einstein avi öyle bir soru sorucağım ki kimse

o sandalye orada yoktur çünkü orada sadece atomlar vardır, görme duyumuz ise bilincimizin ürünü olarak onu bize görüntü olarak sunar. şimdi gibtir git.

reserved.

tek tek cevaplıyacağım yatmam lazım . yaklaşan olmadı bi şu gib kırığı esra yaklaştı . güzel şeyler üretiyorsunuz

hangi sandalye

hangi caps?

sene 2011 hala sandalyenin olmadığı kanıtlamaya çalışıyolar amk

@38 açıklamış ordaki sana göre sandalye olabilir benim için sadece pcdeki bir resim :]

404 not found panpa

http://inci.ca/udey3_k56f

al yarram

emek var

@35 bilgi felsefesini bildiğini zannediyorsun ama hiç bi gibim bilmiyorsun panpa deneyle gözlemle faso fiso onlar adam gibi çalış dersine

404 Not Found

orda sandelye yok ki sadece bilgisayarın ışıklarla oluşturduğu bir resim var

sandelye dediğine oturulur

ordaki resime oturamıyorum byyy

Allah belamı versinki kuran musap çarpsınki yok öyle bi sandalye hocam iki gözüm önüme aksınki yok bak. Yalanım varsa şurdan şuraya gitmek nasip olmasın. Büyük yemin ettim bak . Gerçi siz felsefeciler ataist oluyorsunuz Nietzshe felan hep ataist evrime inanıyor onlar. Allaha inanmıyor. Ama siz bana inanın hocam Anam avradım olsunki orda sandalye felan yok. Vallahi yok. Getirin kurana el basacam yok yani
not: alıntıdır...

fotoşok panpa o yüzden yok

filler neden büyük, gri ve kırışıktır? çünkü ufak, beyaz ve yuvarlak olsalardı aspirin olurlardı. beyaz bir fil hayal ederek ona ‘beyaz bir fil’ diyebiliriz. kırışıksız bir fil de ‘kırışıksız bir fil’ olur. başka bir deyişle büyüklük, grilik ve kırışıklık, aristoteles‘in bir fili fil yapan şeyin ne olduğunu tanımlama sınavını geçemez. çünkü aspirin gibi ufak, beyaz ve yuvarlak bir şey bir fil olamaz ve böyle bir nesneyle karşılaştığımızda aklımıza ‘hey, ağzına attığın bir aspirin mi yoksa alışılmamış türden bir fil mi?’ diye sormak gelmez.

hangi masa?

hangi sandalye amk? link vereydin de bakaydık

panpa anlatıyorum

iki elini birbirine değdir, ellerinin birbirine dokunduğunu algılıyorsun ama aslında birbirine temas eden hiç bir şey yok. sadece epidel dokunun üzerindeki hücreleri oluşturan atomların etrafındaki elektronlar birbirlerini ittiriyor, bu da nöron uçlarına kadar bütün elektronlar boyunca gerçekleşiyor, arından nöronlar beyne sinyal gönderiyor itildik diye, beyin de bunun aını gözün de desteği ile iki el birbirine değdi olarak yorumluyor. oysa değen hiç bir şey yok. peki o zaman elektrona dönelim, proton nötron vs. bunlar bize kimya kitaplarında filan gösterildiği gibi yuvarlak renkli küreler mi yoksa başka bir şey mi; örneğin enerji öbekleri... elbette bunlar (girişim, kırınım deneyini hatırlayın liseliler) kürecikler değiller. peki böyle kürecikler yoksa gözle gördüğümüz şeyler ne? işte onlar belli bir düzen-düzensizlikle bir araya gelmiş enerji öbekleri. ama o enerji öbeği bir başka enerji öbeği olan fotonları kırıp yansıtarak görsel, etrafındaki enerji öbekleri ile elektriksel (hiç bir zaman iki elektron nükleer tepkime dışında birbirine değmez) itkiler ile temas, ses ile işitsel algımız oluşuyor. ama bu kesinlikle madde denen şeyin kanıtı değildir. aksine madde diye bir şeyin hiç olmadığına doğada madde algısı olduğuna dair epey kanıt vardır.

o sandalye ya da şu an oturduğun amcık beyinli maalesef sadece algıdan ibaret. algın sağlamsa mesela altındaki sandalye dildoya dönüşür ve klave kucağında dildo zütünde devam edersin.

@31 gibtir lan

rene magritte terk

oha herif ananesinin evinden sandalye çalmış ohaa