/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    0
    evet beyler dün bi zehirlenme yaşadım tak gibi bir gündü bu nedenle de dün devam edemedim bugün kaldığım yerden devam ediyorum hikayenin ilk kısmı için (bkz: efsane bir kurgu yazıyorum beyler)

    eve gelmiştim ve zaman çizgimde ne değişti bilmiyordum ama babam evde yoktu, bu saatte nerede olduğunu düşündüm renk vermemeye çalıştım çünkü bi taktan haberim yoktu muhtemelen öldü diye düşündüm odama gittim değişen hiçbir şey yoktu, bu zaman değiştirmeler nelere sebep oldu bilmek istedim ama odam tamamen aynıydı yorgunluğun da etkisiyle uykuya daldım ve gece rüya görmedim bu pgiboloji altında rüya görmemek benim de garibime gitti.

    sabah uyandım ve mutfağa gittim annem evde yoktu takvime baktım 17 eylül 2018 gittikçe kendi zamanıma yaklaşıyordum. hazırlanıp evden çıktım sokakta bir kavga vardı yıllardır yaşadığım mahallede böyle bir şeyle çok rastlaşmamıştım bir sürü insan toplandı ve bağırışmalar vardı hızla kalabalığa doğru ilerledim ve kavga eden kişilerin birini tanıdığımı fark ettim diğer adam bıçaklanmıştı elinde bıçak olan herif ise benim lise arkadaşım okandı "okan?" diye seslendim bana doğru baktı "gibtir git lan buradan" diye bağırdı. ne olduğunu anlamıyordum herif bana neden bilendi bilmiyordum ama o an nerden züt bulduysam yaklaştım "bırak şu bıçağı oğlum manyak manyak hareketler yapma" dedim. bana doğru dönüp üstüme yürüdü ama yeterince yaklaşınca yüzü korkuyla kaplandı ve bıçağı bir anda bırakıp arkasını dönüp kaçmaya başladı bu harekete anlam veremedim yerdeki adama baktım etraftakilere de "biriniz ambulansı arasın mal mal beklemeyin" dedim. sonra kalabalıktan çıktım ve biraz ilerimde onu gördüm, yeniden beni bulmuştu bu sefer sanki istanbulda olmanın moduna geçmiş gibi kot pantolon ve siyah gömlek giyiyordu bana doğru gel işareti yaptı yanına gittim ve yanıma geçip yürümeye başladı. biraz ileride yolun kenarında park halinde son model olduğunu düşündüğüm bir mazda 3 vardı kadın bana anahtarı verdi ve hadi biraz yola çıkalım dedi. anahtarı aldım ve arabayı açtım arabayı çalıştırdığımda kilometresinin sadece 46 olduğunu gördüm. kadına doğru döndüm "sen kimsin? bi adın yok mu?" diye sordum.

    "genellikle bir isme ihtiyaç duymadım çağıracakları zaman beni düşünmeleri yetiyordu, ama insanlar bana succubus diye bir ad vermişti, beni şeytan mitlerindeki bir şeytan sandılar sırf geceleri bir kaç erkekle seviştim diye. komik di mi?" dedi.

    Bu ismi duymuştum ve tam da anlattığı gibi gece rüyalara girip erkeklerle sevişen ve şeytanlar doğuran bir şeytandı ama bu kadın o olmadığını söyledi o zaman kimdi? tekrardan sordum. "kimsin sen?"

    "şeytan, tanrı, cin, peri, troll vesaire vesaire siz insanlar varlığını bilmediğiniz şeyleri yaratıp durdunuz, insanlar anlam veremediği her şeyde doğaüstü bir şey aradılar ancak ben öyle bir şey değilim ben sadece çoklu evren geçişinde arafta kalmış bir kaç yolcunun birikimiyim ve bir tanesinde beden buldum, ruh sınırlarını aştım, bedenlerden bağımsız oldum ve seni de pek çok çoklu evren arasında taşıyorum, pek çok yerde aynı kaderler insanları buldu ama sadece sende bulmadı lighter young"

    kafam iyice patatese dönmüştü doğaüstü şeylere inanma diyen kadın bana çoklu evren bilmem ne diyordu, hem varım hem yokum diyordu ismi yoktu ama insan olduğunu söylüyor üstelik fikirlerle oluşmuş bir şey gibi davranıyordu, nereye gittiğimi bilircesine gaza bastım ve bir süre sonra gerçekten de nereye gittiğimi bildiğimi fark ettim. bu olayı bambaşka bir boyuta taşımaya gidiyordum...
    ···
  1. 2.
    +1
    insan okuyacak amk
    ···
    1. 1.
      0
      sen de haklısın amk
      ···
  2. 3.
    0
    Reaimdeki karının basurunu emerim
    ···
  3. 4.
    +1
    kadıköye indikten sonra arabayı isparka bıraktım ve moda parkına doğru yürümeye başladık. hayatımı anlatmasını istedim. babamı o gün hapisten kurtarmıştık ama babam hapislere düşmediği halde olaydan 1 yıl sonra bi karıyla annemi aldatmış ve boşanmışlardı. kadın yabancı uyrukluydu ve babam kadınla beraber yurtdışına gitmiş bütün mal varlığını da anneme bırakmıştı. annem bir daha evlenmemiş ve hem kız kardeşime hem de bana yıllarca bakmıştı. evin kirasını kaybetmemiştim ve o evden atılma macerası olmadığı için ben de arkadaşlarım da okulumuzu bitirmiştik. oysa ben normal şartlarda 6 ders ile okulu uzatmıştım. fakat en garibi de hayatımı öyle bir değiştirmişti ki hayatıma giren ve duygusal veya cinsel bağ yaşadığım bütün kadınları silmişti. karı resmen beni yalnızlıkla lanetlemişti. yine de bütün bunları ben hatırlıyordum ancak bedenen o günler geride kalmıştı. kafam allak bullaktı, hiçbir şey doğru gitmiyordu herkes biraz garipti hayat adeta etrafımda toplanıyor gibiydi yıllarca geldiğim yerde bütün tanıdıklarımı görüyordum ve kimse bana doğru bakmadan ilerliyordu, truman showa dönmüştüm bir oyun var gibiydi. kadına döndüm

    "neler oluyor bana açıkla çabuk normal şeyler değil"
    "evet değil, sadece bu senin hayatın ve dünya artık sandığın kadar büyük değil, daralıyor ruhlarımız ve zihinlerimizin bağı bizleri bir yere topluyor ve kalan kısımlar yok oluyor, işte bu yüzden bir şeyleri değiştirmeye çalışıyorum" dedi.
    "ne demek oluyor bu?"diye sordum
    "ölümünü gördüm lighter ilki 2009daydı, sonra bir başkasını gördüm doğarken ölüyordun, sonra bir başkasını 2014 yılında okan seni bıçakladı, 2017 yılında evinde kalp krizi geçirdin ve 2030 yılında trafik kazasında. düğününün ilk gününde... defalarca ölümünü gördüm ama kaderin her seferinde değişiyordu çünkü etrafını değiştiriyordun ancak en garibi de neydi biliyor musun? karşıma farklı zamanlarda da çıktın 1719'da bir korsan gemisindeydin, 1876'da macaristanda 1971'de amerika kıtasındaydın. benim çoklu evrenim de sendin tek bağım sen olduğun için seni korumam gerekiyor sen ölürsen ben de ölürüm lighter young"

    resmen filmlere dönen bir olay vardı ve ben inceden şizofreniye yakalandığım kanısına varmaya başladım
    ···
  4. 5.
    0
    devam et panpa
    ···
  5. 6.
    0
    Rezervasyon
    ···
  6. 7.
    0
    devam etsene olum
    ···