camdan bakmakla sokağa koşmak

ablanu gibeyim bumu len

ilk önce internet kafeye gittik ve saçma salak bir anket hazırladım 20-30 tane çıktı aldım ve o evin olduğu yere girdim 15-20 tane villa vardı dip dibe tek tek zilleri çaldım lise öğrencisi olduğumu ve anket başı 3 lira kazandığımı okul harçlığımı çıkardığımı söyledim ilk gittiğim yerde kadın 50 lira para verdi ankete gerek yok tatlım dedi ulan dedim vay amısına koyayım biz boşa çalıyoruz anket alıp böyle kapı kapı gezsek günde köşe oluruz. sonra bir sonraki eve gittim orada anketi doldurdular para vermediler sonra asıl elimdeki eve gittim zili çaldım kimse açmadı olum dedim allahın sevdiği kulusun.

edit; entry no 666 panpalar şeytana uyuşumun resmidir.

neyse sonra ben kalkıyorum dedim tamam kardeş allaha emanet dedi çocuklar hepsiyle tek tek el sıkıştım o arada komi çocuğa seslendim paşam buranın hesabını getirsene diye 52 lira hesap geldi güldüm amk 8 kişi 52 liramı harcadı bunlar amk diye düşünüyorum. sonra giderken tunahanın ensesini sıktım allaha emanet tunahan kardeeeeş dedim se-sende dedi atladım arabaya hala kadirden ses yoktu kadir geldi aklıma ne oldu çocuğa acaba diye düşünüyorum sonra eve gittim annemi görmeye ablamın dedikleri içimi kemirmeye başlamıştı annem kötü demişti ya.

GEldim panpalar arabayı okulun önüne çektik kadirin kardeşi çıktı kadir arabadan indi aldı yanımıza geldi bak bu *** abin dedi neyse arabaya bindik evlerinin sokağının başına gittik sonra ben ben kadiri dürttüm telefonu gösterdim al abim bunu sana aldı *** abin dedi ben yok be yarısını ben verim yarısını o dedim çok sevindi hemen kutusunu açmaya çalıştı bırak şimdi uğraşma kız dedim eve gidince bakarsın arabadan indik gidiyordu seslendim geldi bigibletide çıkardım verdim baya mutlu oldu hani o küçük kızın mutluluğu beni nasıl sevindirdi size anlatamam hani kelimelere dökülemeyecek kadar mutlu oldum

kadir geldi ne oldu dedi hiç kanka eskilerden konuştuk biraz dedim oturdu rakı doldurdu bana da kendine de sonra elime telefonu aldım ve adaya mesaj yazdım. bana bir daha mesaj atma seni sevmiyomuşum aslında sadece bi anlık boşlukta birine ihtiyacım vardı seni onun yerine koymaya çalıştım ama hataydı. sonra rakıya fondip vurdum arabaya atladık dağa çektim arabayı elimde rakı şişesi amk dağda bağırıyorum kaderimi gibeyim hayatımı gibtiniz lan hayatımı anasını gibtiğimin memleketinde adalette yok eşitlikte yok hele o ilahi adalet var ya ilahınızı dıbına koyim oğluuuuuuuuuuuuum diye bağırıyorum amk kadir korkudan arabadan inemiyo silahı çektim havaya saydırıyorum amk.

danışmaya gidip dedim ki 2 kişi dün kurşunlanarak öldüler onların akrabaları yakınları aileleri yok ben damadıydım üzüldüler baya damadıydım diyince gözlerim kan çanağı tabi defin işlemleri ne olacak onların ? diye sordum siz üstlenmek istiyorsanız halledebilirsiniz dediler olur dedim cenaze aracı geldi ve cesetleri adli tıbba zütürdüler yenibosnaya bende gittim peşlerinden 2-3 saat bekledim sonra defin işlerimizle ilgilenen memur hiç mi akrabanız yoktu sizin dedi yok dedim acıdı adam kendi arkadaşlarını çağırdı 8-10 kişi cuma namazından sonra cenaze namazı okundu cumadan insanlarda geldiler cenaze namazına sonra tabutu sırtladık hep birlikte şıhlı mezarlığına gittik önce tilki abiyi gömdük 3-4 kişi.

ulan sözlük sayemde imana geldi, iyi yada kötü yorumlarınız için teşekkür ederim panpalar. hayatımın bu kadar değerli olduğunu ilk kez sizin sayenizde anladım. kitap olayına gelince sadece telif hakkını alıyorum kitap basmayacağım başkası toplayıp basamasın diye. ayrıntıları anlat demişsiniz panpalar ama o kadar ayrıntılı hatırlamam imkansız. zaten dikkat ederseniz hayatımı traşlayıp anlatıyorum, sadece sizi ilgilendirdiği kadarını. hikayeye devam etmemek gibi bir şey kesinlikle söz konusu değil, kitabı alın okuyun demeye hiç niyetim yok. şu an bodrum/milastayım ve arkadaşımın laptopundan girdim nete taşaklarımı yaydım ot ve votka içiyorum yarın akşama doğru döneceğim ve kaldığım yerden devam ediyorum.

hayatımın değerini bana hatırlatan güzel insanlara...

vahiyle inen edit; arkadaşlar inbox çok kalabalık olduğu için cevap veremiyorum iletişim için
hikayemi. anlattim.ilgilendiler@hotmail.com

beyler allahını seven bana bi çükü atsında hikayeyi kaybediyom amk ya
Edit:cüküyü kim verdiyse Allah razı olsun
edit:yeter orosbu cocuklugu yapmayın bukadarda çükü olmaz amk

annem'den sonrasını okumadım

bi süre sonra insanların bana bakışı değişti şunun kardeşi şunun evladı falan demeye başladılar yanında olduğum abinin kötüde olsa bi şekli vardı ve kuryeliğini yapıyordum tabi ki o zamanki aklımla bilmiyordum bunları.

başlığı değiştirelim
(bkz: sezercik hırsız bin)
@47 takma sen panpa anlat, devam! >>("zaten yavaşsın bari hızını kesme oç" nin kibarlaştırılmış hali)

vıdeolara baktım kardış muhtemelen polısı gorunce cama cıkan meraklı teyze sensın ay ne olmus orda?:Ç

@58 he amk çok komik hayatım boyunca ben senin gibi boş boğazlıları giberek yaşadım panpa dikkat et bi gece sizede uğramayayım altına sıçarsın o bilgisayar başında.

eve gittim sürekli yüzüm gülüyordu babannem hemen fark etti ne o sakar oğlan niye gülüyon böyle dedi yok bişey aklıma komik bişey geldi babane dedim ve odama geçtim hayatımda ilk defa kendi isteğimle derslerimi yapmaya başladım çünkü annem derslerini ihmal etme ödevlerini yap öğretmenklerinle konuşucam demişti

neyse okula gittim ve öğretmenlerim ve müdür bana acıdığı için devamsızlığımı düşürmüşlerdi çıkış zili çaldı çantamı sırtıma takar takmaz direk koştum pastahaneye gittim kimse yoktu beni kandırdı sadım ilk ama sonra oturup bekledim yarım saat falan oldu artık gözlerim dolmuştu ağlayacaktım ve bir baktım uzaktan ablamın elini tutmuş geliyorlardı birden sevindim koşarak yanlarına gittim anneme sarıldım ilk sonra ablama sarılmak istediğimde beni itti e haklıydı pistim ben saçlarım karışıktı gömleğimin yakası bile sim siyah ter doluydu 1 gün giymem yetmişti gömleğimin yakalarının kullarının sim siyah olmasına

@152 zaten polise ifademi verdim ve asılsız suç olduklarını düşündüler yada beni tutuklamak istemediler hatta çocuk büro amiri bi abla vardı onunla hala görüşüyoruz annemlede tanışıyorlar.

benim kafam kırıldıkça aklıma annemle ablam gelmeye başladı çünkü perşembeydi o gün hemen okul çıkışına gittim ve annem ilkkez perşembe geleceği için beden dersim vardı diye yalan uydururum dedim üstümde okul formam yoktu çünkü annem ve ablam yine pazartesi günü olduğu gibi geç gelmişlerdi nedenini sordum ablanla aynı saatte okuldan çıkıyorsunuz onu alıp direk taksiye binip geliyoruz dedi üzüldüm anne taksiye binmeyin otobüsle gelin ben beklerim pahalıdır taksi dedim

can abinin yanına gidemezdim beni öldürür diye korkuyordum direk semtin meydanına çıktım ve bir taksiye bindim gece gece otobüs minübüs yoktu tuzlaya gitmek istiyorum abi dedim paran varmı diye sordu ilk haliyle var abi dedim göstermemi istedi gösterdim (hangi akla hizmetse amk.) tuzlaya zütürdü beni sahilde indim çünkü anemin yanına oradan gitmeyi biliyordum sadece 15-20 dakika yürüdükten sonra annemin dükkanını buldum ve içeri baktım kapalıydı cama vurdum belki içerde biri vardır diye yok kimse yoktu çantamı yine çıkardım ama tek kolu takılıydı kafamın altına koydum ve betonda yattım.

ilk kızdı sonra şaşırdı sen nerede öğrendin araba sürmeyi dedi geçen sene yazın sanayide çalışmıştım orada öğrendim dedim ve yanıma bindi sürmemi istedi sürdüm biraz baya iyi sürdüğümü söyledi ve her hafta pazar gecesi araba sende kalabilir dedi çok sevinmiştim kendime ait bir arabam vardı doya doya gezebileceğim ve annem tuzladaki tüm polislerin amirlerini tanıyordu polis yönünden sıkıntım olmayacağını da söylemişti. ablamla tekrar eve çıktık ve resmimi çekti bir kaç tane o zamanlar netlog vardı bana netlog profili açmıştı resimlerimle ve arkadaşlarına sürekli söyleyip duruyodu bu benim kardeşim bu benim kardeşim diye oda seviniyordu içten içe çünkü tek başına çok sıkılmıştı.

@189 yalamam güzel kardeşim inanmıyorsan okumazsın.

bekledim ve babam geldi ilk görünce çok kötü oldum korktum yanına gidemedim sağa sola bakıyordu kim geldi diye merakla gideceğimden haberi yoktu çünkü, bildiğiniz ayaklarımın bağı çözülmüştü yürüyemiyordum konuşamadım bile kaç yıl sonra görmüşüm bide babamı ilk kez sakallı gördüm hayatımda ama takım elbisesi hala üstündeydi ne kadar sararmış olsada. elinde bir poşet vardı, sonra kalktım hemen yanına gittim elini tuttum öptüm alnıma koydum sarıldım sımsıkı ağlıyorum ama babamda ağlıyo bildiğiniz kos koca adam ağlıyor amk.

neyse sonra bize verilen piknik banklarına oturduk babam poşetten 10 lu halleyle tamek şeftali meyve suyu ve 4-5 plastik bardak 10-15 tanede peçete çıkardı, baba ne gerek vardı dedim benim param var ama içeri almadılar lazımsa dışardakilere vereyim getirsinler sana dedim. Oğlum neredesin sen amcanlar kaçtığını söylediler onlarla konuşuyorum ben her cumartesi telefon iznim var dedi babama olup biteni anlattım amcamların bana yaptıklarını falan filan amcam çantasında para buldum hırsız demiş bu ne işler karıştırıyo abi falan demiş babama babam bana sordu nereden buldun parayı diye cesaret buldum birden çaldım baba dedim.

bende ekledim hemen babacım amcamlar benim hiç bir isteğimi karşılamadılar hep kendi dertlerindeydiler ben onlarda sen buraya girdikten sonra en fazla 1-2 ay kalmışımdır beni hiç arayıp sormadılar bile ben çocuk büroda 2 hafta yattım baba gelip beni kimse almadı senden sonra dedim, yurda verdiler beni duymuşsundur ama kimse gelip almadı beni oradan kaçmak zorunda kaldım dedim. annemi buldum baba biliyor musun dükkanı var arabası var arabasını sürüyorum araba sürmeyi bile öğrendim dedim. sonra 2-3 gardiyan bağırmaya başladılar görüş bitti mahkumlar içeri diye. babam gitmesin diye bağırdım biz daha yeni geldik dedi babamda gardiyan ben bilmem bana verilen talimat bu herkes içeri dedi 5 dakika müsade et dedim olmaz dedi lan 5 dakika 5 anlamıyomusun 5 dakika dedim ayağa kalktım.