FiNAL 1/5

Bursa'ya dönmek her şeyi bitirecekti... Bu sefer ben de inanıyordum ama inanın korkuyordum.
Çocukla bahçede oturup bu konuyu konuştuk...
"Bu büyüler sana yapıldı , benim gücüm seni orada korumaya yetmeyecek ve cinnia beni boyutuna kabul etmeyecek. Onlar seninle telepati kurmak istiyor" dedi.
Ne yapacağımı bilmiyorum , bir cinni nasıl çağrılır onu bile bilmiyorum dedim...
Cebinden gümüş bir yüzük (herhangi bir gümüş yüzük) ve bakır bir muska çıkardı...
Muska'nın içinden kendi fotoğrafını çıkardı... "Bunun içine koyabileceğimiz bir fotoğrafın var mı ?" dedi...
Cebimden çıkardım... Fotoğrafta gözlerimin üstünü iğne yardımı ile deldi ve okuduğu bir ipi o delikten geçirdi..
Fotoğrafı muskanın içine koyup muskayı kapattı.
"inne velhali min şerri kem mecid" dedi...
"Gideceğin yer Samme'nin yaşadığı dağ... Katır Dağları.Bu muska seni koruyacaktır... O yüzüğe de iyi bak , o yüzük eğer hızlı bir şekilde kararmaya başlarsa hemen o ortamdan çık." dedi ve gitmeden sabah namazını beraber kılmamızı istediğini söyledi...
Avluda abdest alıp namaz kılmıştık... Korkuyordum.
Tek başıma olmak , annemi yalnız bırakmak ve geri dönüp dönmeyeceğimi bilmemek beni korkutuyordu...
Sabahın olmasını , güneşin açmasını bekliyordum. Günün doğmasıyla köy meydanına gidip Cemal'den arabasını ödünç istedim.
Sağolsun yine kırmadı beni.
Anacığım ile helalleştim... Doya doya sarıldım ona , gözlerini öptüm... O ağlıyordu , ben ağlıyordum.
"Gör bak , her şey düzelecek" dedim...
Çocuk köylüler tarafından ağırlanacaktı , köy muhtarında kalacaktı.
Annemi de evde tek bırakmak istemiyordum , Selda ablalarda kalacaktı...
Onların yalnız olmadığını bilmek bana huzur veriyordu.
Arabaya atladım ve Bursa'ya doğru yola çıktım...
Çok şükür iyi bir yolculuk geçirdim... ifritler beni belaya çekmemişti.
Bursa merkezde biraz zaman geçirdim... Cinniayı görebilmem için karanlığın çökmesi gerekiyordu... Ve nihayetinde saat geç olmuştu.
Katırdağına doğru arabamı sürdüm...
Bugünlerde oralarda TOKi konutları vs. yapıldı ama 2008 yılında tek bir köy vardı... Şehir merkezinden yaklaşık 1,5 saatlik uzaklıktaydı...
Köye yaklaşmıştım... Yol boyu ne köyden inen bir araba ne de köye giden bir araba vardı...

Zaman geçmişti... Tekrar Bursa'ya telefon ettim. Arkadaşım telefonu açtı.
"Feres... Hazırsan söylüyorum durumu" dedi.
"Anlat kardeşim" dedim.
"Evine gittiğimde adam yoktu... Ben de kahvedekilere sorayım dedim. Adamı sormamla beni kovalamaya başladılar... En son köyün yaşlılarından birine sordum. Adamın yaklaşık 1 ay önce kafayı yiyip dağlara kaçtığını. Gördüğü herkese "Evinize girin Samme sizi görmesin" dediğini söylüyor" dedi.
"Adam şimdi kayıp mı" dedim
"Yok... Adam ölü... Daha bu sabah cenazesi kalkmış. Senin haberin var mıydı" dedi
"Yoktu... " dedim ve Samme'nin resmen benimle oyun oynadığını farkettim.
"Hee bi de bi mektup var" dedi
"Sen nerden ulaştın" dedim
"ihtiyar verdi , okuyorum" dedi
Ve başladı okumaya...

FiNALi YAZACAĞIM...
BU GECE 5 PART HALiNDE FiNALi YAZIP HiKAYEYi BiTiRiYORUM.
YAZMAYA iFTARDAN SONRA BAŞLAYACAĞIM , SiZLER DE BOŞA VAKiT GEÇiRMEMiŞ OLURSUNUZ.
FiNAL 5 PART OLACAK , 5 ENTRY'DE BAŞIMA GELENLERi TOPLAYIP BiTiRECEĞiM.
ALLAH'A EMANET OLUN.

Kabuslarımın ilk zamanlarında gördüğüm , elleri kolları bacakları oluşmamış , alnında tek bir gözü olan , ağzı burnu olmayan bir bebek vardı elinde...
Samme bana yaklaşıyordu... Attığı her adımda gözleri renk değiştiriyor , ayakları git gide çirkinleşiyor , yüzü o ifrit halini alıyordu...
Çocuğun Samme'ye doğru koşup onu def etmesiyle kendime geldim...
"Velha suna kevser , velha suna kevser" diye bağırıyordu...
Samme ormanın derinliklerine kaçıyordu... Ateşimiz sönmüştü.
Gülüşme sesleri artıyor , beynimiz gürültüden sancılanıyordu...
"O çocuk" dedi
"Senin çocuğun muydu ?"
Benim Samme ile bir münasebete girmediğimi açıkladım...
"Cinnialar ile münasebete girmek insan ile münasebete girmekten farklıdır... Eğer ki o çocuk senin ise ya onlar seni alacak ya sen onları... Bunun başka yolu yoktur... " dedi.
Ne yapacağımızı sordum.
"Bu gece güzel bir uyku çekelim , beni evine misafir eder misin" dedi.
istemeye istemeye kabul ettim , eve doğru yürüdük...
Yol boyu dua ediyordum , bi yerde nas-felak okumaya gelmişken
"Sakın" dedi...
"Nas-felak Allah huzurunda ve cinlerle iletişimde kullanılır... Gecenin bir vakti ıssız bir yerde , cinlerin çok olduğu bir yerde bu duayı okumak seni onlara hedef eder" dedi.

Yaşına göre çok olgun konuşan bir çocuktu...
"Selamun aleyküm" dedi
Seldıbını aldım... Artık hiç bir şey bana ilginç gelmiyordu.
"Biliyorum beni hatırladın , belki şimdi korkuyorsun ama senin iyiliğin için burdayım." dedi.
"Seni buraya kim gönderdi" dedim
"Samme benden ailemi aldı... Oğlumu ve eşimi öldürdü" dedi.
Şaşırmıştım... O adam ve yaşlı kadın senin oğlun ve eşin mi dedim.
Evet der gibi başını salladı...
Şimdi bizler için intikam zamanı evlat dedi...
Söyledikleri beni adeta hiptonize ediyordu...
Bu köyü bildiğin aşikar... Senden istediğim malzemeleri getirmen gerek... Gün doğmadan bu iş halledilmeli dedi...
Tek başıma gidemeyeceğimi söyledim... Bu gece bu iş halledilmezse akşdıbına bir yakının daha kaybedebilirsin dedi... Bu dediklerinden sonra gitmemem imkansızdı.
Nelere ihtiyacımız olduğunu sordum...

Onun annem olmadığını biliyordum... Gözlerimi yumup dua ettim.Ve ayaklarına baktım. Ayakları tersti. Ayaklarına baktığımı anladığında çığlık atarak ormana doğru koşmaya başlamıştı.
Arkasından bakmadım bile , yoluma devam ettim...
Köydeki mandıranın ahırına girdiğimde ise ahırın içinde taso oynayan 4 tane çocuk gördüm... Belliydi , onlar da cinlerdendi.
Ama onlara da aldırış etmedim , koyun keçi pisliği alıp çantama koydum.
Kapıdan çıkarken beni oyuna çağırdılar , yanlarına gitmeyince onlar da sinirden bağırıp koyunlara keçilere zarar vermeye başladılar.
Hayvanların acı çığlığını duya duya köy yolundan , patika yola doğru yürüyordum... Her ağacın başında beni izleyen cinnileri görüyordum...
Her ağacın kökünde
"Vel üezü zubariyeşh" yazıyordu...

FiNAL 2/5

Köyün tabelası karşıma çıkmıştı... Köye girip girmemek arasında büyük kararsızlık yaşıyordum.
Telefonla Uludağ Üniversitesindeki profesör hocayı aradım... Kendisine başımdan geçen olayları kısaca üstünden geçerek anlattım ve şu an Katır Dağlarında olduğumu söyledim.
Kendisi Bursa'da değildi malesef...
Bana musallat olan cinnia'nın adını sordu... "Samme" dedim.
"Samme... Samme , Afraf cin kabilesindeki cinniaların isimlerindendir... Bu cinnialar Aranice konuşur.Hz Musa döneminde bu cinler yaptığı büyüler ile Hz Musa'nın evlatlığı Hz Zübeyr i delirtmişlerdir... Dikkat et oğul. Sana yapabileceğim tek şey , dua etmek." dedi.
Telefonu kapattım... Köye doğru yol almaya başlayacaktım ki telefonuma mesaj geldi...
Mesaj köy muhtarından geliyordu...
"Feres , arabayı bir kenara çek ve bizi ara.""
Telefonu aldım , aradım... Açan muhtardı. Sesinde bir tatsızlık vardı.
"Neler oluyor" diye sordum.
"Evladım neler yaşadığınızı az çok biliyoruz , şu an nerede ne için olduğunu da az çok tahmin ediyoruz... Biliyorum , çok zamansız oldu ama... " dedi.
"Ama , ne ?" dedim.
"Annen... " dedi.
"Gece köylü kahvede oturuyordu... Annen köy kahvesinin önüne kadar gelip bütün köylülere küfürler yağdırmaya başladı... Bembeyazdı , kendinde olmadığı belliydi... "
O anlattıkça ben ağlıyordum... Bilmiyorum siz hiç annenizi kaybettiniz mi... Ama o an dünya başınıza yıkılıyor... Gözlerim dolu doluydu , biliyordum her şey benim suçumdu.
Muhtar anlatmaya devam etti.
"Daha sonra köy meydanından dere kenarına doğru koşmaya başladı... Bütün köylü peşinden gittik ama yakalayamadık. Arabalarla gittik yine de yakalayamadık... Dere kenarında anneni boynu kırılmış olarak gördük... " dedi...
"Çocuk... Çocuk nerde ?" dedim...
Çocuğun da eş zamanlı olarak ortalıktan kaybolduğu ve kimsenin onu görmediğini söylediler...
Annem ölmüştü... Annem benim yüzümden , benim gittiğim dere kenarında öldürülmüştü...
Onu cinnialar almıştı benden...
Çanakkaleye dönemezdim... Annemi defin ettikten sonra da döneceğimi sanmıyordum. Bugün de orda yaşamıyorum zaten.
Arabaya atladım tekrar ve ağlaya ağlaya Samme'nin köyüne girdim.

ARKADAŞLAR KOMiK ŞEYLERDEN BAHSEDiYORSUNUZ.
QUATTUM iSiMLi ARKADAŞ iLE AYNI KiŞi OLDUĞUMU VE BU SENARYOLARI PARA KARŞILIĞINDA SATTIĞIMI iDDiA EDENLER VAR.
ALLAH'TAN KORKUN DiYORUM.

"Evvela köye gidip 2 bakır tepsi bul... Ardından ahıra gidip koyun pisliği topla gel... Daha sonra ormana gideceksin.
Defne ağacının yapraklarını toplayıp benim yanıma gel... Ormanda sırtı sana dönük ağaçlara bakan beyaz elbiseli kız çocukları görürsen de yanlarına gitme... Sana belki zarar vermezler ama onları görmek de hayırlı değildir" dedi...
Dediklerini yapmak için köye doğru yol aldım... Patikadan yürürken bir sigara yaktım ve eski hayatımı ne kadar özlediğimi farkettim...
Bir hiç uğruna hayatım mahfolmuştu...
Evimize gidip bakır tepsiler aldım , tam odadan çıkacakken annemin pencereden bana ters ters baktığını gördüm. Yüzü bembeyazdı , yüzünden öfke saçılıyordu...

Biraz farklıydı bu taştaki yazı... Alıp odama çıktım. Sanki kalemle yazılmış gibi. Aranice ;
"Mel hakkale vin nebüşahi vis necem" yazıyordu
Bunun karşılığı "yatağının baş ucundaydım , şimdi de arkandayım" anldıbına geliyordu.
Belki şu an size çok da korkunç gelmeyecek ama inanın o an nefesiniz kesiliyor ve ağlamak istiyorsunuz.
Bana şu an odamda olduğunu ve her an beni izlediğini söylüyordu...
Bunlar artık iyiden iyiye pgibolojimi bozmuştu... Anneme gidip bu gece Selda ablalarda kalmamız gerektiğini söyledim.
"Olur mu evladım saat kaç oldu kadın uyuyordur." dedi.
"O zaman gel Cemal'in arabayı alıcam , arabada bir yerde uyuycaz." dedim.
Kapıya iyice kilidi vurup , çıktık.
Daha mahalleyi dönmeden , evin lambalarının yandığını gördüm...

OKUYACAĞINIZ METiN ARANiCE'DiR... ŞAYET iNANCINIZ ZAYIFSA VE BÖYLE RiTÜELLERDEN ÇEKiNiYORSANIZ OKUMAMANIZI ALLAH RIZASI iÇiN iSTiYORUM

"Mene-i tüm velkiyatı zuhviyeş... Güm mesine kul emte nen meali cümmet em velkü."
(Sen bir cinniayı öldürmeyi bir toprak öldürmek kadar kolay mı sandın ey çamurun soyu)

Arkadaşım mektupta yazan bu cümleyi okuduktan sonra araştırmıştım... Kendisine teşekkür ettim ve telefonu kapattık.
Annem yüzümden haberlerin kötü olduğunu anlamıştı.
Artık akıl alacak birisi de kalmamıştı.
Evimize giremiyorduk ve bu durum artık canımızı sıkmıştı.
Annemi ilk kez sinirli görüyordum ve
"Düş önüme , evimize gidiyoruz" dedi...
Annemin dediğini iki etmezdim... Öğlene doğru tekrar evimize gittik.
Kapıyı açtık , her şey normal gibi duruyordu.
Annem alt katı kontrol ederken ben üst kata çıktım...

Panpa GG EASY GEÇMiŞ OLSUN SONUNDA ÖLÜYON DIMI?

"Bu oda , burayı mesken edinmişler... " dedi.
Odanın çok klrli olduğunu söylemişti.
Ben titiz bir adamdım... "Nasıl yaa , temiz işte" dedi.
Eliyle beni kenarı itti.
Eüzü besmele çekip odaya adım attı... Odanın lambasını yaktım , söndürmemi istedi.
Sadece mumları yakmıştım.
Odaya anlamsızca bakıyordu ve birden yatağı çekmişti... Küçük bir cüsseyi vardı ama yatağı olduğu gibi çekip kenara fırlatmıştı...
Ve görmüştüm... Odamdayi büyüsel metaryelleri görüyordum.
Bahsettiği kirlilik , pislik işte buydu.
Yatağımın altında hayvan sakatatları , hayvan derileri , etlere kemiklere sarılmış kıl parçaları , çok çeşit nazar boncuğu ve onlarca şey vardı...
"Allah-u ekber" diye diye onları yerden topluyor poşete dolduruyordu... Kokudan midem kalkmış , bayılacak gibi olmuştum...
Yatağın ardından gardolabımı çekti , durum yine aynıydı... Hayvan sakatatları , pisliği her yeri kaplamıştı...
Bunların hepsini topladıktan sonra evin avlusuna indik.

Çocuk benden önce davranmıştı
"Bu köpek... Size başta insan gibi mi göründü" dedi...
Annem şaşırmıştı , göz bebekleri büyümüştü
"Evet" dedi , bir yandan da ağlamaya devam ediyordu...
Çocuk annemin avcuna baktı... Avcunda "mihem vecine" yazıyordu.
Bu aranice "çocuğunu al" demekti...
Anneme saldırmışlar , onun tenini canını acıtarak bana not bırakmışlardı...
Çocuk sonrasını dinlemedi , annem de çok anlatmak istemiyordu zaten...
Annemin yanına gidip ona dualar okudu , 10 dakika geçmeden de annem uyuyakalmıştı.
Ellerini halat ile bağladı , yatağına yatırdı.
Annemin gece bize zarar verebileceğini söylemişti...
Sebebini sorduğumda
"Cinnialar erkeklere aşık olur , kadınları öldürmek ister... Senin yanında annen dahi olsa , çevrendeki her kadını öldürecek sıra sana gelince de seni öldürecektir" dedi..
"Kan bağın olan bir başka kadın var mı?" diye sordu.
Yoktu... Sadece annemle kan bağım vardı. Ananem ve babannem rahmetli olmuştu. Halam , teyzem de yoktu... Başka kan bağım olan insan tanımıyordum.
"Bu konuları sonra konuşuruz" diyip uyumak için odama çıktık.
Henüz odama girmeden
"Olmaz... Burası olmaz." dedi.

Avluya indik... "Bu iş , bu büyü... " dedi.
"Eee , ne olmuş" dedim...
Kemikleri gösterdi... Kemiklere arapça bir şeyler kazınmıştı. Tırnakla kazınmış olduğu belliydi ama insan tırnağı olmadığı da belliydi.
Arapça Bursa yazıyordu... Çocuk kafasını kaldırdı.
"Bu iş Bursa'da çözülecek" dedi.
Bunu duyduktan sonra sinirlenmiştim... Çocuğun gırtlağını sıkıp
"Neden Bursa'da çözülüyormuş ulan şeytanın oğlu ? Sen de Samme'ye aşık oldun değil mi huur çocuğu" diyip boğazına sarılmıştım...
Gözüm dönmüştü... Bunları yapan ben değildim , farkındaydım ama kendimi tutamıyordum...
Yüzü kıpkırmızı olmuştu , küçük bedeni elimde kalacak gibiydi... O sırada arkamı döndüm...
Gördüğüm şey boğazını sıktığım çocuktu... "Beni değil , o küçük bedenli yavruyu öldürüyorsun" demişti... O an kendime geldiğimi hatırlıyorum.
Yere çöküp ağlamaya başladım...
Olan şeylere aklım ermiyordu...
"Ne yapacağız" diye sordum...
"Bu meseleyi sen çözeceksin... Bursa'da." demişti.

gib nere selanik nere amk bende bursaliyim hatta harmancığa gelmeden onceki ilçedenim . Bir insan gorukleden harmancığa gidiyorsa ki bir bucuk saatlik yol arti dağ bayir gidiyorsun , bir gariplik sezmedinmi amk nereye goturuyor bunlar beni , jop sokarlar ne bileyim , bobreklerinden kulbasti yaparlar die . Cesarete bak amk . Arti harmancik denen yere taksiyle gitmek icin bir 600 tl yi gozden cikarman lazim da neyse kurgun guzel .

SON 3 PARTI iFTARDAN SONRA YAZACAĞIM

: "Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muha mmeden abdühü ve resulühü"
Once emniyet beyler aman

Allahüla ilahe illa hüvel hayyul kayyum la te huzu husinetun vela nevm lehüma fissemavati vema fil ard menzellezi yeşfehu ille illa bi iznih ya lemu ma beyne eydihim vema halfehum vela yuhitune bişey im min ilmihi illa bimaşea vesiyyu kursiyyu hüssemavati vel ard vela yehudduhu hifzuhuma vehüvel aliyyul azim. Beyler ayet-el kürsi

Amk tuvalette arkama bakcam diye paçama işedim