cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra 2

hissettiğim tek şey ibrahim'in öleceği oldu . hemde feci şekilde öleceği . bu adamın yüzüne pat diye söylenecek bir mesele olmadığından . ' hayatın daha güzel olacak ancak şu aralar kendine dikkat et ' diyebildim zoraki tebessümle . ibrahim 1 ay kadar sonra trafik kazasında paramparça olarak hayatını yitirdi . tek kelimesi yalan değil . ancak anlatılacak şeyler değil bunlar . baktığım pek çok kimse kendinde de bunların olabileceğini ve benim söylemediğimi düşünürdü . 'bana da baksana' demek ne boş bir kelamdır . zaten kötü bir mesele görünce söyleyemeyeceğin gibi , onu teselli etmekte zordur . çoğu meseleye ' hayırlısı ' deyip geçmek . çoğu kimseyi incitmeden kulağını çekmek . dediğim gibi kötü meseleleri söyleyemiyorsun ve sırtına kambur oluyor . o zaman akıllandım . bu işler her ne kadar eğlenceli gelse de ,sırtında bir kamburla yaşıyorsun . emin olun bilmemek çoğu zaman daha güzeldir . birisi size kalkıp 43 yaşında öleceksin dese , çoğu işinizden vazgeçersiniz .en olmadı 'acaba 43 te ölecem mi lan ? ' diyerek 43 yaşınıza gün sayarsınız . insanoğluna en tatlı gelen şey meraktır . merak uğruna her haltı feda edebilir . hele ki geleceğe merak , emin olun sonu çoğu kez yarak

@1 panpa bu hikayenin teması karı kız üzerine mi kurulu ? yoksa ilk hikaye türünden mi ?

reserved önce ilkini okumam lazım amk

@165 karı kız : ) hayatım diyelim . sonrası da var elbette ilinti olarak . ancak ilk hikayenin kaldığı yerden devamı . ipin ucunu sıkı tutarsan seni bütüne doğru çekeceğim : ) daha var çünkü

bu arada size bunu armağan ediyorum . gecenin (?) sabahın sanırım bu saatinde uyuyamıyorum ( yatakta dönüyorum ) ve kalkıp yazmaya kasıyorum beceremiyorum . belirteyim dedim , şu an bu parça çalıyor arkada

edit : yanlış atmışım

pac iyidir ...

http://www.youtube.com/watch?v=Ay9BWM8lwOA

ı see no changes wake up in the morning and ı asked myself
is life worth living should ı blast myself : )

ben kızım sevişelim mi ^-^ ahahah şaka kardeşim yetiştim hikayene devam et

reservuar

simdiden reklam alinir

devam burdayım

reserved

ilkini de okumustum reserved

saçma sapan ortamlarımda arada yüksek ücretli telefon görüşmeleri yapıyordum ayşe ile , kıyısından yaşıyordum hayatı . artık ne ben eski bendim , ne de düşüncelerime ket vuracak güce sahip . bu karambol içinde yaşarken , hani pek çoğumuza olur ya yakaracak birilerini aradım . oysa kulaklar tıkalıydı . hem saflığımdan uzaklaşıp bu işlere tekrar meyletmenin ızdırabı , hem de sürekli yaşadığım talihsizlik beni delirmenin eşiğine getirdi . kendinizi benim yerime koyun , emin olun anlarsınız .

yakaracak bir merci bulamadım . her ne kadar sürtüşmeler yaşasak , eski bağımızı koruyamamış olsak bile muzaffer'i hala dostum sanıyor , bazen ona hayata olan sitemimi anlatıyordum . oysa o da kulak tıkayanlardandı . ' insan kendini depresyonda gösterip ilgi çekmek ister ' cümlesi , beni ondan 'kardeşlik' bağı adına soğutan son mesele oldu . bana oynadığımı , çoğu insandan daha iyi bir hayatım olduğumu içine sıçanın ve sürekli yakaranın yine ben olduğumu söylüyordu . dediğim gibi artık aynı evi paylaşsak bile dostluğumuzu dört kollu ile taşıma vakti gelmişti . sadece kiraya , gidere ortaktık . duygulara ise kesinlikle yabancı ve duyarsız

içim çok ama çok daralıyordu . okulu ciddi manada aksatıyordum . sürekli saçma sapan işlerle vakit öldürüyordum . bir gece geç vakitte eve geldim . şimdi anlatacaklarım sır kapısı gibi olacak ama yatağa uzandım , uyumaya kastım . tahminen 10 dakika kadar bu vaziyette uyku denen tatlı kahpenin gelmesine çabaladım . o esnada aklıma çok çok eskilerden ailemin öğrettiği ve şimdi de sık sık başvurduğum bir yöntem geldi . sağ yanıma döndüm ve kalbimle allahı düşünmeye başladım . dikkat ediniz kalbimle . yani onu bir şekil şemal dairesinden ziyade , saf sevgi ile düşündüm . kalbim ona açılan tek ve son kapıydı , herkesin böyledir . sadece onu ne kadar sevdiğimi düşündüm . inanır mısın ben hayatımda bu olaydaki huzuru ve coşkuyu hiçbirşeyde daha hissetmedim . aşırı bir sevgi hali , yoğun bir muhabbet başladı . gözlerimden hafif hafif yaşlar süzüldü . kalbimden ona sesleniyordum . haşa telepati gibi bir durum . sözcük yok , birşey yok . hani filmlerde olur ya düşünceleri yansıtan aygıtlar falan , işte düşünce ve hislerimin o an aynı şekilde çevrildiğini hissettim . gelenleri de aynı şekilde algılıyordum . sürekli içimden ' ben çok pişmanım , seni çok seviyorum ' diyordum . her sözümde affedildiğimin müjdesi gibi bir çiçek açıyordu gönlümde . kalbim gülüyordu . ve bu halde uzun süre kaldım . tadına doyamıyordum bu anların , bu lezzetten vazgeçmek ahmaklıktı . onu çok yanlış anladığımı hissettim . çocukluktan beridir korkutulduğumuz yaradanın aslında ' sevgi ' olduğunu anladım . ciddi anlamda merhametini üzerimde hissettim . uzun zamandır alnım secdeye değmemişti . çocukça bir hal ile hemen koşup banyo yaptım , en güzel elbiselerimi giydim . o tekbiri alırken , sanki tüm vücudum baştan aşağı titriyordu . yeniden doğuş gibi bir his .

namaz en dar zamanlarımda beni çekip kurtaran olmuştur . düzenli kıldığım oldu , kılmadığım oldu . kabul eder mi bilemem ama tüm kıldıklarımı onun istediği manada kılmaya çalıştım . belki de bu kadar çok namaz olmasının tek sebebi , en az birini bile onun istediği mana ile kılmaktır . bu sözümü sakın yanlış anlamayın ama ciddi anlamda 'sevgili ile , uzun süredir hasret çekilen biri ile buluşmak gibidir ' benim için . her saniyesi bin neşedir . namazı bitirdim . bitirdikten sonra alnımı secdeye yasladım . korkudan değil , umutsuzluktan değil ciddi anlamda bir coşkudan ötürü hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım . her damla gözyaşı günahlarımı siliyor gibiydi . iç çeke çeke dediğim her ' rabbim ' kelamı , onun hep dedikleri gibi bana ' süleyman ' deyişiydi . artık alnımın ezildiğini hissettim , tahminen 20 dakikaya yakın o pozisyonda kalmıştım . ancak dedim ya çok tuhaf bir histi . herşey boş geldi birden . bu sevgiyi tatmayanın anlaması ya da başka bir şeyde bulması zor . inancı farklı arkadaşlar rahatsız olmasın , benim kimsenin inancına laf ettiğim görülmemiştir . misyoner , şakirt vs değilim . aksine ilerde anlatacağım üzere bu secde bana çok ama çok ayrı bir yol çizdi . en nefret ettikleri adamlardan biriyim . hepsine değineceğim

yatağıma tekrar uzandığımda bir kuş gibiydim . son kez seslendim ona içimden , içimden muhabbetle . '' beni bırakma ' yemin ederim şu birebir yankılandı beynimde tamamen istem dışı ' ben seni hiç bırakmadım ' .bu bana fazlası ile yetti . o gece bir rüya gördüm . rüyamı aslında hatırlarsınız eski hikayeden . inanın aynı rüya ancak roller değişik . aslı'yı gördüm bitkin ve mahcup bir halde idi . ona karşı içim soğumuş . derken arkasında biri belirdi . derin bir muhabbet duydum bu kıza . aynı ifritte gördüğüm rüya gibiydi . bu kızla da duygular ile haberleşir gibiydim o kısa rüyada . içime bir ferahlık yerleşti o rüya anında . bir simgemiydi ? büşra mı ? begüm mü ? bilemedim o an için . fakat uyanınca hayra yordum . 'allahım ben bir hata ettim . sen ne kadar hata işlersem işleyeyim , içten pişman isem beni affedersin . sanırım aslı olayı da hayırlı değildi , ben kaderime razıyım ' dedim . o dönem tavırlarım değişmeye başladı . evdeki ritüellere katılmadım . kendimi sorguya çektim . bütün başıma açtıklarım egomdan yani dindeki adı ile nefsimden ileriydi . 'ben' dedikçe , rabbim onun daha büyük olduğunu vurdu kafama .evet bir şekilde egomu ezmeliydim . nasıl yapacağım hususunda kendime ufak bir yol haritası çıkardım . evvela tartışma hususlarında çok ateşliydim . hani inandığım bir mesele ise ve karşımdaki bana göre saçma fikirlere sahipse onu aşağılardım bile . bunu yenmeliydim . çabuk öfkelenen bir yapım vardı , oysa insanlara daha sevecen davranabilirdim . canımın istediği herşeyi yapmamalıydım . canım dediğim aslında ' benlik ' duygusuydu

ritüellere katılmayınca zaten hakkımızda dönen laf söz iyice sınırını aştı . evimde misafir ettiğim adamlar yan odada cincilik oynarken , arkamdan dedikodumu yaparlardı . eskiden olsa cesaret edemezlerdi . ciddi anlamda tersim pistir . oysa onlarda benim deyimimle ' iyi insan olma çabası ' ndan nemalanıyorlardı . benim kurtulmak istediğim egomu ezerek bana hizmet ederken , kendi egolarını besleyerek kendi canavarlarını yaratıyorlardı . kibirle asla bir yere varamazsın

namaz kıldığımı ve kendimce 'tefekkür ' zamanlarımı alaya alırlardı . oysa ben kendi içimde kendimi sorguluyor ve ekgiblerimi arıyordum . sonra bu ekgiblere derman olacak tutumları kafamda tasarlıyor ve kendimi zorla da olsa ' iyi insan ' yapmaya çalışıyordum . bu 'iyi insan' meselesi ne cennet cehennem içindi , ne de insanların bana saygı duyması için . sadece beni bunun kurtaracağını biliyordum . şimdi diyebilirsin ki ; sen becerememişsin bak sürekli sövüyorsun . bırak o da benim kusrum olsun . 'ben' , eski 'ben'e göre iyi insanım . amacın iyi olmaksa tek kıstasın eski halindir .

zaman geçtikçe muzaffer bu işte tek adam olarak kaldı . artık esamem okunmuyordu . ben ise araştırıyordum . hem de öyle basit işleri değil , mensup olduğum dini ve manasını . şunu söylemem sizde nasıl bir intiba bırakır bilemem ama şu an hiçbir mezhebe mensup değilim , muvahhid bir müslümanım . islamın emir ve yasaklarını kabul eder , mezhep imamlarının görüşlerini kaale almam . herhangibir tarikatten değilim . evet bir zamanlar tasavvuf geçmişim vardı , ancak şu anda yok . cemaat tipi yapılaşmalar bana göre islamdaki 'kardeşlik ' bağına terstir . 'bizim kardeşimiz' olayı yoktur . nedense bu adamların hepsi dinden öte ticari kardeştirler . her neyse . amacım her cemaat mensubunu da aynı kefeye koymak değil . çoğunun ateşli bir şekilde savunduklarını ben 5 yıl savundum . ama anladım ki insanlara allah ve kuran yetmiyor . tıpkı iseviler gibi peygamber'i de ilahlaştırıyorlar . o yetmiyor yanına mezhep imamlarını koyuyorlar . o da yetmiyor hocalar . kısacası insanlara allah yetmiyor . allah'ın ' apaçık indirdik ' dediği kitabı biz anlayacak kapasitede değiliz diyerek haşa allah'a iftira attılarda , üstad kabul ettikleri kimselerin 'allah keldıbını ' tercümesine muhtaç oldular . evet belki üstadları güzel şeylerden bahsetti . lakin o üstadı da allah yarattı . şu an sırası değil oralara da gelecek meseleler ve hep beklediğiniz erumili sakilli evreye geçeceğiz . ancak bu adamlar ben tarikati 'şirk olabilir ' endişesi ile bıraktığım zaman bana sundukları tez şuydu . şimdi sen çok büyük birinin makdıbına , başka birinin hatrı olmadan girebilir misin ? allah'ı beşer ile kıyaslayacak kadar davalarına bağlılar . şirk işte budur . onlara 'allah ' yetmiyor : ) benim ise yolum belli

eğer senden yüz çevirirlerse de ki ;allah bana yeter

bir de bir vakit namaz kılmama cezasını 80.000 sene tayin eden (?) , haşa allah adına hüküm verenler ve bunların peşine gidenlere de bir ayet gelsin

allah adına iftira edenden daha zalim kim vardır !

okuyanlar sabrederse bu meselede girdiğim tüm dialogları yazacağım . tek istediğim peşinen hüküm vermeyin ve sabredin