakın benzinliğe gittik ve hemen yiyecek ve içecek birşeyler alalım dedik. araca benzin dolarken biz marketten alışveriş yapıyorduk. tam kasaya geldik gözüm atatürk resmine kaydı ona bakıyordum ve bir anda hemen altta çerçeveli eski bir resim gözüme çarptı. fotoğraf siyah beyazdı ve 50 yıllık vardı. dikkatlice bakınca 2 avcı ve 1 av köpeği gördüm. dilim tutuldu konuşamadım. baktığım yere bakan caner elindekileri düşürdü. ikimizde donduk kaldık. kasiyer aptal aptal suratımıza bakıyordu. ama biz fotoğrafa bakıyorduk. yusufla onur da gördüler ve hepimiz şok yaşadık. kasiyere "bu resimdekiler kim?" diye sordu caner ve kasiyerde "patronumuzun dedesi rahmetlik iyi adamdı"dedi. panpalar çok kötü oldum ve hala aklıma geldikçe tüylerim diken diken olur.

hızlı yaz gibecem

reserved

rezerved

ccc üşüyoruz kahhar reyiz ccc

ya sabah sabah tısrtım ya. gerçek hikaye budur. devam

reserve
harbiden korktum amk

rıza baba

risörvıd.