cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

bahsettiğim üzere şehir dışındayım . pazar ya da pazartesi gece sonunda umarım hepsini atmış olacağım . tatil esnasında yazdım , adına ne derece tatil denirse tabi . bu esnada kendim yazıp biriktiriyorum , internet imkanım yok . bu sebepten paylaşamıyorum sizlerle . 'kendi' evime döndüğüm zaman talep beklemeden peş peşe yapıştırıp bitireceğim

saygılar...

bu arada özelden yazan arkadaşlar olmuş malesef zamanım kısıtlı , anlayışınıza sığınarak dönünce cevap vermek isterim . elbette her soruya cevap verilecek değil sadece samimi ve içten olanlara . bazı sorulardan ciddi anlamda gına geldi , aşırı özel hayata giren soruları sevmiyorum beyler bayanlar.

SKORTAKLA GÖRÜŞTÜM iŞLERi OLDUĞUNDAN GECiKECEĞiNi SÖYLEDi. EN YAKIN ZAMANDA BAŞLAYIP HiKAYEYi BiTiRECEKMiŞ

ayraç  

hoşgeldin tekrardan kardeşim(abi) .sen bunu dün uplayınca burdan ilk başlığını dün gece görmüştüm ; bugünde bitirdim 1. hikayeni okudum gerçekten ilginç .Doğrudur bu hususlar hakkında bizleri 2. başlığında tekrardan bilgilendirmeni istiyorum senden .

adam yazıyo abi ya

bekleyenim varsa beklettiğim için özür dileyerek başlamalıyım sanırım . elimde olmadan geç kaldım . olgun insanlara bu yakışır biraz ukalaca olabilir ama ben olgun bir insanım . olgunluk denen mesele çok farklı bir olgu aslında . yaşadığın gün sayısından ziyade ne yaşadığınla ilintilidir bana kalırsa . zaman daldaki armutları falan olgunlaştırabilir sadece . bırak şimdi genele dökersen ' zütünün kılı ağarmış adam daha iyi bilir ' tribi vardır , cumhurbaşkanlığı için bile 40 yaş uygulaması olan bir toplumdan söz ediyoruz . oysa olayı bir de benim gözümle görmeye yeltenirsen emin ol 'sadece daldaki armutları olgunlaştırır zaman ' . kesinlikle bu böyledir . benden daha fazla doğumgünü pastası yedi diye kimseye saygı göstermedim ben , sen de gösterme . 'tecrübe denen , kalpte kalan izdir ... yanılma ! '

muzaffer ile içine girdiğimiz durum ve tutumdan kabaca bahsetmiştim . benim tekrardan giriş sebebim tamamen aslı'yı kaybetmek sonucu düştüğüm saçma boşluktan ileri geliyordu , hafızaları tazelemekte fayda var . he tamam aq kuyruk acısı da diyebiliriz bunda gocunacak bir mesele yok yıllar sonra anlıyorsun . kaybetmek çok acıdır , tercih edilmek berbat bir iş . başına gelebilecek en büyük manevi travmalardan birisidir belki de bu tercih edilişler . hele ki sen tercih sebebi olmak adına kasarken yaşandıysa bu kaybetmişlik sendromu. çoğumuzun başına gelmiştir , yine çoğumuz yiğitliğe tak sürdürmeden saklayabilmiştir bu yarayı . işte bende bu tercih edilişi , kısmen kendi elimle sağlanmış olsa dahi derin bir acının içindeydim .

elbette ilk günlerdeki kadar kuvvetli tesir etmiyordu artık , fakat kırılmıştı zaten kuş kadar olan özgüvenim . her sabah aynaya bakıp ' naber lan yaprağım ' diye somurtarak selamlıyordum suretimi . evet kısmen yaprağa benzediğim doğrudur , ancak ben değiştiremeyeceğim özelliklerimi eleştirmekten vazgeçtim . eğer senin de bu tarz sıkıntıların varsa sende vazgeçmelisin . emin olun 'hepsi gibime benziyor ki okuyucularım , onlarda tak gibi tipler' diyerek kendimi rahatlatmak değil şu yaptığım . zaten şahit olduğum 1-2 tipi mumla arasanız bulamazsınız o derece şekiller * fakat istisnalardan sıyrılıp işi genele dökersem , toplumda tıpkı benim gibi yaprak sıfatlı herif çok . artık şunu anlayın ki ben iyi bir gözlemciyim . banklara falan oturup saatlerce türlü türlü insanları izler , mimiklerinden falan içinde bulunduğu pgibolojiyi varsayımlarla tahmin eder ve senaryolar oluştururum .

çok fazla memmuniyetsizlik ifadeleri görürürüm sarkmış suratlarda . gözlerini ufka dikiyorsa birisi ve hafif kısık bakıyorsa ( - bunu yaparken 'haberim yokmuş gibi çek panpa' durumu mevcut değilse ) emin olun geçmişi bayağı gibimsonik olaylara sahne olmuştur . öyle adamlar da öyle derin bakışlar gördüm ki ben , hayatı tarihin en kısa meydan muharebesine 'mohaç' a mekan olmuştu ve sanırım kendisi macar ordusundandı . belki bunu okuyanların nicesi de böyle , gibik hayatlarımızda tek dönümlük ömrün 3 nefeslik periyodunda yarenlik ediyoruz klavyemizle . neyse fazla derinlere dalıp , aramızda yaşça genç kardeşlerimizin boğulmasına sebebiyet vermek istemem . hayat sizi zamanla daha dibe batıracak ve nefesinizi kontrollü kullanmayı öğreneceksiniz zaten . o halde şimdi hepsini bir kenara kaldıralım ve size iyi bir haber vereyim bari . evet , arada güzel şeylerden de bahsedebliyorum * emin olun ne kadar gibik bir tipiniz olsa da , birileri çıkara dayalı olsa dahi birgün sizi beğenebiliyor . aslı'dan sonra biri daha beğendi beni ordan biliyorum .

reserved

bu arada aslı'dan sonra dedim de ; objektif bakınca , aslı'nın beğenip beğenmediği hala muamma ben çok senelerdir irdeliyorum , deşeliyorum bir gibim bulamıyorum bu mesele hakkında . hani gerçek manada beni beğenmemiş te olabilir yani , durduk yere yaprak sıfatlı kardeşlerime umut pompalamayayım . gönül tersine meyillidir ama siz azmedip denginizi bulun aq . ben şu zamana kadar bulamadım siz bulun . fazla beklentiler içine girmeyin ' hayat sana umduğunu vermeyecek , o kızla devam et ' diyen tipler çıkabiliyor ve kızla ilişki noktalanınca kısa süre sonra 'aslında biz neden birbirimizi hiç o açıdan düşünmedik ? '' diyebiliyor ayık olun . demek ki karıların ters pgiboloji taktiği daha gelişmiş oralara da gelecem . hepsi bir örgü halinde gelecek , sabır talep ediyorum ey bebek zütünden hassas cilde sahip okuyucu kardeşim

zamanla çevremiz hadsiz hesapsız büyümüştü , insanlar kulaktan kulağa yayılan ufak namımızı duyar hale gelmişti . bu söylemimden 200-300 liraya bakım yapan ultra şarlatanlardan olduğumuzu sanmayın , dediğim gibi benim amacım sadece aslı'dan sonra meşgale edinmekti . elbette insanların size haddinden fazla saygı ve kıymet göstermesi en mütevazi kimsede bile bir değişiklik yaratabilir hele ki bu ilgi toy zamanlarınızda size sunulan bir halt olmuşsa . tıpkı aç adama sunulan yemek , susuzluktan kurumuş kimseye verilen bir damla su gibi kıymetliydi o dönemler . ben aslı meselesinden sıyrılmak ve kısmen hayattan intikam almak ( - ki o zamanki ufak beynimle ömrümün yarısını adadığım kızı , başkasına veren yaradana karşı çocukça bir trip ) için girmiştim . muzaffer ise ciddi anlamda bu işte derinleşmek hevesindeydi , her işlemde uzmanlaşmak hevesindeydi . bu eylemlerimizde bir süre sonra kızlara ihtiyaç duyduk . size gülünç ya da şehvani hisler eşliğinde yapılmış bir mesele gibi gelebilir ama kazın ayağı cidden farklı . bir kızın kanına ihtiyaç duyulan işlemler vardı ve muzafferle samimiyeti günden güne artan aysel isimli bir kızı da ritüellerimizde kullanmaya başladık . kanı ve enerjisinden yararlanıyorduk , aslında kıza meseleyi kabaca geçmiştik bir nevi 'sinyal verici' görevini üstlenmişti . bu varlıkların tuhaf istekleri vardır ve inanın insandan insana olduğu kadar , cinsiyetten cinsiyete de farklılıklar var bu alanlarda . size küçük bir öğüt gün gelir de bu taklara dalarsanız sakın ola ki 1 damla kanınızı vermeyin . kanın önemini mahiyetini daha evvel yazdığım hikayede detaylıca anlatmıştım zaten . merak edenler tekrar dönüp karıştırsa anımsayabilirler diye umuyorum .

bu şekilde şuursuzca zamanımı tüketiyordum aslında tükettiğim tek şey aşırı tütün yanında gençliğimde . alnımda zamanla oluşan türkiye haritasının yegane sebebidir . gerçi bana yeterli sayıda sigara , bir demlik kaçak çay ve birazcık da samimiyet verirseniz gerisi kendiliğinden gelir genelde . hoş sohbet bir adam mıyım bilmem ama kesinlikle boş sohbet değilim , kendimi biraz önemsedim sanırım ve bu benim gibiler için pek hayırlı değildir . çevre artınca zamanla boyumun uzadığı fikrine kapıldım bazı bazı , oysa boyum uzamamış zütüm kalkmıştı . saçma bir hayat tarzına geçişin temellerini atabilecek bir dönemdeydim . her haltı sorguladığım bir dönem . öyle bir dönem öyle bir hal ki bu oturup hangisi gerçek hangisi kurmaca diye hatıra ayıklamaya çalışıyorsun . bir çoğunu ayıklıyorsun da , kıçına kaçanlardan arınmak çok zor oluyor .

sanırım az çok o dönem ki ruh halim hakkında kafanızda bir tablo oluşturabilmişimdir . septizmin doruklarında bir hal ancak yararlı açıdan bir kuşkuculuk değil apaçık paranoya zirvelerine ev sahipliği ediyor zihnim . kendi halimizde etrafımıza insan topluyor onlara ufak ufak şeyler söyleyip hem günü kurtarıyor hem yalnızlıktan sıyrılıyoruz . oysa öyle tuhaf bir şeydir ki bu yalnızlık , kelle sayısı artınca kurtulunacak bir halta benzemiyor . bir zaman sonra tamamen tesadüf eseri bir kızla tanışıyorum . saçma sapan bir tanışma biçimi oluyor bizimkisi , tamamen tesadüf dediklerinden . gerçi ben tesadüflere ciddi manada inanmam ve ihtimal dışı görürüm . kızın adı ayşe olsun . sanırım şu yazdıklarımı görse idi ayşe'nin çok sıradan bir isim olduğunu düşünecekti . neyse ki göremeyecek kadar uzaklarda , uzakta kalması dileği ile . her ne ise bir şekilde kendisi ile tanıştım , nasıl tanıştım ? okul çevresinden bir arkadaşımın arkadaşı idi diyelim , sanırım böylesi biraz daha doğru olacak . bir şekilde dost arkadaş ısrarları ile oturup bir konuşalıma bağladık meseleyi . daha önceden de konuşmuşluğumuz vardı ama yüz yüze hele ki ;'ben seni seversem , sen de beni sevcen mi ? ' tarzı abuk bir mesele üzerine değil

şimdi dediğim gibi ortada 'birbirimizi seversek , sevişirik bilene ' mantalitesi ile yürüyünce iş ve biraz da görücü zırvasına yakın bir hal alınca ister istemez stres oluyor bünyede . gerçi ben çok panik değilimdir ama lanet olası izleme huyum yüzünden ilk 10 dakika da fırçayı yedim . ben kızın ağzına yüzüne bakarken aslında kafamda basit bir denklem kurmaya çalışıyordum . ayşe = süleyman olabilir mi ? ayşe fazla mı güzel ? ayşe fazla güzelse sorun olur mu ? ayşe beni aldatır mı ? olursa iyi mi olur ? dur hele yüzünü beynime kaydedeyim ... ben bunları düşünürken ister istemez yüzüne odaklandığım için hönkürdü

' ne oldu , beğenmedin mi ? ne bekliyordun ki ? beğenmedin mi ? konuşsana , beğenmedin mi ?

içimden 'iki dakika susarsan sanırım beğendim ' demek geçti, kendimi celep eline düşmüş kurbanlık alıcısı gibi hissettim .

not : işte bi sussa : )

anlayamadığı nokta şuydu , mesele onu beğenip beğenmemekten öte kafamdaki denklemde nereye konulacağıydı . kaldı ki allah suretlerimizi sanırım bakılması adına yarattı . sen hiç birbirini dirseğinden tanıyan adam gördün mü ? yok onu bende görmedim ama cüzdanından tanıyanları biliyorum

not : bu arada mesele kısmen uzun ve emin olun bunları yazmam gerekiyor bir noktadan sonra çözülecek işler var . ancak ara geçişler ve sonrası birleştirecek noktalar bunlardır . mesele x eylemini yaptım dediğimde y kişisini hatırlarsınız tarzı bağlamalara ihtiyacım olabilir .

rezerve

ayşe ile o ilk ciddi buluşmamızda put gibi oturmuştuk resmen . normalde kendini çok kasmazsa ve rahat olduğumu hissedersem en azından tebessüm ettirebileceğime inanıyordum , oysa berbat geçmişti . o beğenmediğimi düşünmüş , ben ise duygularımı fazla belli edememenin cezasını çekmiştim . bir ara orta doğunun geleceği hakkında bile konuşmaya çalıştık desem sanırım durumun vahameti aşikar olur : )

o gün bir şekilde atlatıldı , sanırım devamı olmayacak diye düşünerek evime yürüdüm . muzaffer ile o eski güzel günlerden uzaktık . ikimizde aynı işin içinde olsak dahi ayrı hevesler peşindeydik . çaktırmasak da aramızda bir ego savaşı baş gösterdi . ufak taşlamalarla sirayet eden bir ego yarışı . birbirimizin ekgib yönlerinden bahsedip duruyorduk insanların önünde . elbette olaylara herkes kendi penceresinden bakar , muzaffer'e soracak olsanız o da bu yarışı benim başlattığımdan bahseder . muzaffer ayşe'nin varlığından haberdar değildi , ondan habersiz bir şekilde görüşmüştüm . bunun sebebi biraz acı olsa da muzaffer'le başlayan ego savaşımızda bir şekilde mutsuz olmam adına birşeyler çevirdiği düşüncesiydi . fazla artniyetli bir düşünce olabilir öz eleştirimi yapmam gerekirse ama tuhaf hisler hakimdi onun adına . dostlukları çok farklı şeyler bozar en temelleri ; para ( şöhret arzusu) , kadın , din ve siyaset üzerine tartışmalardır . muzaffer'in karı kız ayağı pek yoktu , dini pek kıstas almazdı , siyasi olarak ta elbette düşünceleri vardı ama çok göze sokmazdı . bizim aramıza 'üste çıkma arzusu' girdi . skortak'lara gittik dese biri muzaffer bozulurdu , muzaffer'i görmeye geldik dese bir ortak arkadaşımız ben bozulurdum . kardeşim dediğim adamdan bana zarar gelebileceği gibi saplantılara girdim . buna birazda aslı sebep oldu , bende yarattığı 'masumiyet katliamı' herkese karşı dikilen bir önyargı anıtına sebep oldu . her sene o anıt önüne çelenk çiçek koyar , kaybettiklerimi ve uzaklaştırdıklarımı anarım