dayanamadım anlatıyorum piçler

efsane olmaz bu panpa

öyle bi derdim yok

reserve okurum bi ara

Evet beyler başlıyorum.

22 temmuz 2012, tatilden döneli bi kaç gün olmuştu . hem tatilin verdiği yorgunluk hem tatilde bile sıkılmanın verdiği umutsuzlukla sıkıntıdan patlıyorum tabi. Her zaman ki gibi sözlüğe girip popüler kısmına baktım. “korkunç hikaye anlatıyorum … “ merak ettim girdim, reserv felan alıp başladım okumaya. ilk başlarda daşşağımla güldüğüm hikaye, sonraları hayatımın ta kendisi oldu. Kafama sıçayım, keşke o gün bilgisayarı açmasaydım, keşke elektrikler gitseydi, keşke internet kesilseydi keşke sözlüğe girmişsem bile o başlığı görmeseydim, keşke gördüğümde merak edip okumasaydım keşke… son 4-5 haftadır kafamda kurduğum en anlamlı cümle.. etkilenecek olanlar için söylüyorum, keşke diyecekseniz okumayın..

entryler girildi quantum bi anda popüler herifin teki oldu tüm sözlük o hikayeyi konuşmaya başladı..2. sayfayı da bitirdiğimde aklımdan şu geçmişti, bu olanlar benim başımdan geçseydi ne yapardım, nasıl düşünürdüm.. hikaye gitgide sarmaya başladı, yazmıyor diye quantuma küfrettim hatta bi entrym de..nasıl dedim, nasıl olabilir böyle şeyler, bu herif daşşak mı geçiyo bizimle, sazan.avi mi yapıyo.. yapmıyomuş binler, şu saniyeden sonra okumaya devam ederseniz pgibolojik savaşa hazırlıklı olun, benden söylemesi…

quantumun yazdıklarının 3 sayfasının yarısına kadar bitti, google amcayı açarak “ ifrit kitabı” diye sorgulama yaptım. Neredeyse 10 sayfa bakmışım ama hiç bi gibim yok… Cinlerle ilgili bilgi veren sitenin birinde bi medyum atıp tutmuş. Yok şöyle görüşüyorum, yok bazılarına akşam yalnız konuşalım diyorum vesaire sallamış herif nerdeyse fantezi yapıcak zütoş. Mailini buldum herifin siteden, döşedim bi mail. Böyle böyle bi kitap arıyorum, bilginiz var mı varsa gönderebilirmisiniz.. denize düşen yılana sarılıyo haliyle. Adamı çözmem 1 saatimi aldı. Mailin cevabı geldi, adam bu konuda çok bilgisi olmayan biri. Bi arkadaşı varmış arap, bu ona bişeyler söylüyo herif te blogunda paylaşarak prim yapıyo zütü kalkıyo yani. Adamla biraz sohbet ettik, o arkadaşına ulaştır beni dedim.. Cevap gelmedi… Art arda mailler atıyorum, bi tane cevap yok.. Benim de bildiğim bi kaç bişey var diye yalan söyledim herife, anında cevap, ilgilenmiyorum..

neydi bu şimdi, sohbet ederken şehvetli şehvetli anlatan herif bi anda ilgilenmiyorum yazıyor, bu ne demekti ? Israr ettim onlarca mail yazdım en sonunda sadece bir isim.. sevinçten çılgına döndüm . hemen internette arap medyumu aradım haliyle, kendi adına sitesi varmış . ingilizcem oldugu icin herife bişeyler yazıp gönderdim. Durumu anlattım böyle bi kitap lazım diye. Bana direk karşılıklı konuşabileceğimiz bi mail adresi verdi. Konuşmaya başladık. Kitabın zararlarından bahsetti, eğer Arapça biliyorsam hiçbir şekilde okumamam gerektiğini söyledi. Arapça bilmiyorum binler kitabı istedim bilmiyorum Arapça dedim.. ikna oldu adam, rapide yüklemiş gönderdi. Açtım kitabı pdf formatındaydı. Bilen bilir korkunç hikaye hikayesi başladıktan 2 gün sonra bi başlık açmıştım Atakan ın kitabı diye başlık aynen böyleydi “ Atakan ın kitabı” orda linkini vermiştim bu kitabın kitap gerçekten tariflere uyuyordu şekiller Arapça yazılar ürkütücü resimler vesaire her şey tamam dı. Hatta başlıkta
birileri keşke okumayaydım Arapça öğrenmeyeydim felan yazmış iyice tırsmıştım. Doğru kitap zannediyordum o kitabı. Taa ki…

ertesi gün uyandıgımda güneş batmak üzereydi geceleri oturup sabah yatıyorum beyler, içimde bi gariplik sanki güneş hiç doğmamış gibiydi. iftarımı yaptım sözlüğe geldim. Açar açmaz inbox dikkatimi çekti. 2 tane mesaj vardı inboxta. ilkinde birisi kitabın linkini istemişti kitabın linkini başlığı açar açmaz koymamıştım. O mesajı gibtir ettim, ikinci mesaj acayip bi nickten gelmişti. Saçma sapan bi isim hatırlamıyorum bile sildim zaten mesajı sonra . mesajda hiç bişey yazmamış. Sadece bi link var. Linke tıkladım arap bi upload sitesine yönlendirdi. Her şey Arapça anlamıyorum bişey. translate ettirdim googledan zar zor bi dosya indirdim. Pdf formatındaydı açmak istiyodum tabi merak da var. Dosyaya tıkladığım gibi elektriklerin gitmesi bir oldu. O an yüreğim sanki bangi camping yapmış gibi atıyodu beyler bu hissi yaşayanınız bilir. arkama dönsem dönemiyorum. Ayağa kalksam kalkamıyorum. Sadece sesler geliyo kulağıma, “uğur korkma geliyoruz, mum getiriyorum bekle.”

Gözlerimi açtığımda her şey eskisi gibiydi. Elektrikler gelmiş, hatta televizyon açılmış, mumlar sönmüş ve ailem etrafımda telaşlı bi şekilde bana bakıyolar. Annem dua okuyo, babam başımı okşuyo.. Noldu dedim. Napıyonuz siz? Oğlum iyi misin? iyiyim baba oğlum bak – noluyo baba ya (bağırmışım) az önce dedi, ışıklar gitti hatırlıyomusun-evet baba?, bayıldın oğlum, bayılırken tek söylediğin şey mum istemiyorum oldu. Bunu da hatırlıyomusun? –baba ne diyosun sen daşşak mı geçiyon benle? Hayır oğlum, korktun heralde ondan böyle dedin. Şimdi iyisin..

Korkamış gibi görünüyodum ama…. zütüm 3 bucuk atıyodu beyler. Neydi bu yaşadıklarım, evet quantum kadar ağır şeyler değil ama neydi bu amk daha hiç bişey yapmamıştım. Bilgisayarı açtım. Açar açmaz kitaba tıkladım bu sefer bişey olmadı. açıldı, ilk sayfa kapkara odam karardı bi anda hemen alta indim. Kapak sayfasını androidimden goggles uygulaması var bilen bilir tercüme yapıyo, resmini çektim tercüme ettirdim. Tercümesi harfen şuydu beyler “ bilmiyosan, korkmazsın”

Bilmiyodum, ama öğrenme yolunda ilerliyodum. Haliyle korkularım oranla artıyodu, çünkü savunmasızdım. Kitabın diğer sayfalarına baktım hepsi boştu. diğer bütün sayfalar bomboştu beyler evet aynen öyle. Bu ne dıbına koyayım dedim kendime, bunun için mi korktun tüm sayfalara tek tek baktım hepsi boştu. Büyük bir hayal kırıklığı. Hikayeyi okumaya devam. Quantumun geç yazması iyice sinirlerimi kaldırıyordu ama nafile…

Dikdörtgen şeklinde deri bir kitap kapağı, kafamı gömmüş bakıyorum. Üstünde bi tane karanfil işlemesi. Dokunuyorum, dokundukça karanfilin kokusu geliyor. Nasıl diyorum.. Kitabın kapağını indiriyorum, bomboş ve sapsarı bir oda, kirli bir sarı saman sarısı. Tıpkı boş sayfalardaki gibi diyorum. Yoksa, boş sayfalardan birindemiyim diye düşünüyorum. Sonra bir anda ölüyorum rüyamda. Uyandım uyanır uyanmaz tekrar bayıldım. Bu sefer sayfaya üstten bakıyorum. Sesler geliyor gayet yumuşak, Türkçe duyuyorum halbuki Arapça yazıyor. Gerçekte baktıgımda bomboş olan sayfa Arapça yazılarla dolu ve Türkçe tercümesi kulağıma geliyor. Çok mutluyum rüyamda , anladım diyorum artık biliyorum diyorum. …

“Uyan Artııııııııııık” annemin sesiyle irkildim. “iftar vakti geldi kalk kalk” Noldu anne demişim. Kalk oğlum iftar oldu. Yemeğimi yediğim gibi sokağa çıktım. Sadece yürüdüğümü biliyorum, güya hava almak için çıkmıştım. Yürüyorum ayaklarım zütürüyor beni, gidiyorum duramıyorum.. işlek bi caddenin ortasında durdu ayaklarım. Bana çarpmamak için fren yapan bir araba .. şöför hakimiyetini kaybediyor ve kaldırıma dalıyor… şok oluyorum…

dinliyorum panpa daha seri anlat

Doktor sordu, “bunu neden yaptın?” sustum..Ben yapmadım dedim.”sen yapmadın öyle mi,nasıl vereceksin ölen kişinin hesabını, nasıl ödeyeceksin bu vicdan borcunu?” doktor dedim, sen insanlık mı öğreticeksin bana bu yaşımda.. tokat attı..ne diyordum ben, noluyodu bana. 2 saat önce benim yüzümden bir insan öldü. Ve suçlusu ben değildim. Bu nasıl olabilir, yapmadıgın bişey yüzünden yargılanmak… bayılmışım orda.. uyandıramamışlar ve pgibiyatra getirmişler. O tokat, hayatım boyunca unutamayacağım tek şey. Beni susturan, eski halime getiren mucizevi acı…

yok ya anlatmıycam bu ne mk dinleyen yok dinleyenler ses verse bari

@36 sazan avi yapıyosun biri ölmüş falan bak buraya kadar inandım amk

okuycam rezerved

dikdörtgen şeklinde deri bir kitap ve içi boş olduğunu söyleyince aklıma harry potter geldi panpa
ama rezerv

bu ne amk sende çok nzlı çıktın anlatmıyosan anlatma o.ç