Kız meselesi gibi ama artık kız meselesi olmaktan çıkmış bir şey. Anlatıyorum

Beyler 7 senedir aynı kızı seviyorum platonik aşığıyım ve bir kere bile açılmadım kıza. 8.sınıftan beri seviyorum kızı liseye geçince yollarımız ayrı düştü ne güzel unutacağım dedim unuttum da hem de fakat bu lisenin 3.yılında mesaj attı instagramdan...

4 sene sonra ilk defa o kızdan bir mesaj geldiğini gördüğümde 15sn filan inanamadım otogarda otobüs bekliyordum kendime gelemedim temiz inanamadım çünkü

Neyse biz bununla 11.sınıftan şimdiye kadar halen konuşuyoruz (hemşirelik 3.sınıfım)

Kız beni seviyor bundan eminim fakat hiç bir şekilde ben yanaşmıyorum çünkü olacakları tasavvur edebiliyorum.

Zaten kızın mesaj atması ile düzenim bozulmuştu hemşirelik değil de daha güzel bir bölüm kazanabilirdim fakat o buna engel oldu bir nevi ders çalışmak yerine onunla konuşmayı tercih etmiştim

Mesaj attığından bu yana 4-5 kez ayaküstü biryerlerde buluşma ayarlayıp görüştük onu ilk görüşüm 2-3 dk sürmüştü ve halen onu çok sevdiğimi sadece araya zamanın girmesiyle unutmuş olduğumu farkettim

Çıkmazdayım anlayacağınız. Şu an istesem onunla sevgili olabilir, öpüp sarılabilirim fakat hayatımı gibiyor

Kısa olacak demiştim de biraz uzun oldu kusura kalmayın