Ben 8. sınıfa giderken dershanede bir kız vardı. Melisa. Kesiyordum böyle, çok hoş falan hani efsane bir şeydi anlatılmaz. Bir süre böyle içimde hoşlanmaya devam ettim, tam kıza açılacağım gün kardeşim dediğim çocuk, Melisa'ya aşık olduğunu söyledi. Açıldığını falan, kardeşlik vazifemdir tabi sesimi çıkartmadım razı oldum. Çıktılar, ayrıldılar işte 2 ay sonra falan. Dershane kapatılınca daha da görmedim kızı. Liseye geçecektim işte artık, yeni bir hayat. Ama kız hala aklımda. Liseye geçtim, baktım kızda aynı lisede, yan sınıfımda. Onur diye bir çocuğu seviyor, ama öyle böyle değil çok seviyor. Yine açılamadım, bir sene geçti. Geçtim 10. sınıfa, dedim bu sefer açılacam artık. Kız bak üstünden kaç yıl geçti hala aklımda. Gittim, açıldım. Bana hala Onur'u sevdiğini söyledi. Moralim bozuldu tabi. Bir olay olmuştu, kız gitmiş sınıf tahtasına "Utku kalp Melisa" altına da "impossible Love Story" yazmış, resim falan çekilmiş tahtada. Kızın en yakın arkadaşı da bizim sınıfta, geldi işte resmi kahkahalarla bana gösterdi. Orada pek çaktırmadım ama moralim aşırı bozulmuştu. Babam da okuduğum lisede müdür, işte odasına gittim. Çıkarken böyle bir kolona yaslandım, gözümden şöyle bir yaş aktı falan derken kız geldi, kızın en yakın arkadaşı söylemiş morali bozuk diye. Kız geldi, sesini duyduğum gibi kalbim hızlandı ama nasıl atıyor varya. Dedi işte Utku çok özür dilerim dedi, gözleri falan doldu kızın duygusal bayaa. Amacım seni incitmek değildi falan dedi, dedim işte seninle alakası yok bugün hapımı içmeyi unuttum başım zonkluyor o yüzden. Bilmeyenler için sinir hastasıyım. Bir yıl daha böyle geçti. 11. sınıfa geçtik işte, ben kızı hala seviyorum ama aşk anlatılamaz ciddi diyorum. Gece rüyalar görüp ağlayarak uyanıyordum, içmediğim gün yoktu. Arkadaşlarla içerken sahilde uyuya falan kalmıştık gece, çok iyi hatırlıyorum bunları. Kız artık sevdiğimi falan biliyor, az da olsa rahatım. Onur denen eleman ben 11. sınıfa geçtiğimde üniversiteye geçti işte. Kız bunu unuttu falan, ama Atahan diye bir rakibim var. Bana salak salak mesajlar atıyor diyor işte kız benim, nasıl Melisa'ya yavşarsın ulan tarzı. Bende dellendim tabi, kavgaya falan tutuştuk. Melisa bu sefer Atahan'a yürüyor mu, yürümüyor mu belli değil anlamıyorum. Kavgaya girdik, bayaa bir yumruktan sonra çenesine attığım darbeyle yere serildi, Melisa koşarak geldi beni ittirdi eğildi Atahan'ın başına işte uyandırmaya çalışıyor. Moralim orada da bozuldu. Bir süre geçti aradan, yakınlaştık işte kızla. Çıkacak gibiydik. Atahan konusu açılmıştı bana dedi ki "Allah korusun ama önüme sevdiğim birisinin ölüsünü koysalar Atahan'la çıkmam." Tüm umudum bu cümleyle başlamıştı derken, 11. sınıf bitti. Karneyi aldım mutlu bir şekilde eve gidiyorum yürüyerek. Ne görmemi isterdiniz? Atahan kızı arabaya yaslamış, elleye elleye öpüşüyor. Tam yumruğu sıktım, yürüyorum çocuğa arkadaş tuttu dedi ki "Göz yaşlarının değerini bilmeyen bir insan için ağlaman çok saçma Utku, gibtir et." Kızı bu yaz unutmaya çalışmıştım ki anılarım tekrar canlandı. Sigara gibi kız, bırakılmıyor.