Yolu görene kadar koştum durmadan. Eve gidene kadar nefes nefese kaldım. Eve girmeden durdum bir beş dakika kadar. Annemde Kerimde baya bir aramış. içeri geçtim beni bekliyorlar. Endişeşi gözlerle bakıyor hepsi bana. Bırakmadılar ya bir türlü çok özlemişiz birbirimizi dedim. Sonra yüzüme annemin o sahte gülümsemesini yapıştırdım. inanmadı annem ama üstelemedide çok. Zaten yarın sabah otobüse binecektik. Yattı herkes. Gece Kerim biraz soru sordu bana geçiştirdim hepsini. Ertesi sabah erkenden yola çıktık. Yol uzundu. Her geçen arabada biraz daha tedirgin oldum. Eve ulaştığımıxda akşam oluyordu. Olayın stresini atamadım üstümden. Camdan dışarı baktım hep arabayı görürüm diye. Kerimle ehliyet işini halledecektik daha. Kimseyi korkutmak istemiyordum. Çaktırmamaya çalışacaktım. Zaten herif beni burada nasıl bulsun dedim rahatlattım kendimi. Kerimle ehliyet kursu işini halletmeye gittik sabah ama yüzüm sapsarı. Yine sorguya çekti beni. Dün babam geldi aklıma dedim. Uyuyamadım pek ondan dedim. Saf çocuktur Kerim inandı. O hafta sürekli gözüm dışarıda paranoyak şekilde etrafı izledim. Bir şey olmadı. Klagib hayatıma devam ettim bir ay daha. Ara ara kabusta gördüm ama yeni bir şey değildi. Ehliyet işini hallettik sayılırdı. Bir tek sınava girmek kalmıştı. Biriktirdiğimiz paraların üstüne biraz annem biraz Fuat amca ekleyecekti. iyi kötü bir araba alacaktık. Biz o dönem hem yurt hemde kayıt işlerini halletmek için üniversitenin olduğu şehre gittik. Okul güzeldi yurtlarda fena değildi. işleri hallettikten sonra eve döndük. Yemek yendikten sonra salondaki masanın üstünde siyah bir kart gördüm. Üzerinde bir adres ve birisinin adı yazıyordu. Bu ne dedim anneme. Biz yokken bir adam gelmiş. Patronu yollamış bans burs vermek istiyormuş. Mutlaka bu teklifi değerlendirin demiş anneme. O an kafamdan kaynar sular döküldü. Tahmin ettiğim şey olduğuna eminim. Hiç gitmeseydim keşke o eve dedim kendime.

Anneme evet haberim var falan dedim. inandı o da. iki haftaya yurta geçecektik Kerimle. iki hafta boyunca evin önünde siyah bir araba belirdi ara ara. Annemi burada bırakazdım ama elden ne gelir. iyice paranoyak oldum. Geceleri çok az uyuyordum. Bir şey olursa annemi koruyacaktım. Bekledim iki hafta boyunca hiç bir şey olmadı. Pgibolojik baskı uyguluyordu herifler bana resmen. Evden ayrılırken anneme sarıldım. Ağlayacak gibi oldu. Sanki bir daha hiç görüşmeyecekmişiz gibi. Sürekli gelicem anne merak etme dedim. Sen benim herşeyimsin. Evden çıktık araba duruyordu orada. Kerim bu arabada buraya musallat oldu kimin arabası acaba dedi. içi gözükmüyordu camları filmliydi. Ama içinde birileri vardı biliyordum. Yol boyunca yeni hayatımızla ilgili hayalleri anlatıp durdu bana. Kafam başka yerdeydi ama dinliyor gibi yapıyordum. En kısa zamanda ihtiyarın evine tekrar gitmeliydim.

Yurda geçtik. Başım belada olmasa çok mutlu olabilirdim burada belki. Başım beladaydı evet ama niye. Ulan asosyalin biri oldum ben hayatım boyunca etliye sütlüye bulaşmadım ben hiç. ihtiyarı görmeliydim. Ama okulum başlayacaktı hemen dersleri asamazdım. Kerime mecbur anlatacaktım artık. Aynı odadayız bir şey saklayamazdım artık. Okul başladı. Annem iyiydi hala korkuyordum ama herkes iyiydi. Belkide ben abarttım yaşadıklarımı dedim kendi kendime. Belki arabanın içinde kimse yoktu gerçekten. Karşı apartmandan birisi almıştı. içinden inen çıkan kimseyi görmedim sonuçta. Teselli ettim kendimi yine. Kafama fazla takmamaya çalıştım.
Okulun ilk haftası onu gördüm. Öyle mükemmeldi ki. Bembeyaz teni sapsarı saçlarıyla inci gibi parlıyordu kalabalığın içinde. Aşık olmak böylr bir şey dedim. Belkide buraya gelmeden hayal ettiğim kız oydu. Her şeyi unuttum. Tek derdim o kızla tanışmak oldu bir anda. O ay ehliyeti hallettik ufak bir arabada aldık Kerimle. Her şey iyi gitmeye başladı peri masalı gibiydi. Sonra bir gün annem aradı. Kartı veren adam yine gelmiş. Beni sormuş patronu Bekir diye zengin bir hayırsevermiş. Baya ilgilendi dedi annem. Büyü bozuldu evet. Benim bilgilerimi almış. En kısa zamanda Bekir beyle görüşecekmişim.

Bekir bey büyük ihtimal o şerefsizdi. O adam bana ulaşmadan ben ihtiyara ulaşacaktım. O gece Kerime anlattım her şeyi ayrıntısına kadar. Kızdı bana. Haklıydı. Acilen o ihtiyara gitmemiz gerektiğini söyledim. Tamam annemlerd bir haber vereyim ben dedi. Sakın kimseye anlatma gerek yok meraklanmasın kimse dedim. ikna ettim. Ertesi gün çıktık yola Kağıtları aldım yanıma adamın verdiği kartıda. Yol boyunca konuşmadım. Adamın ölmüş olma ihtimali beni çok tedirgin ediyordu. Akşam ulaştık ihtiyarın evine. Kapıyı çaldım. ihtiyarın yüzünü görünce içim rahatladı. içeri davet etti bizi.

Geçin oturun şöyle dedi. Yerimizi gösterdi. Oda kendi sandalyesine geçti. Açlığınız nasıl yemek yer misiniz dedi. Hayır amca dedim. Dedem kağıda buranın adresini yazmış bir şeyler anlatacakmışsın bana hem geçen gün buradaki adam bana musallat oldu ne istiyor benden dedim. Dur yavrum dedi sakinleş. Anlatacağım her şeyi dedi. Adamın adı Cemalmiş orada öğrendim. Biz dedi üç arkadaştık dedi. Deden ben birde Bekir. Dedenle bizim dostluğumuz Bekirden eski. Çocukluk arkadaşıyız biz dedi. Gençken birlikte bir gömü arıyorduk. Parayı çok severdi deden dedi. Dedemin dedesi çok zenginmiş. Osmanlıda vergi memuru tarzı bir şeymiş. Savaş zamanı hastalanıp ölünce kardeşi tüm mallara el koymuş dedemin anneannesi tek başıns kalmış yoksulluk içinde yetiştirmiş dedem ve kardeşlerini. Dedem sonra dedesinin bir yere araba dolusu altın gömdürdüğünü öğrenmiş. Bu ihtiyarla sürekli o hazineyi aramışlar. Sonra dedi Bekirle tanıştık. Kız Bekir deyip dalga geçerlerdi onunla. Zengin olmayı hırs haline getirmiş insanlara kendini ispatlamak istiyordu dedi. Duygusuz herifin tekiydi Bekir ama biz acırdık ona garip gelirdi bize korur kollardık dedi.

Sonra bu Bekir tarikat tarzı bir yerlere takılmaya başlamış. Adamın altına baya lüks bir araba çekmiş. Sonra ufaktan benim dedemide yanına çekmiş. Dedemede bir bankada iş ayarlamışlar sonra bizim ihtiyar pek yanaşmamış bunlara. Dedemde baya para kazanmış o dönem. Sonra bir gün Bekirle tartışmışlar dedi. Buradan bir ev bulmasını istemiş ihtiyardan. O dönem ne yaptı ne etti hiç bilmiyorum kaçıyordu o heriflerden. Bu Bekiride ben ne zamandır görmüyordum o gün sen gelene kadar bana gömüyle ilgili sorular sordu dedi. Benden ne istiyor peki dedim. Domuz gibi kindardır o dedi dedenle ne geçti aralarında bilmiyorum hiç anlatmadı deden. Ama seninle ilgili korkuları vardı hep bu heriflerin sana zarar vereceğini düşünüyordu dedi. ihtiyarda çok bir şey bilmiyordu ama yinede az çok bir şeyler öğrenmiştim. Bu gece burada kalın dedi kabul ettik zaten dönüp bu Bekir biniyle görüşmem gerekiyordu. Gitmezsem anneme bir şey yapmalarından korkuyordum.