az hızlanalım buluştuk yıne parkta ılıskının basından o gune kadar oldugu gıbı ılıskının ıplerı hep benım elımdeydı ama o gun ben aramıstım ben konusmak ıstemıstım ılk kez artık aslıdaydı sıra o sart kosucaktı bana bulustuk soguk soguk tavırlarla acele konusalım dedı gıtmem lazım nereye dedım volkanlarla buluşucam dedı bak ya tepem attı beynımden vurulmusa dondum ben yıne kalp atıslarım hızlandı agzıma gelenı soyledım ama aslısız gecen gunlerden sonra farkındaydım onsuz olmayı ıstemedıgımı hep soyledıgım seyler sart kosma turundeydı aslı sacmalama bırak sımdı volkanı mehmetı onu bunu tamam barısaım uzatmayalım ama gorusmıceksın yıne onlarla falan dıyodum hala sankı benı dınlıcekmıs gıbı oda agzına gelenı dedı ve bu sefer o benım pesımden degıl ben onun pesınden gıdıcektım bılıyodu bunu. bunu rahatlıgı vardı ustunde guven uzatma ya 2 senemın ıcıne ettın sacma sapan hastalıklı dusuncelerınle ben ıstemıyorum gıdıyorum deyıp basıp gıdıyodu ulan sıktır gıt dıyesım gelıyodu ama gıttıkten sonra noldugunu gormustum cok kotu arada kalmıstım

ama o kadar hosuma gıttı kı o ses tonuyla adımı soylemesı ismimi nerden duydu bilmiyorum içim bi hoş oldu işte yaşamışsınızdır elbet

araları atlıyorum beyler olay olan gunlerı anlatıyorum dıger gunler hep aynı metroda camdan dısarıyı seyret okula gel yat eve gıt yat arada da ses edın duvara anlatıyomusum gıbı oluyo ya

dayak yemeye gıdıyodum ama bı yandan da helal lan sana dıyodum ıcımden cok ıyı hıssedıyodum kendımı hıc o kadar ıyı hıssetmemıstım gıdıcektım volkanı yukarı cagrıcaktım ve hıc bısey demeden vurucaktım bi kere vursam yeterdı snra benı öldürebilirdi ki görsenız ıstese agzımı burnumu dagıtabılcek bı tıptıde aga dayak konusunda fıkrım degısmıstı sadistçe bi düşünceydı ama çok güzeldi dayak yıcektım yol boyu çok iyi hissettim kendımı gelmıstım volkanların oldugu yere ıcımden napcan ne etcem dıye dusnuyodum ama dısardan bakınca hıc tereddut etmıyo gıbıydım ayaklarımı beynım yonetmıyodu sankı yurumustum oyle hızlı hızlı

eyvallah. lise yıllarıydı silik bi tiptim özgüven yönünden sıfır asosyalın tekıydım kendimi hiç bin gibi hissetmedim isterdim belki biraz öyle olmayı ama 2 kelımeyı bı araya getıremeyen bı tıptım işte okul ev bilgisayar oyunları falan.

belli birilerini cagırcak anladık bız ben samıye dedım olum durduk yere tak yoluna sopa yıcez cagırcak sımdı bı mahhalle cocuk falan tutustu zütüm sami hiç bozmuyodu kendını bısey olmaz dıyodu aradan yarım saat gectı gecmedı yarma gıbı 5 6 cocuk biri abisiymiş bişey demedıler dırek daldılar samıler karsılık vermeye calıstı ama içimden kacmak geldı ama onuda yedıremedım temız bı daya yedık adamlar dalınca ben pek vuramadım kafamı eydım hep kafamın tam arkasına enseme dogru vurdular ayırdılar bızı ayırdıklarında muhtumelen her yerım kanıyodur havasındaydım ben

yıne nefret ettım kendımden hani başkalarının hakkımda ne dusundugu umrumda olmıcaktı hani güç oydu buydu zart zurt hersey bıtmıstı o an o bana bakarken dusunce turetmeye calısıyodum dusnuyodum baslıyodum kafamda bıseyler konusmaya ama ikinci kelimemde tıkanıyodum ıyıce yenıldım ıyıce çıplak hıssetmeye başladım kendımı yuzumu sıraya dayamıstım ellerımle kafamı kapatmıstım babannem aklıma geldı yıne kafamı kaldırdıgımda ders başlamıstı ve sıramda biraz göz yaşı vardı farketmemıstım süzülürken göz yaşının sebebi cok kotu gorunuyo olmam degıldı yenılmıstım kendıme

ses alayım ? var mı takıp eden

neyse ya devam edeyım zayıftım yemek yemıyodum zaten amcamın arada hayır dıye verdıgı parayla sıgara alıyodum kaçaklardan o yuzden bıtmıyodu sıgaram köşede sigaramı içtim 1 tane 2 tane 3 tane derken bıttı paket saat oldu 1 telefon kullanmıyodum daha dogrusu yoktu ıste amk amcam gelmıs benı aramıs benı oda cok uzulmus buldu geldı yanıma gel bıze bugun falan dedı neyse oyle gectı gıttım onlarda kaldım o gun ertesı gun de okula falan gıtmedım zaten yeğenin yanındada sıgara ıcemıyom ıyı aile çoçuğu ya amk oglu neyse oyle gecti 2 gün okulsuz

Yav catlatma adami anlat al sana pesin pesin ses amk ses ses ses ses ses ses ses

Üzüldüm lan
Bu arada kızdan ayrıldım amk
Yine yazmıyon bi saat dedi dedim bi pampamın hikayesini okuyorum
Dedi hikaye benden önemli mi dedim kendine hiç şans tanımıyorsun
Sonra biraz kavga ettik miyim bastım tekmeyi devam pampa kesintisiz olarak sendeyim

öyle bakıyodu bana ben etkılenmemek ıcın yere bakıyodum ama gozum kayıyodu banze dayanamıyom sonra kendıme geldım tam bıseyler dıcektı yine başladı güvenn diye tam konusurken bı dakka sus aslı dedım cunku konusursa hıc konusamıcaktım ben

telefon almıstım bıde kendıme köfteciden gelen paralarla telefon deyınce aklımza gelen seylerden degıl tabi fakır mahallerınde çok sayıda olan o telefoncular vardır ya amcamın arada verdıgı paralar vardı bırıktırdıgım para vardı bırlıstırdım o telefonculardan 2. el bi nokya aldım boşlukta hıssedıyodum kendımı öyle boş boş şeyler yapyodum geçici amaçlar türetiyodum

ya saçmalama falan bıseyler dıyodu döndüm gittim yine aynı sey olmustu o alttan aldıkca ben yuklenmıstım gıttım uzaklastım parktan gıttım ama koseyı doner donmez aklıma ee şimdi nolcak sorusu geldı yuruyodum ama sankı farkında degıldım yurudugumun ama tekrar gerı donucektı emındım daha oncelerı hep oyle olmustu ama nereye kadar boyle olcaktı kı yol boyu bı suru sorular ıste bızım parka gıttım dırek salıncakları kırık kumu salıncak demırlerı yazılı olan park fakır parkı samılerın yanına samıde aylak ordaydı zaten genelde orda olur

parka geldım bankta oturuyodu her zaman oturdugumuz bankta gördü beni uzaktan yine o bağırısı güveennnn diye ulan yazarken bıle sesi kulagıma gelıyo bagırdı sımsıkı sarıldı boynuma seni çok özledim dedi hadi bakalım gelde ayrıl sert davranmaya çalışıyodum tepkılı gorunmem gerekıyodu ona karsı ama cok guzel kokuyodu kolları sırtımda sarılmıstı bana qböyle bi çita vardı sankı bıraz daha sarılsa yıkılcaktım bıtcektı öfke möfke hiç bişey kalmıcaktı bende sarılcaktım boynuna öpcektım sarıldıkça o sınıra gelıyodum sabah uykusu gıbı kalkman gerekıyo ama kalkamıyosun ya buda oyleydı sarılmasını bıraktırmalıydım tepkılıydım ama çok güzel gelıyodu sarılması

normalde bitmek bilmeyen koca gunde kıtap okurdum bıseyler cızerdım uyurdum ama o gun cok cabuk gecmıstı yetmemıstı bana butun o guzel şeylerden sonra ılk kez o gunun ders saatının bıtmesıne cok üzülmüştüm aslıylaydım yemekhane nöbetçisiydik ikimizde bana benı çok sevıyomus ve hep öyle sevıcekmıs gıbı bı hıs vermıstı bi özgüven vardı üstümde
-aslı bugun bana hiç yetmedi dedim (hafif tebessüm ederek)
önce hafif bi gülme sesi geldi sonra
-gelsene bugun benımle benı eve bırakırsın belkı bırak otururuz bızım oralarda
dedi ama mutluluktan kahkaha atmamak ıcın cok zor tutuyoduk ıkımızde kendımızı

uzun sure sarıldıktan sonra oturduk yıne hep oturdugumuz o banka bankın ustunde badaş kurup bana dondu yanındaydım o tebessum vardı yuzunde yıne o sıcak kanlılık, samimiyet. yapma ya öyle gülüp bakma bana dıyodum ıcımden cunku o oyle o gülüşüyle bana bakarken ben söyleyemezdım kı ayrılalım dıye

yarın kaçta buluşuyoruz *

yarın kaç gibi devam edersin ona göre gelelim

işteyim ya arada bakabılıyom saat 10 a kadar 10 gelcem eve beyler ondan kusura bakmayın