doğuştan cenabet olmak hikayesi

Rezervuar

ap ap ap

up yukarı up

kahkaha attım pic nerden bulduysan pm atsana bana

@42 eyvallah panpa valla yazarını bulamadım

güzeldi

reserved

@39 eyvallah panpa

güldürdün lan bin

@36 sen hele bi oku panpa

ebenin ami kim okur bunu lan

merak ettim la

bu kadar panpalar. okuyonuz mu bilmiyom ama ben bayaa güldüm, eğlendim

hacı direk versene hikayeyi bana inboxtan

velhasıl kelam, ben dünyaya gelmiş en şansız en bahtsız insanım galiba. doğumumdan bu yana bütün cenabetlikler beni buluyo. 3. senemde üniversiteyi kazandım, 6 sene, yaz okulu ve tek dersle anca bitirebildim. 2 kere işe girdim, ilkinde 15 gün çalışıp, çıktım, diğerinde 1 gün çalışabildim.. itin öldüğü yerdeyim.. servis yok sana dediler.. mal gibi kaldım istanbul'un göbeğinde. hala iş arıyorum. ama bu gidişle iş bulsam yaptığım binalar çöker.. zaten yapamam da.. evlensem ya kadın erkek çıkar ya da hiçbi şey çıkmaz.. şizofreni olduğumu öğrenirim.. bu gidişle benden de zaten bi tak olmaz. bizimkiler beni kesin cenabet yaptılar. zaten herkes öyle oluyo da. babam kesin şükür namazı falan kılmadı. bana da gusül neyin tutmuyo galiba. kendimi mi yaksam.. ölsem mi naapsam..? onda da arafta kalırım dıbına koyiim..

şantiyeye adımımı attığım ilk gün ayağıma çivi battı. lan tetanoz aşısı oldu muydum diye düşünürken adamın teki yat, vurdurcaz dedi. inşaatta gibecekler sandım. neyi vurduruyon bilader sen deyince, çıkar pabıçlarını, çorabını, kanı akıtcaz, vurdurman lazım ayağını dedi. koca değneği alıp, ayağıma ayağıma geçirdi herif. başka biri geldi, durumu söyleyince vurdurdu mu dedi. iyice aksın diye bi de o vurdu. ayağın şekli şemali kaydı..

uçaklara karşı fobim var. ne yükseklik ne ölüm. sinüzit yüzünden ben ne kadar havalanırsam burnum o derece ötüyo. bildiğin yukarılara çıktıkça viyk viyyk diye ötüyo.

köyde dedemlerin tuvaleti dışardaydı. sıçmak için girdik ama feci tırsardım, hala tırsarım. börtü böceklerle sıçıyoz, belgesel tadında. onlarca böceğe gibini taşağını açıyon o da garip bi şey. neyse haceti giderirken nereden geldi, nasıl çıktı, düştü mü noldu, çiyan dediğimiz huur çocuğu böcek zütümden ısırdı. anaaaam zütüüüm diye attım dışarı kendimi. afedersiniz de zütüm taklu taklu domalık vaziyette dolanıyom ortalarda. dedem hem gülerek hem de şaşkın ifadeyle noldu olm, zütünü topla lan falan derken. zütümü bi şey ısırdı dedee yanıyoom.. anam nerdeeee, anneeeee diye bağıra çağıra zütümü gösterdim eşek kadarken anama, dedeme. zeytinyağı manyağı babaannem dur zeytinyağı sürek yavrım ya da çamur mu sürsek diye kendi içinde ikileme düşerken sonunda çamura karar kılıp bi güzel zütü sıvazladıydı çamurla..

yeni taşınmıştık, eşyaları falan yerleştiriyoruz. annem benim odaya yığmış eşyalarını falan. karışık bayaa içerisi. anneannem de bizdeydi. odamda namaz kılmış galiba, çünkü külotlu çorap gibi bi şey çıkarmış. ama yaşlı külotlu çorabı, kalın kışlık olanları. benim atkı fular karışımı olan şeyle neredeyse aynı renk. çabuk cif getir, çamaşır suyu getir komutlarıyla aşağıya indim, alışveriş yapmaya. atkı yerine o kalın külotlu çorabı geçirmişim telaştan boğazıma. süpermarkette niye gülüyolar bu kadar diye düşünüp duruyodum. kasiyer kız gülünce ben de gülücükler saçarak, muhabbet falan ediyom. eve gelince farkettik durumu..

bu ameliyat sonrası doğal olarak yürüyemedim. bacakta bi mekanizma vardı. mersin'de cennet cehennem mağarasına gitmiştik. cehennem denilen şey öküz gibi bi çukur var böyle. cennet denilen de 450 kadar merdiven var, aşağıya iniyosun. babam aldı beni sırtına, normalde tek kişi inip, çıkarken zorlanıyo. babam da zorlandı zaar, biz yarı yolda yuvarlandık. babam 3'de durmuş, ben 15-20 basamak yuvarlandım durdum. cennet de cehennemi yaşadım..