"Ateş açalım mı?" diye sordum sakince. "Olumsuz, bizimkiler hala orda olabilir." Bıçaklar çekildi ve tam o anda başka bir asker çığlıklar içinde çalılara sürüklendi. Üç asker kalmıştı ve disiplin bozuluyordu. "gibeyim" dedi Salih arkamdan. Çatırtıyı duyulur duyulmaz ateş etmeye başladı. Kurşunların bu varlığa çarpışını izledik silahtan çıkan mermilerin belirli belirsiz aydınlatışı içinde ama yara almıyordu. Bu uzun, ince yaratık yumruğunu Salih'in kafasına geçirdi ve tek duyduğum "kranç!" sesiydi. Beni tuttu ve 2 metre öteye fırlattı. Kafam ağacın birine çarptı ve başım dönüyordu. Ateş seslerini ve yaratığın çıkardığı kükremeleri bile zar zor duyabiliyordum. Başımı salladım ve kendimi ağaca dayadım. Silah işe yaramıyordu ve bu varlık bir insana göre çok daha hızlı ve güçlüydü. Aklıma bu tanıma uyan hiçbir hayvan gelmiyordu.

Aynen öyle @8 xd

edit: Dexter çakması amk.

oradaki katil de başlarda hayvan öldürüyordu. sonra babası onu eğitti , ortama uyum sağlamayı öğretti ve kimleri öldürmesi gerektiğini söyledi. olay mahali temizlemeyi felan da öğretti

yazarın hikayesi alıntı beyler cugu ya tutun

Ne hizli copy paste yapıyor

Altı asker gecenin gözün gözü görmediği karanlığında ormana daldık. O ormandan yalnızca ben sağ çıktım. beş asker şehit oldu ama terör olaylarında şehit olmuşlar gibi yansıtıldı... Ormanın derinliklerinde standart bir arama yapıyorduk; Salih bir ağaç çatırtısı duyarak bize durmamızı söyledi. Gözlerimiz kaynağın neresi olduğunu ararken çok hızlı bir varlık aramızdan geçti ve Ömer'i tuttu. Gürültülü bir "krek" sesinin ardından Ömer'in çığlığı kesildi. Boynu kırılmıştı. Kazım ne olduğuna bakmak için gittiğinde daha Kazım'a dur diyemeden o birdenbire çalıların içine doğru sürüklenerek çekilmeye başladı.

işin kısası, emekli bir subay olan babam beni bir asker gibi yetiştirdi. Her şeyin zamanı belli olacak şekilde; ve teorik durumlar üzerine sürekli talimler yaparak... Disiplin hayatımın yapıtaşı haline gelmişti. Nihayetinde askerlik yaşım gelmişti ve istanbul teknik üniversitesi'nden mezun olduktan sonra yabancı pek çok şirketten teklif almama rağmen birinci ve ikinci hikayeler boyunca açıkladığım belalar peşimi bırakmadığı için kendimi emniyetli ellere teslim ederek askere gitmeyi uygun gördüm. Bir gece taliminde, yasalar gereği konuşamıyorum ama, birliğim keşife çıktı. izinsiz giriş yapan birisini arıyorduk. Kimliğini belirlemekle görevlendirilmiştik.

Ben deyim yerindeyse bir sosyopatım. Ama dürtülerini kontrol edemeyen ve kendine zarar veren sosyopatlardan bu yönlerle ayrılıyorum. Babamın yardımlarıyla bunu daha küçükken içselleştirmeyi başardım. Küçükken babam beni dördüncü bir kediyi daha öldürürken yakaladığından beri... Kötü niyetli değildim; hatta merak mıydı, onu da bilmiyorum. Sadece yapmıştım işte... Ve babam davranışlarımın sebebini sorduğunda kedinin beni takip etmeye başladığını ve bunu sinir bozucu bulduğumu söylemiştim. "Kötü bir şey mi yaptım?" dediğimde babamın gözlerindeki şoku görebilmiştim. Öldürdüğüm kedilerin komşulara ait olduğunu ve komşularımızın kedilerinin nereye gittiklerini merak edeceklerini söyledi. Bunun niçin bu kadar önemli olduğunu anlayamamıştım. Ama babamın sesindeki o ivedilikten anlamıştım ki ben umursamasam bile diğer insanlar bu durumu umursayacaklardı.  "Beni hapse mi atacaklar?" diye sordum. Bir an bana baktı ve "Hayır, buna izin vermem ama senin niçin böyle davrandığını anlamam lazım... Ve sana uyumlu olmayı öğreteceğim.  Bu davranışların hayatında kötü sonuçlar doğurabilir ama sana kontrollü olmayı öğretirsem bunu başarabilirsin. Zor olabilir ama bu derslerim çok değerli olacak."

okunmaz bu saatte

(bkz: deep web e bir daha asla ama asla giremedim)
(bkz: deep web e bir daha asla ama asla giremedim vol 2)

Benim adımın şu anda bir önemi yok.  Zaman geçtikçe bu konuya dönüş yapacağım ama o zamana kadar bana kendinibilenadam deyin. Size arşivlediğim dosyalardan bazılarını göstermeden önce kendim hakkında ve bunu niçin yaptığım hakkında bazı açıklamalar yapmalıyım böylece olaylara benim çerçevemden bakabilesiniz.