1. 1.
    +3
    küçücüktük kimseyi umursamazdık ben merkezli yaşardık hayatı.. başkalarının bizim yanımızda olması, dediklerimizi onaylaması hiç önemli değildi.. sadece kendi içimizdekini söyleyip atınca mutlu olurduk başkalarına ihtiyaç duymadan. çünkü bizler o zaman küçüktük; kirlenmemiştik.. zaman geçti birilerini tanıdık. tanıdıklarımız bizi onaylamaya başladı. bizi onaylanlarla birlikte olup eğlendik. onlarsız olamayacağını düşünmeye başladık. sanırım büyüyorduk... büyüdükçe birey olmaktan uzaklaşıyor, yalnızlık kavrdıbını ortaya çıkarıyorduk. belki de küçükken yalnız oldugumuzun farkına varacak zeka düzeyine sahip değildik. yalnızlıgımızı gidermek için televizyonun sesini açtık, yataga yattıgımızda yalnızlıgımızla başbaşa kalmamak için kulaklıgımızı takıp radyo programlarını takip ettik, kulaklık sabah kulagımızda uyandık... kaçamıyorduk bundan, kaçmaya çalıştıkça da bizi daha da sarıyordu: yalnızlık. en yakın zamanda yüzleşmemiz gerekiyordu. kaçışı yoktu karanlık gecelerin, içe dönük, hiç açılmayacak hayallerin. şunu öğrenmemiz gerekiyordu: birey oldugumuzun farkına varıp tek başına da hayatın güzelliklerini görmenin zor olmadıgını kavramak..

    doğum gününde yanında seni onaylayanlar yok belki ama her zaman seninle sen varsın. gerçek olanda bu. hayatının sonuna kadar böyle olacak. herkes için.

    özet: kimsenin okuyup okumaması umrumda değil sadece başlıgı açana yazdım. o okusa yeter.
    ···
  2. 2.
    +1
    ilginç bir durum, 364 gün hayatınızın öyle yada böyle bir köşesinde olan insanlar doğum gününüzü hatırlamaz. ayazda kalmış eşşeğin gibine dönersiniz. efkarlandığınız süreç içinde şu monologları sık sık yaşarsınız.

    - consume obey die
    - acaba ailem de olmasa ne yaparım ?

    ve bu sözler daima aklınıza gelir, tarihin ortanca çocukları.

    --spoiler--

    uzağa değil usta
    öteye hep öteye gitti;

    yalnızlığı ondandır

    --spoiler--

    --spoiler--
    bugun benim dogumgunum
    hem sarhosum hem yastayim
    bir bar taburesi ustunde
    babamin oldugu ya$tayim

    --spoiler--
    ···
  3. 3.
    -1
    amk sen millete haber verip bisiler ayarliycaksin dallama. insanlar senin pesinden mi kosucak dogumgunun varmis gel bisiler yapalim diye.
    ···
  4. 4.
    +1
    yerim seni sadrazam taşşagı
    ···
  5. 5.
    -1
    tak var da doğuyosun huur çocuğu
    ···
  6. 6.
    +1
    nice mutlu ve kalabalık yıllara.
    ···
  7. 7.
    +1
    dıbına koyim güiza mısın sen lan.
    ···
  8. 8.
    +1
    @53
    hoshqeldin aşqım
    ···
  9. 9.
    +1
    (bkz: bugün doğum günüm lan) @1 hacı ailen hatırlamış lan, gerisinin ne önemi var benimkini onlarda hatırlamadı amnskym. nese ben istiklale gdiyom iki bira çakacam.
    ···
  10. 10.
    0
    olm cok huzunlu yazmissin gotveren, yalniz degilsin ailen var bak burda bi suru gotveren var.
    dogum gunun kutlu olsun muallak seneye kari kizla kutlarsin insallah
    ···
  11. 11.
    0
    @46
    hahaha
    ···
  12. 12.
    0
    mutlu yıllar bol gibişler
    ···
  13. 13.
    0
    @15
    teşekkürler
    ···
  14. 14.
    0
    @43
    saol dostum
    ···
  15. 15.
    0
    şş olm sıkma lan canını iyiki doğdun lan. arada okurken güldürüyosun beni böle dikkatimi çektin yani bu bile yeterli iyiki doğmuş olman için.

    Bol gibişli bi yıl geçirmen dileğiyle...
    ···
  16. 16.
    0
    al güzel kardeşim

    http://imgim.com/126g4mv.jpg
    ···
  17. 17.
    0
    @39
    harbi gönderir misin lan
    ···
  18. 18.
    0
    bugüne dün sabah uyanmıştı
    koynunda acımasız yalanlarla
    aslında gözünü açtığında
    korkmadı yalnızlıktan
    yalanlardan korktuğu kadar
    bütün ipler birbirine bağlanıyordu gerçekte
    o'nu zaten
    gerçekler yalanlara
    yalanlar yalnızlığa
    yalnızlığı da hüzünlere bağlamıştı...

    yarınlarını dünde yaşamaya alışıktı
    yavaş yol almayı seven suskun yüreği...
    sonra birden,
    acımasız bir aşk çaldı, yüreğinin keşfedilmemiş kapısını
    bu o'nu coşturdu
    yavaş yol almaya alışık yüreği
    başladı dolu dizgin koşmaya...

    çabuk gem vurdular ama, birden devrildi...
    ayılmadan gerçeklere, yalan rüyalar geçti göz önünden
    sadık dost çıkageldi sonra...
    yalnızlığı idi o...
    yalnız bırakmadı o'nu.
    kucakladı narin bir şekilde
    yavaşça incitmeden
    hüzünlerin kucağına bıraktı o'nu
    sessiz, alışık, başkaldırmadan...
    hatta belki şaşkınlıktan
    rahattı hüznün kucağında
    ve sadık dost yanı başındaydı
    sırt çevirmemişti o'na
    diğer tüm gerçeklerden öte...

    bu sabah,
    geniş hüzün yatağında
    koynunda yalnızlığı ile uyandı
    ve daha sıkı sarıldı...

    aramıza hoşgeldin.
    ···
  19. 19.
    0
    çok acıdım valla adres ver lan hediye göndereyim.
    ···
  20. 20.
    0
    insanın ömründen bir yıl gitmesi onu neden mutlu eder anlamam.iyi ki doğdun denir bide.bir yıl daha erken öleceksin. ne iyi ki doğması gib kafalı. doğum günlerini sevmem. kutlamasını da sevmem. ama yalnız olmak kötü hacı. yalnız bırakanları gibim.
    ···