dayanamadım anlatıyorum piçler

neydi bu şimdi, sohbet ederken şehvetli şehvetli anlatan herif bi anda ilgilenmiyorum yazıyor, bu ne demekti ? Israr ettim onlarca mail yazdım en sonunda sadece bir isim.. sevinçten çılgına döndüm . hemen internette arap medyumu aradım haliyle, kendi adına sitesi varmış . ingilizcem oldugu icin herife bişeyler yazıp gönderdim. Durumu anlattım böyle bi kitap lazım diye. Bana direk karşılıklı konuşabileceğimiz bi mail adresi verdi. Konuşmaya başladık. Kitabın zararlarından bahsetti, eğer Arapça biliyorsam hiçbir şekilde okumamam gerektiğini söyledi. Arapça bilmiyorum binler kitabı istedim bilmiyorum Arapça dedim.. ikna oldu adam, rapide yüklemiş gönderdi. Açtım kitabı pdf formatındaydı. Bilen bilir korkunç hikaye hikayesi başladıktan 2 gün sonra bi başlık açmıştım Atakan ın kitabı diye başlık aynen böyleydi “ Atakan ın kitabı” orda linkini vermiştim bu kitabın kitap gerçekten tariflere uyuyordu şekiller Arapça yazılar ürkütücü resimler vesaire her şey tamam dı. Hatta başlıkta
birileri keşke okumayaydım Arapça öğrenmeyeydim felan yazmış iyice tırsmıştım. Doğru kitap zannediyordum o kitabı. Taa ki…

ertesi gün uyandıgımda güneş batmak üzereydi geceleri oturup sabah yatıyorum beyler, içimde bi gariplik sanki güneş hiç doğmamış gibiydi. iftarımı yaptım sözlüğe geldim. Açar açmaz inbox dikkatimi çekti. 2 tane mesaj vardı inboxta. ilkinde birisi kitabın linkini istemişti kitabın linkini başlığı açar açmaz koymamıştım. O mesajı gibtir ettim, ikinci mesaj acayip bi nickten gelmişti. Saçma sapan bi isim hatırlamıyorum bile sildim zaten mesajı sonra . mesajda hiç bişey yazmamış. Sadece bi link var. Linke tıkladım arap bi upload sitesine yönlendirdi. Her şey Arapça anlamıyorum bişey. translate ettirdim googledan zar zor bi dosya indirdim. Pdf formatındaydı açmak istiyodum tabi merak da var. Dosyaya tıkladığım gibi elektriklerin gitmesi bir oldu. O an yüreğim sanki bangi camping yapmış gibi atıyodu beyler bu hissi yaşayanınız bilir. arkama dönsem dönemiyorum. Ayağa kalksam kalkamıyorum. Sadece sesler geliyo kulağıma, “uğur korkma geliyoruz, mum getiriyorum bekle.”

Gözlerimi açtığımda her şey eskisi gibiydi. Elektrikler gelmiş, hatta televizyon açılmış, mumlar sönmüş ve ailem etrafımda telaşlı bi şekilde bana bakıyolar. Annem dua okuyo, babam başımı okşuyo.. Noldu dedim. Napıyonuz siz? Oğlum iyi misin? iyiyim baba oğlum bak – noluyo baba ya (bağırmışım) az önce dedi, ışıklar gitti hatırlıyomusun-evet baba?, bayıldın oğlum, bayılırken tek söylediğin şey mum istemiyorum oldu. Bunu da hatırlıyomusun? –baba ne diyosun sen daşşak mı geçiyon benle? Hayır oğlum, korktun heralde ondan böyle dedin. Şimdi iyisin..

Korkamış gibi görünüyodum ama…. zütüm 3 bucuk atıyodu beyler. Neydi bu yaşadıklarım, evet quantum kadar ağır şeyler değil ama neydi bu amk daha hiç bişey yapmamıştım. Bilgisayarı açtım. Açar açmaz kitaba tıkladım bu sefer bişey olmadı. açıldı, ilk sayfa kapkara odam karardı bi anda hemen alta indim. Kapak sayfasını androidimden goggles uygulaması var bilen bilir tercüme yapıyo, resmini çektim tercüme ettirdim. Tercümesi harfen şuydu beyler “ bilmiyosan, korkmazsın”

Bilmiyodum, ama öğrenme yolunda ilerliyodum. Haliyle korkularım oranla artıyodu, çünkü savunmasızdım. Kitabın diğer sayfalarına baktım hepsi boştu. diğer bütün sayfalar bomboştu beyler evet aynen öyle. Bu ne dıbına koyayım dedim kendime, bunun için mi korktun tüm sayfalara tek tek baktım hepsi boştu. Büyük bir hayal kırıklığı. Hikayeyi okumaya devam. Quantumun geç yazması iyice sinirlerimi kaldırıyordu ama nafile…

Dikdörtgen şeklinde deri bir kitap kapağı, kafamı gömmüş bakıyorum. Üstünde bi tane karanfil işlemesi. Dokunuyorum, dokundukça karanfilin kokusu geliyor. Nasıl diyorum.. Kitabın kapağını indiriyorum, bomboş ve sapsarı bir oda, kirli bir sarı saman sarısı. Tıpkı boş sayfalardaki gibi diyorum. Yoksa, boş sayfalardan birindemiyim diye düşünüyorum. Sonra bir anda ölüyorum rüyamda. Uyandım uyanır uyanmaz tekrar bayıldım. Bu sefer sayfaya üstten bakıyorum. Sesler geliyor gayet yumuşak, Türkçe duyuyorum halbuki Arapça yazıyor. Gerçekte baktıgımda bomboş olan sayfa Arapça yazılarla dolu ve Türkçe tercümesi kulağıma geliyor. Çok mutluyum rüyamda , anladım diyorum artık biliyorum diyorum. …

“Uyan Artııııııııııık” annemin sesiyle irkildim. “iftar vakti geldi kalk kalk” Noldu anne demişim. Kalk oğlum iftar oldu. Yemeğimi yediğim gibi sokağa çıktım. Sadece yürüdüğümü biliyorum, güya hava almak için çıkmıştım. Yürüyorum ayaklarım zütürüyor beni, gidiyorum duramıyorum.. işlek bi caddenin ortasında durdu ayaklarım. Bana çarpmamak için fren yapan bir araba .. şöför hakimiyetini kaybediyor ve kaldırıma dalıyor… şok oluyorum…

dinliyorum panpa daha seri anlat

up bu arada

up bu arada beyler anlatmaya başlıycam bi kaç kişi yok mu dinlicek

up bu arada

anlat panpa gerçekse olay

gerçek olduğunu anladıgında inşallah pişman olmazsın panpa dinleyen gelsin akşam başlıycam

senden korkan senin gibi olsun len

anlat bakem

--spoiler--
reserved
--spoiler--

nickini beğenmedim

nickime küfür serbest beyler, hikaye 1-2 saate başlıycak

amk hikaye köyde başlamıştır bir yangında ölen 3 5 insanın ruhu geceleri zütüne pandik atar ve sen gibtiğim evinizin üst katındaki odalara girip geçmişle ilgili bilgi toplarsın ben izledim beyler bu filmi dağılın

reserved ama sallarsan gibertirim basligi