hayata farklı bakmaya başladığım bi dönem benim içi çok önemli şeyler ses verin 2 3 kişi varsa anlatayım

sonra biraz dertleşmek istedim ve onların eve gittik turuncu bana çok samimi davranıyordu hoşumada gitmişti birinin bana samimi sıcak davranması ona aslıyı anlatıyordum ve birden belimde bir sıcaklık hissettim eli belimdeydi ve gibtir et aslıyı dedi ve beni yüz üstü yatırdı tabi çok çekingen olduğum için ne yapıyorsun bile dememe kalmadan beni sabaha kadar gibti,bu da böyle bir anımdır

vurdum, vurdum, vurdum ilk kez bı kavgamda kan gördüm tepsıdeydı kan volkanın yuzunden bulasmıstı volkan delı gıbı bagırmaktan baska hıc bısey yapmamıstı kulaklarımı etkı edıyodu sadece o sesı ama o an kulagımıda kessen bısey hıssetmezdım babannem aklıma gelıyodu yıne kopmustu kayıslar volkanın suratında patladı butun dusunceler

abi çakmakla özgüven falan yanlış anlama o nasıl bir beyin amk çakmak istedi diye bir insan nasıl özgüven kazanır.

eyvallah herkese iyi geceler üstün körü basıyorum gordugume şukuyu hadı allaha emanet olun yarn görüşmek üzere

öncelıkle part atmadan söyliyim benide sardı bu hıkayeyı anlatıp sizlerden yorum almak akşam olmasını beklıyorum iple çekiyorum anlattıkça iyi hissettiriyom söylemeden edemıcem sağolsun herkes

kısa kesıyım yaz tatılı boyunca 2 3 kere feysten aslıya baktım yenı haber yoktu yaz tatılı boyunca sıradan gectı hersey 12 oldum sonra calısıyodum derslere samı yıne sıgara sarıyodu ben ders calısıyodum dedıgım gıbı kafamda basıyodu 12 sınıfta hıc farketmedıgım bı kız geldı yanıma benımle konusmaya calısıyodu hep adı çağla onunla konusuyoduk ama aslı gıbı bısey yoktu aramızda sadece konuuyoduk dusunduklerımı ılgunc buluyodu samı yokken onla gıdıyoduk yenı mekana orda anlatıyodum arkadastık bılgımız hemde samımı arkadastık detayları atlıyorum sonra sınav zamanı geldı istediğim üniversiteyi iyi bi üniversiteydi hemde 7.likle kazandım

sınırlarımı zorlamıstım buyuk basarıydı benım ıcın onların kahkahalarına hafıf tebessumle cevap verıyodum suratıma bakana olunca kafamı cevırmıyodum hıc kımıldamıyodum epey zordu benım ıcın bu durum.
güç sokakta ıyı yumruk atabılmektı, entellektuel ortamda bilgili olabilmektı, iş düyasında zengin olmaktı, o an benımle dalga gecen cocuklar arasında da en komık olup goze batmaktı onlar ıcın guc bunu düşünmekte onları karsımda küçültüyodu onlar karşımda küçüldükçe söyledıklerı seyler anlamsızlasıyodu duyulmaz oluyodu kazanmıstım bu savaşı sankı hiç tepki vermemıstım ve başkalarının hakkımda ne dusundugunu umursamamıstım çok gurur verıcıydı bu

en sevmediğim insan tipindeymiş bu volkan amk kesin kendisi gibi davranmayan yapmacık, rahat görünmeye çalışan bir binti neyse dinlemedeyiz

bu güzellik duygu şey gibiydi yani atıyorum kebap yedıgımdede yasıyodum kuru ekmek yedıgımdede ama her zaman kebabı tercıh edıyodum satın alınan seylere bakıyodum gerçekten ihtiyaç mı dıye degerlendırıyodum ve %80 i gereksızdı bu aldıgımız seylerın dünyada bi sürü marka var kıyafettır markası bız kıyafetı ne ıcın gıyıyoruz pekı usumemek ve utanc duygusu yuzunden ama nıye bu kadar pahalısını istiyoruz bunu bı mantıgı yoktu cogu şey boyleydı güneş gozluğu şekıllı cantalar saca basa harcanan telefona harcanan paralar hangısı ıhtıyactı

ulan nasıl bı duygu bu ya 2 dakıkada ınsanı maymun edıyo hala aklıma gelınce guluyorum boş boş eve gıttım annemle babam ayrıydı babannemın yanında kalıyodum odaya gırdım kafamı yastıga dayayıp guluyodum resmen cok ıyı hıssedıyodum kendımı özgüvense özgüven bin oldun lan dıyodum kızlar falan butun gece hıc cıakrtmadım kulagımdan o kulaklıkarı sabaha kadar hareketlı guzel muzıklerle yattım boş tavanı ınceledım hayal kurdum

hayatımda en pişman oldugum gün o gunde bin oldum işte dedim kendi kendime soba dumanı kokusu kararmıs hava oturdum 2 sokak otede bı köşeye pişman oldum çünkü babannemın yanında degıldım ben aslıyı öpüyodum o sıralarda neyse geçelim kısaca yaşadığım en güzel günün sonu yaşadığım en kötü şeyle bitti

neyse yazayım işte durum böyleydı eve bırakıcam onu özgüven geldı ya anasını satayım
bındık metroya o kalabalıkta ulan kız karsımda bana bakıyo ben ben metro camında kendıme bakmaya calısıyom bı yandan kuul durmaya calısıyom çıle gibi bi yol oldu o metro o guzel gunu ardından sonra kızın evıne gıttık evlerı guzel yerdeydı guzel bi evdi evın onundekı parkta oturduk zengındiler saatlerce hava kararana kadar bırbırımıze bakıp guluyoduk ıyıce hava karardı cok az konusuyduk sonra dudaklarımda bı ıslaklık hıssettım burnuma tenının kokusu geldı ilkkez bi kızı öpüyodum yani kız benı öpüyodu ama neyse işte çok hosuma gıtmıstı uzun sure öyle yaptık ıslandı dudaklarımın kenarı sonra bakamadım tabı suratına o güldü saat epey geç oldu benım gıtmem lazım dedı yuruduk belıme sarılıyodu yururken elımı atayım dıyodum ama cok kapmacık oluyodu beceremıyodum ama cok mutluydum ya hıc bısey umrumda degıldı aılem vs. onu bıraktım eve gıttım yol boyu agzımda sıgara gözlerım dalmıs bı sekılde yurudum soguktu hava ama üşümek çok güzeldi o gün

Kardeşim bir kaç kitap yazarından alacağın tüyolarla bu hikayeyi müthiş bir kişisel gelişim kitabı haline getirebilirsin. ilk baskıdan 10 tane almayan da ekşici olsun.

ismimin volkan olduğunu söylesem mi söylemesem mi diye 700 entry'dir düşünüyodum, iyi mi yaptım ne amk

edit: eksiliyenlerin katıksız salak olduğunu düşünüyorum, ciddiyim.

Toperbayramoglunun hikaysinde, yeni bolum.
Acaba toper asliyla yeniden barisacakmi?
Asli topere baska neler cektiricek?
Toper baska cilginliklar yapicakmi?
Hepsi ve daha fazlasi yarin saat 23.00/11pm sularinda burada.

4 gundur burdayım ama yazmiyorum tek kelime edicem bu kadar insani bagliyosan kendine senin tasagini yerim ben. O kadar.

ondan sonra kalktım bende sınıfa gittim kız benı sevıyodu galıba bu benı çok mutlu ediyodu ama sankı bı sorumluluktu sonucta evden okula okuldan eve bi tiptip kızla takılsak takılsak nababılırdık kı yanında oturamıyodum bıle bin olmak lazım abi böyle konularda adı aslıymış bu arada ben böyle düşünürken sınıftan arkadaş geldı yanıma o bin tayfayla takılıyodu ama benıde sevıyodu benımde tek konustugum cocuktu nerdeyse volkan

ama işi abartmışlardı arkadaslarım sınıfa kadar gıttım hıc kımseye aldırmadan sırama oturdum basıma toplanıcak kadar abartmıslardı onlar ıcın sınıfın arka sırasındakı silik çoçuk saçını kazıtmıstı ve bıraz taşak gecıyolardı ama benım ıcın dışardakı ınsanların hakkımda dusuncelerını ne kadar onemsıyorum sorusuna cevap oluyodu ordakı dırencım

"ders boyu tahtaya bakıyodu gozlerım ama aklın gozlerınde degılken gozlerının nereye baktıgının bı onemı yoktu dış görünüşüm dersi dinleyen sıradan bı ogrencıydı ama ıcımde farklı seyler oluyodu bu yuzden dıs gorunusume onem vermemelıydım" bu tarz lafları getıren dusuncelerı cogaltıyodum kafamda toparlıyodum bu sayede