charles bukowski

saçımı taradım keşke yüzümü de tarayabilseydim

bukowskiye çoğu insan kadın düşmanı, alkolik, loser gözüyle bakar ama bu insanlar bilmezler ki bu herif aslında bu adam insanların çok derinine inmiştir onları çözmüştür ve bize bunları anlatmaktadır.

serseriyim. kanun sevmem, ahlak sevmem, din sevmem, kural sevmem. toplumun beni şekillendirmesinden hoşlanmam charles bukowski

yer altı edebiyatının en baba adamı , taparım kendisine

Annemin bir deliği, babamın ise sıvı püskürten bir kamışı vardı. Nasıl oluyor da böyle şeylere sahip olup her şey normalmiş gibi davranabiliyorlardı, havadan sudan konuşurken arada bu işi yapıp kimseye anlatmıyorlardı. Babamın sıvısından olduğumu düşündükçe kusacak gibi oluyordum

ekmek arası/charles bukowski

ben sıçtığım her takun görüntüsünü ezberlemeye çalışırım. çünkü her görüntü ayrıdır, resim gibidir. tak hiçbir zaman aynı çıkmaz. ortalama bir insan ömründe kaç kez sıçar? sayısız kez, kuşkusuz. fakat her tak o güne kadar sıçtığın bütün taklardan tamamen farklıdır. her tak parçası farklıdır; boyutları, sayıları, kendini nasıl hissettiğin, ısı, iklim, o sırada kiminle beraber olduğun ya da olmadığın, işsiz mi yoksa çalışıyor mu olduğun, o kadar çok ayrıntı var ki. bir de işin ekstraları söz konusu; tuvalet kağıdına uzanırsın ve renkleri farklı olabilir, yeşil, sarı, mor falan. sonra kıçını siler ve tuvalet kağıdına bakarsın ve içinden, hâlâ tam temizlenmemişim, diye geçirirsin. birinin takunun kokusunu alacağı korkusuyla bir kez daha silinirsin. ve kıçını silerken belki başkalarının kıçlarını senin kadar iyi silmediğini düşünürsün. ya da belki sen kıçını başkaları kadar iyi silmiyorsundur. dur, birazdan sana söz hakkı vereceğim, ama tak delisi değilim ben. bekle, bekle, bekle, bekle… markette dolanıyordum, biliyorsun beni, severim markette dolanmayı, sonra tuvalet kâğıtlarının bulunduğu rafa geldim ve 92 yaşında bir kadın gördüm, en hesaplı tuvalet kağıdını arıyordu.

Bir keresinde adamın birinden Shakespeare sevmediğimi, yazmaya hakkım olmadığını anlatan uzun ve öfke dolu bir mektup almıştım. Gençler bana kanıp Shakespeare okuma zahmetine bile girmeyeceklerdi. Böyle bir konum almaya hakkım yoktu. Sayfalarca bunu söyleyip durmuştu. Cevaplamadım. Ama burda cevaplayacağım. gibtir git lan. Hem ben Tolstoy'u da sevmem.

mahvolmus hayatlar inci sozluktekilere benzer

bu adamın kitaplarını okumadan " sapığın teki yeaa" diyenin aklını gibeyim.

çok seviyorum ben bu huur çocuğunu

tak gibi yazar

Yılların, bana öğrettiği şeylerden biri de bu oldu; Mutluluğu yakalamışsan, sorgulama...

factotum'u okuyun huur analılar

allah belamı versin @227 nin yazdığı şeyi yazacaktım. bi an daha önce ben yazdım zannettim amk.
(bkz: kaptan yemeğe çıktı ve tayfalar gemiyi ele geçirdi)

bir an durdu. kadın doğruyu söylüyordu. Lanet olasıca bir yaşamdı onunkisi. Başını usulca önüne eğdi. Hava sıcaktı. zaman o an o kadar yavaş akıyordu ki içim geçmiş am.k. Üstünü çıkarttı. Göbeği bacaklarını göremeyeceği kadar büyümüştü. Kadınına döndü. Saçlarından tutup hunharca öptü. Göğüslerini sıkmaya başladı tüm gücüyle. Kadın da çıldırmıştı. Bacaklarını ayırmış kendini hazırlıyordu. Azgın bir boğa gibi girdi çıktı içine ve çılgınca boşaldı. Yataktan kalktı iki şişe bira aldı dolaptan. ikisini de açıp, birincisini içmeye başladı..

Üstadı Saygıyla anıyorum..

En iyilerimizin sonu genellikle kendi ellerinden olur.. sırf uzaklaşmak için.. ve geride kalanlar birinin onlardan uzaklaşmayı neden isteyebileceğini bir türlü tam olarak anlayamazlar…

bu başlığı aratırken sözlükte olmamasından korkmuştum. hakkında 4 sayfa yazı olduğunu görünce ve bazı insanların hakknda doğru şeyler söylediğini duyunca içim rahatladı. gel gelelim o adamın bir mavi kuş'u vardır bir anası vardır sormayın gitsin. aforizmalarıda çok iyidir kimi zaman.

kısaca ,giber beyleer.

oha lan ben bu başlığı boş sanmıştım *
ekşinin amk afferin binler...

kitabında anlattığı tecavüz kurgularını uygulamayı düşünüyorum.
ama devamındaki gibi polis gelip zütürmesin beni,o zaman aynasızları da giberun.

sevdiğim bir sözü:
"tabiki bir insanı sevebilirsiniz, eğer onu yeterince tanımıyorsanız... "
c. bukowski