cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

rezerved

sonra kucağına aldı beni 30 cm yannanını önce amıma sürttürdü sonra yavaşça soktu ve kucağına hopluyor, çılgınlar gibi gibiliyordum. boyle bırsey olamazdı. babamın sex potansiyeli jhonny sins'de yoktu. bu potansiyelle nasıl kardeşim yok şaşırıyorum doğrusu. gerçi annem 42 yaşında artık bi pohum olmaz ondan. babamda haklı tabi anasına bak kızını gib.

kuruntularım gereksiz değildi. aldatılmaktan çok korkuyordum evet ama, gerçekten aldatılıyordum. babamın bir zamanlar yaptığı gibi, Burak da hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. hatta daya iyi davranıyor, sevgisini ekgib etmemeye çalışıyordu. anlayışlı tavırlarının sebebini buna yormuştum.

bu adamı bana lütfedilmiş gibi görüyordum. normal seanslarımın ücretini dayım karşılıyordu. ama biz seanslardan çok daha fazla görüşüyorduk, bağımız farklıydı. bu adam bana gerçekten yardım etmek, beni kazanmak istiyordu. sanırım üzülüyor, acıyordu.
bana telefonu gördüğümde ne yaptığımı, Burak’a ne dediğimi ve nasıl davrandığımı sordu.
kızın telefon numarasını aldığımı söyleyince, bu davranışımın çok akıllıca olduğunu belirtti. memnun olmuştu aşırı bi harekette bulunmadığım için.
onunla bi plan yaptık.

reserved

eve döndüğümde, ne babamla ne de Zeliha ile konuşmuyordum. onların yemek saatinden önce ya da sonra yemek yemeye, sık sık dışarı çıkmaya karar vermiştim. yoklarmış gibi davranacaktım. ben artık huzur istiyordum. hem bu eve yalnızca biraz daha katlanmak zorundaydım, bir şekilde geçip gitmeliydi.

bir kaç gün sonra Buket’le görüştük. Burak’la yaşadığımız tartışmayı anlatma ihtiyaci duydum ona, Burak’ın isteğini ve benim tepkimi açıkladım

Buket bana şaşırıyordu. dahası, beni suçluyordu. Burak’ın bana yaptıklarına rağmen onu hiçbir şekilde mutlu etmediğimi, hala çocuk gibi düşünüp davrandığımı söylüyordu. ilişkiye girmeyi basit karşılıyor, elbette olması gerektiğini düşünüyordu.

biraz aklim karışsada ondan böyle bir yorum çıkacagini tahmin edebiliyordum.

Okuyoruz devam et panpa

Buket o gün uzun zamandır yapmadığı bir şeyi yaptı. yine kendini anlatmaya başladı, düşüncelerini isteklerini anlattı. üniversite için çok heyecanlıydı, yeni bir aşk istiyor, ortam ve eğlence arıyordu kendine. hiçbir şeyi umursamayan bu kız yaşı büyüdükçe daha da umarsız oluyordu. Ayrica bana ayni üniversiteye gitme teklifinde bulunup hayal kurdu.

ama uzun zamandır kendi sorunlarımla meşgul olduğumdan, sınava çalışırken oldukça az dışarı çıkışımdan, Buket’e bu defa yalnız hissettiren ben olmuştum. ama onun bu konuda hiçbir kırgınlığının, alınganlığının olmadığını görmek beni sevindirmişti. Özlemiştim Buket’in eğlenceli yanını.
en yakın arkadaşımla gereksiz konuşmayı özlemiştim. o kendini anlattıkça dinledim onu

özet geç, okumadım verdin mi

çok güzel yazıyorsun üstad aynen böyle devam tabi biraz daha hızlı olursan seviniriz

ama bir gün eve geldiğimde, ne Zeliha vardı ne de babam. dışarı çıktıklarını düşünmüştüm. evde olmamaları benim işime geliyordu. saat hayli geç olmuştu, her ne kadar ilgisiz davransam da babamın bana haber vermesini istiyordum içten içe. çünkü bana sözler vermişti, onun bana adımlar atması gerekiyordu. Zeliha’ya yenik düşmüş gibi oluyordum.

babam o gün eve hayli geç geldi. yalnızdı. hiçbir şey sormadım.
ertesi gün Zeliha erken bi saatte eve girip, çantasıyla eşyalarıyla gitti. babam geldi yanıma, ayrılacaklarını söyledi.

inanamadım.
araları hiç iyi değilmiş. babam son olanlardan sonra Zeliha’yı hep tersliyor, sürekli benden bahsediyor, hatta annemi bile sık sık anıyormuş. zafer kazanmışçasına rahatladım. babama pek bir şey demeden, önce Burak’ı daha sonra Buket’i aradım. beni iyi görmek onların hoşuna gidiyordu. ben ise onlarla konuştukça kendimi yalnız hissetmiyordum.
Zeliha’ya karşı bu zaferden sonra, babamın da acı çekmesini istiyordum. bir türlü affedemeyişim, eski hayatımızın bir daha geri gelemeyecek olmasıydı. durum her ne olursa olsun, hiçbir şey değişmiyordu.
annem yaşamıyordu.

pgibologla üçüncü seansımda, ona dahada ısınmıştım. her olanı anlatıyor, adamın babamla hiçbir alakasının olmadığını bildiğim için çok güveniyordum.

belki bana acıdığından, yalnızca seanslarımızda değil, günlük hayatta da herhangi bir ihtiyacımda, konuşmak istediğimde bana yardımcı olabileceğini, her durumda ona ulaşabileceğimi söylemişti.
ben de öyle yapıyordum. seanslarımızın dışında da sık sık arıyor, durumlardan haberdar ediyor, yorumunu merak ediyordum. Bahsettigim gibi
onun babacan bir yanı vardı. çok sevecendi, çok samimiydi. özgüvenimi geri kazandığımı hissediyordum kısa sürede bile. üniversiteden bahsediyor, bölümler için değerlendirmeler yapıyorduk. iyiliğimi istiyordu.

-babanı neden affedemiyorsun
-Burak’ı neden reddettin
-Burak’la beraber olmak istiyor musun
…

babamı annemi aldattığı, ölümüne sebep olduğu, ailemizi yıktığı için affedemiyordum. annem aldatılmayı hiç hak etmeyen bi kadındı. babamın bi başka kadını hayatımıza sokuşu ben onların yatağında, babamın kadınla olan ilişkisini görüşümle olmuştu.

cinsellik de, ilişki de, benim için hiçbir şey ifade etmiyordu.
aksine, bunu yaşamayı hiç istemiyordum. sorun ediyordum. Burak kendince haklıydı belki, ama ben asla girmeyecektim bu ilişkiye. En azından bu süreçte ve cinsellikten bir daha konusmak istemedigimi soyledim.

ben istemeden olmayacaktı. madem seviyordu beni, beklemeliydi.

reareaadsd

Reserved.

okuyoz devam et

okuyonuz mu amk devam edicem

barışmıştık, düzelttik aramızı. onu kaybedemeyecek kadar çok seviyordum. onsuz hiçbir şey yapamazmışım gibi geliyordu. hayatımdaki tek insan olduğunu, onu asla kırmak istemediğimi, onu geleceğimde de istediğimi anlattım ona. bunları konuştuk gün boyu.
rahatlamıştım.
dönmeden önce annemin mezarını ziyaret ettik, dönerken ‘sana ben bakacağım’ dedi. Sinirim de, kızgınlığım da geçivermişti

babam geldi odama. oturdu, özür diledi benden. gitmemi istemediğini, bensiz kalamayacağını, annemin vefatı için çok üzgün, boşanmaları için ise çok pişman olduğunu söyledi. bunları babamdan ilk defa duyuyordum onca zamandan sonra. bir kez daha onunla yaşamak istemediğimi, affetmediğimi, bundan sonra da affedemeyeceğimi söyledim yalnızca. annemin fotoğrafının olduğu çerçeveyi aldı, uzun süre baktı. sonra gitti.

ertesi sabah çok erken uyandım. Burak’tan be Buket’ten birkaç mesaj vardı, haber vermeyi unutmuştum onlara. ama o sabah yepyeni bir sabahtı benim için. atlattığım sınav beni kurtarmaya yetebilecekti. ve benim için yepyeni bir hayat demekti.