helal olsun la

adamsin kanky eyw, eline saglik

klavyene sağlık kardeş film tadında olmuş (bazı kısımlar filmden alıntı zaten)

iyi hikayedi

Evet beyler hikaye bitmistir son 5 6 parti kendim yazdim yarim birakmak istemedim anca bu kadar oldu

yaz artık uyucam

Mektubun icindekiler aynen soyleydi "Evladım *** (burda ismim yaziyor) şu hayatta ben yasiyacagimi yasadim gorecegimi gordum belki cok iyi bi hayatim olmamisti karimi dogum sirasinda kaybettim oglumuda genc yasta kaybettim kendimi herkeze yardim etmeye adadim sen gelmeden once bir cok kisiye yardim ettim en son sana kismetmis ogun o ayini yaptikdan sonra sana yalan soyledim bir ayin gibi dusun demistim aslinda oylesine bir ayin degildi anlasma yaptim daha dogrusu oyle sandilar atakan ile tugba biliyorlardi ne yaptigimi ama onlara kizma ben tembihledim sana soylemesinler diye o anki sevincini gorunce bunu duyupta senin uzulmeni istemedim kendi oglum gibi sevmistim seni belkide daha fazla bilemiyorum Allaha emanet ol kendine iyi bak"
Okurken gozlerimden yaslar akiyordu benim icin kendini feda etmisti 1 aylik tanidigi biri icin kim yapardiki boyle bir seyi mektubu okuduktan sonra aklima takilan tek bir sey vardi ne ayiniydi bu anlasma yaptim daha dogrusu oyle sandilar derken ne demek istiyordu bisi anlamamistim daha sonra mektubun arkasini cevirdigimde bir yazi daha vardi kullerle yazilmis aklima eski zamanlar geldi ve bi anliginabarabanin onunden bi golge gecti gibi oldu hava kararmisti mektubu yakip attim uzaklastim oradan ne hocanin ne yaptigini ogrenebildim nede o külle yazilan yazinin ne anlama geldigini o golgeyi gordukten sonra kendime sordugum soru suydu "Gercekten Kurtulmuşmuydum?"

ne zamana yazarsın
bence hızlı yaz

Bu son part olur diye dusundumde olmadi yazdikca aklima bisiyler geldi ama bu son part olucak

Hocanin kaldigi koye girdim arabadan indim evinin onune geldim bi an eskideki olaylar gozumde canlandi urperdim kabus gibi bi 3 ay yasamistim neyseki hersey geride kaldi kapiyi calmaya basladim acan yok biraz bekledim namaz kiliyordur belki diye tekrar caldim 5 dk 10 dk derken kimse gelmedi aynalari aldigim eve dogru gittim hoca nerde diye sormak icin gene ayni cocuk acti kapiyi iceri davet etti beni o karanlik odaya gelmistik ayna yok pencere yok cocukla biraz muhabbet etmeye basladik gercekten cocukmuydu bilmiyorum goruyormusun dedi neyi dedim tamam gormuyosun artik ozaman dedi gecen seferki gordugum 2 kadinda ordaymis artik goremiyordum onlari buda tamamen iyilestigimin kanitiydi daha sonra cocuga donerek hoca nerde dedim bizde bilmiyoruz dedi siz gittikden sonra hic gormedik dedi sasirmistim nasil olurdu aklima atakani aramak geldi evden cikmak icin musaade istedim ve ciktim ve atakani aradim ilk basta acmadi gene bi islerle ugrasiyo heralde dedim sonunda acti ilk basta normal muhabbet ettik sonra sordum hoca nerde biliyormusun diye sustu cevap vermedi 1 2 dk sessizlik oldu ve sonra hocanin evinin onundemisin dedi evet diyerek cevap verdim evin arkasindaki ahirda hocanin evinin anahtari var onu al ve eve gir orda sana birakilan bir mektup var onu oku dedi ve kapatti aklima kotu kotu seyler geldi hemen yola koyuldum ahirdan anahtari aldim ve eve girdim kalbim nedense cok hizli atmaya basladi belkide bu evde cok fazla sey yasadigim icindi bilmiyorum elime mektub atakanin dedigi gibi masanun ustundeydi elime aldim ustunde benim ismim yaziyordu evden disari ciktim orda durmak beni rahatsiz ediyordu arabaya gittim oturdum ve mektubu acip okumaya basladim

Lan iki saatimi verdim okudum devdıbını yaz sokacam yapacağına işe hayvan gibi şiiğ yapıyorsunuz yağğğ

devam knk cabuk

hadi artık

beğendik devam et

Beyler birazdan son parti aticam bundan onceki 4 parti ben kendim yazdim normalde hikaye yarim birakilmis okuyan 1 2 icin kisi devam ettim umarim begenmissinizdir

Uyuyakalmisiz ikimizde kalktigimizda saat gece 8 di cok rahat uyumustuk ozlemistim boyle uyumayi atakan benden once uyanmis gidicekmiyiz hocanin yanina dedi bende bosver unutmak istuyorum herseyi dedim sonra yolumuz otarafa duserse gideriz diyince tamam sen bilirsin dedi uzgun bir surat ifadesiyle cok fazla ustelemedim artik niye uzgunsun diye atakanda nefret etmiyordum belkide bu olaylardan kurtulmanin sevincinden dolayiydi bilmiyorum annem yemek hazirlamisti oturduk yemegimizi yedik hepimizin yuzu guluyordu atakan haric pgiboloji bozulmustu sanirim bu olaylardan sonra diye dusunmeye basladim yemek bitince atakan bana musaade diyerek kendi evine gidecegini soyledi bende tamam dedim nefretim gecsede o olaylarin hepsini bu sarmisti benim basima otobusle gidecegini soyledi otogara kadar ben biraktim sonunda normal bir hayat beni bekliyordu bu olaylarin ustunddn 1 1.5 yil sonra yolum hocanin kaldigi koy tarafina dustu bi elini opiyim ziyaret ediyim dedim

Cokta umurumda degildi artik kurtulmustum nasilsa hemen telefonumun yanina gittim ailemi aradım bitti artik hersey dedim annem vardi telefonda ne bitti oglum dedi kabuslar bitti artik dedim eskisi gibi olucak herşey dedim neyse burayi cok uzatmicam kapattim hemen telefonu tekrar hoca nin yanina gittim hoca tugba atakan bisi konusuyorlardi ben gelince susmuslardi sormak istedigim bir sürü soru vardı nasil bitti hocam öldulermi niye arapca konustunuz dedim sakin ol evladim sakin ol anlatıcam herseyi dedi ve basladi anlatmaya ben normal bir konusma yapmadim soylediklerimin turkcesi yoktu daha dogrusu turkcesini soylersem olmazdi bir cesit ayin sozleri gibi dusun evladim dedi peki ne dedin ne ayiniydi bu dedim seni birakmalari icin bi ayindi cok kurcalama dedi bende peki hocam dedim nasilsa kurtulmuştum artık zorlamak istemedim kurtulmami saglayan bu sozlermiydi dedim evet dedi o sırada kapı calmisti gelen ailemdi kapiyi actim ve sarilmaya basladik babam nasil oldu dedi hoca sayesinde dedim gitti hocanin elini opmeye calisti hoca opturmedi tabii annemde agliyordu mutluluktan atakan ile tugba yanimiza gelip hadi gidelim artik hoca yorulmustur dinlensin diyorlardi uzgun bir sekilde tamam dedim son kez hocaya tesekkur edip vedalaştim tugbaninda babasi gelmisti oda aramisti sanirim ailesini atakan ise bizle beraber geldi atakana noldu niye yuzunuz asık dedim yuzunu yere egdi bilader soylesene diye tekrarladim eve giderken gunes doguyordu geceleyin birdaha buraya gelelim herşeyi anlarsin ozaman dedi tamam dedim eve vardik cok yorulmustum hic uyumamistik ikimizde uzandik

Seri serii

Seri ol lan

Bir muddet gectikten sonra hoca arapca konusmaya basladi ben bisey anlamiyordum niye arapca konusuyordu turkce konussa bile anliyorlardi bizi demekki hocanin bi bildigi var dedim ses etmedim bir muddet boyle konustukdan sonra gozum tugbaya kaydi agliyor gibiydi cok net goremiyordum karanlik oldugu icin mum işiklariyla gorebildigim kadardi atakanda uzgun gibiydi ne olduguna bir turlu anlam verememiştim atakan ile tugba arapca biliyorlardi hocanin soyledikleri ile ilgili biseydi sanirim diye dusunmeye basladim en sonunda konusma bitmisti ve hoca işıklari acabilirsiniz dedi atakan ve tugba yerlerinden kalkmiyordu donup kalmişti ikiside kalkip ben actim ışıkları tugba gercekten ağlıyordu atakan ise sadece yere bakiyordu ve en son ise hocaya baktım gülümsemeyle bana bakiyordu ama sahte bi gulumsemeydi bu belliydi sonra sordum noldu hocam kurtuldummu bittimi artık herşey dedim hocanin ağzından şu sihirli kelimeler dökülmüştü evet evladım herşey bitti geçmiş olsun dedi sevincten aglamaya başladım ve hocaya sarildim ama aklıma takılan bir şey vardı tuğba neden ağlıyordu atakan niye üzgün bir şekilde yere bakıyordu