cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

devamlı baktığımı gören Kemal de benimle ilgili artık espri yapmadığı için kumral kız hakkındaki düşünce ve beğenilerini dolaylı yoldan anlatıyordu…

kısa bi zaman geçti, sarışın içki almaya gidiyordu bara doğru. mavi, boyu dizlerine gelen bi elbise giymişti. ne giyse yakıştığını düşünmeye başlamıştım. çok alımlı gözüküyordu yine. barmeni sürekli gelip gittiğinden olsa gerek tanıdığını fark etmiştim.

ertesi gün okulda her yere bakındım, girdiği sınıfın önünde bekledim biraz. gelmemişti muhtemelen, göremedim.

bu akşam için de Kemal’in bi ağzını yaymadığı kalmıştı nereye gitsek diye. yine ona belli etmiyordum ama mekan değişikliği yapmamamın tek sebebi sarışındı. gittik oturuyorduk..
Gene sırtı bize donuktu. ha benim Kemal ha onun kumral kız işte.
biz gittiğimizde benim kız ve birkaç kız arkadaşı bara yakın masalardan birindelerdi.
odaklandım yine. güldükçe gülüyorlardı. diğer kızlar dikkatimi bile çekmiyor hani şuan onlar hakkında en ufak bi fikrim bile yok. kızın kankası olduğunu düşündüğüm kumral da içlerinde.

başka bir yere geçtiklerine göre orada arkadaşlarıyla buluşacaklardı heralde
keşke kumral olanın yüzüne dikkat etseydim onunla bağlardım belki işi
yok öyle de olmaz
hay … şeklinde sıralanıyordu düşündüklerim ve adamlara küfür yağdırıyordum sürekli. Kemal de dalgayı bırakmıştı, ciddi olduğumu fark etmiş olmalı ki o da ciddileşmişti ve cıvıklaşmıyordu. Bende saçmalıyordum yani.

.…me baka baka geri döndüm masaya. Kemal dalgasını geçti, güldü, esprisini yaptı.
‘oğlum zaten hevesini alınca sıkılacaksın, amma dert ettin. koy ver gitsin sıradan arkadaşlarıdır belki ne düşünüyosun’ diyince hak vermedim değil ama takmıştım ben bir kere.

o heriflerin hala arkadaş mı sevgili mi olduklarını anlayamasam da sevgilisi olsa kız niye hep yalnız takılsın, arkadaşları olmalılardı.
ama arkadaşları olsa neden 2-2 olsunlar

ortada kalmayayım diye iyice yaklaştım bara doğru içki alacağım. herifler oturmadılar bile, dördü birden mekandan çıkıyorlar.
millet dans ediyor boş alanda diye, kızları omuzlarından belinden tutarak falan koruyorlar. gittim peşlerinden hava alayım diye.
kapıda son model araba, binip gittiler.

tam yarı yoldaydım ki, kumral kız yanında 2 erkek arkadaşla sarışınımın yanına gelene kadar. çocukların ikisinin de eli yüzü düzgün yakışıklılar. vücut yapıları düzgün, kızların bakmayacağı tipler gibi değiller. Ben dumduz gidip barda durdum..
sarışını gelip öptüler gülümsemeler bir iki konuşmalar. hepsini görüyorum , görüyorum ama küfürler savuruyorum içimden. kahkahalara gevşek gevşek beni izliyordu Kemal, kim olduklarını nereden çıktıklarını anlamadığım hatta soy sop bırakmadığım bu iki arkadaşı çıktıkları yere geri göndermek istiyordum.

nereye abi gel otur şuraya diye Kemal telkin veriyordu ama ben ayakta durmuş kıza bakıyordum olduğum masadan. arkadaşı kalkınca yan dönmüş oturuyordu, yanına gitmeden görmeyecekti beni ve fırsat buydu. yanına gitmeliydim.
adımlarım kendimden emin, ‘bak şimdi seni tavlayacağım’ mantığında ama kendimi sakinleştiriyorum bi yandan paslanmışım gibi de hissediyorum.
kızlarla muhabbet kurmamın üzerinden çok uzun zaman geçmiş gibi olmuştu. ama kurdum aklımda söyleyeceğim şeyleri.
kurulacak sohbetin ihtimalleri zaten zihnimce düşünülmüş..

anlat lan

reserved belki okurum

dayımla konuşuyorduk, Oğuz’la tanışmak istemişti. bir hafta sonu, Oğuz’la birlikte izmit’e gittik. iyi gitmişti her şey. dayım da sevmişti Oğuz’u, onaylamıştı.
her ne kadar Dayım da babam da aslında biriyle birlikte yaşamamı doğru bulmasalar da, benim mutluluğumu bildikleri ve istedikleri için, beni engelleyemiyordu. olanlar özellikle babama, engelleme hakkını pek de vermiyordu aslında. kabullenmişti yani herkes ilişkimizi. inanıyorlardı hatta ilişkimize. seneye okul bittiğinde evleneceğiz gözüyle yaklaşıyorlardı

Aman diyim yine en heyecanlı yerinde bırakıp gitme

düşündükçe kızlara dair yeni yeni ihtimaller üretip onların olası değerleriyle kararlar veriyordum.
bu kanılara hem kendi tecrübelerimden, hem kız arkadaşlarımın biz de yanlarındayken genel muhabbetlerinden, hem gözlemlerimden varmıştım. ve bütün aklıma gelen düşünceleri sarışınla olan durumumuza yapıştırıp hangisi uygunsa onu seçiyordum.
bu işimi kolaylaştıracaktı.
masalarına baktıkça küfür etmeye devam ediyorum ama tek kalsa diye.

sarışınla bakışırken heyecan bastı bir yandan,
sevinmeyle egomun yerine gelişindeki rahatlığın arasındayım
saat de ilerliyor içkiler devam derken, doğru zamanı kollamaya başladım resmen. bir ara kro duygularım kabardı. kıza bakarak hafifçe kadeh kaldırır gibi yapasım geldi.

kontrol ediyorum ara sıra kızı, bakışmaya çok meyilliyiz. Kemale eğildim, ‘kanka’ dedim, ‘ilgiyi alakayı kesince hale yola geliyorlarmış’
‘noldu lan’ dedi anlamayınca durumu.
+ anlatıcam ben sana kanka
- söylesene oğlum
+ bi Saat sonra sarışınla tanışmış olucam
- has… ordan

bi arkadaşlarımla konuşuyorum, bi kıza bakıyorum. kızın da bakışları üzerimde, ‘belli oğlum kur yapıyor’ diye içimden telkin ediyorum kendimi. zaten birbirimizi görebileceğimiz yerlerde oturuyoruz, içkisini yudumlarken gözünü süzüyor, bazen suskunlaşıyor o sakinliğiyle deviriyor gözlerini.
konuşurken gülüyor, gülerken beni kontrol ediyor bakıyor muyum diye.
‘oğlum’ dedim, ‘sarışını görünce nevrin döndü. kesin yanında kim Varsa ben anlamadan istihbaratını alıyordu şu çocuk bakıyor mu ediyor mu diye’

Kemal geçiştirdi, önemsizmiş gibi davranıyordu. Kemal’le fütursuzca eğlence konuşmak değil de daha ciddi şeyler konuşmak istemiştim. ben bunları düşünüp kafamda kurmaya devam ederken bara doğru gelen bi kız gördüm. bordo renkli mini elbisesi, omuzlarına düşmüş sarı saçlarıyla ve yüzünün doğal güzelliğiyle yine tuhaf olmuştum. geldi oturdu bar tezgahının önündeki sandalyenin birine. kumral olan kız arkadaşı çoktan orada onu bekliyormuş meğer sarışın geldi öptü onu gülüştüler. tam çaprazıma denk geliyordu oturduğu sandalye. yüzünü seyredebilecektim..

birkaç gün sonra pgibologumla bir yere gittik
rehabilitasyon merkeziydi burası.
pgibolojik tedavi alan insanlar, randevuları doktorları tarafından verilip, randevu günlerinde masa çevresinde toplanıyorlardı.
masa çevresinde oturan insan sayısı değişiyordu.
hatta her seansta gelen insanlar bile değişiyordu
çok azdı sık sık gelen
tedavi görmeyen, ama rahatlamak isteyenlerin bile geldiği oluyordu
birkaç kez ben hiç konuşmadan, diğer insanları dinledim
burada dinlemek daha çok rahatlatıyordu beni
konuştukça değil, başka hayatlara tanık oldukça iyileşiyordum
çünkü çok büyük dertler,
çok büyük sıkıntılar,
içinden çıkılmayacak hayatlar gördükçe, dinledikçe bencillik ettiğimi düşünüp kendimden utandığım oluyordu

pgibologum da, babam da, dayım da memnundu halimden
ben de memnundum olanlardan.

ertesi sene tekrar 3. sınıf okudum, sonra 4. senem bittiğinde mezun oldum Sınıf Öğretmeni olarak.. özel dersler verdim lise öğrencilerine, çeşitli dershanelerde öğretmenlik yaptım yan dal ders bilgilerimle. KPSS sınavına girdim hazırlanıp, ama atama beklediğimde, çıkan şehre gitmek, orada çalışmak istemedim.
daha başlamadan, istifa ettim devletten..

ama asıl şimdi şaşırdığım bir şey vardı. arkadaşlarımızın gelişi sonrası birkaç saat geçmişti, geç oluyordu.
sarışının olduğumuz masaya sürekli baktığını, ben bakarken de arkadaşlarına döndüğünü fark etmiştim.
özellikle yakalıyordum onun o bakışlarını.
ve bu bana özgüven getirmişti.
demek ki sarışın fark etmişti onu sürekli seyrettiğimi ama çaktırmamıştı. bu ihtimali anlayan ben, olduğum arkadaş grubumla ilgilenmeye geri dönmüştüm

rezerved

ve en yakın arkadaşımın haklı olduğunu kabul edip düşünmemeye karar verdim.
sallamayacaktım yani gelip gittiğini.
nitekim öyle de yaptım.
bakmayı kestim.
birkaç telefon görüşmesi yapıp arkadaşlarımızı çağırdım olduğumuz yere kızlı erkekli. bi saat içinde masada 3 kız 3 erkek olmuştuk. hepimiz arkadaştık, günlük hayatıma devam edecektim.

rezerved

beyaz tenli kız ananı gibsin amk. çocu. kendi pgibolojin bozuk bizimkinidemi bozucan yazdığın hikayeyi gibiyim. 2 sayfa öncesi hikaye nerdeydi, nereye getirdin. amk sıkılıp şifreni bi liseliyemi bağışladın amın feryadı seni.