ekstradandik

ara vermek lazım bazen herşeye
bir daha düşünmek geriye bakıp bakıp
nerde hata yaptık diyebilmeli
güzel günleri de özlemeli mesela
ama iç geçirmeden üzmeden kendini
çünkü önümüzde daha yaşanmayan çok hatıralar olacak
herşeye bir mola vermeli insan
zamanı çok uzatmadan
ne mola için beklenilen zamanı
ne de mola süresini
mola süreniz dolmuştur diyebilmeli kendine
kendi kendini bile güldürebilmeli
kendisi gülebilsin ki çevresine umut olsun
sevebilmeli bir yüreği
tutabilmeli bir eli
kaçmadan korkmadan
sonunu hiç düşünmeden
ağlayabilmeli bazen
küfür edebilmeli
yada sünger çekmeli herşeye
yeniden başlamalı hergün inadına
umarsızca aynada kendine küfür edebilmeli
zaten o aynadakiyle barışmadığı zaman
küser hayata
kendi hayatını mahvettiği gibi
herkesin hayatı da mahvolur

https://www.youtube.com/watch?v=gxZonAs3OX4

Kutlu olsun.. Bu gün senin günün.

Ah benim canim abim ah...

Gözlerim seni arıyor be apii.
Her Saba rüzgarında kokunu içime çekiyorum .
iks dee iksdee iksdee
xd Xd XD xD

Unutulduğumuzu düşünürken unuttuklarımız hiç gelmez aklımıza. Hep bize yapılan yanlışları görür gözlerimiz. Oysa geçmişe bakmaz asla. Yaptığımız yanlışlara. illaki olacaktır hatalarımız. insanız sonuçta. Ama hep hata ararız başka bakışlardan. Onların da insan olduğunu unutarak.

Bencil mi doğuyoruz insanoğlu olarak yoksa sonradan mı öğreniyoruz bu bencilliği.

iyi insan olmak nasıl öğrenilir. Kimler öğretir bunu. Hangi okul kaç puandır iyi insan olmayı öğretecek bölüm.

Paranın peşinde koşarken paranın satın alamayacağı güzellikleri bırakırız.

Yada kısaca sadece içmek sarhoş yapmaz insanı. Aslında hayat mücadelesinde hepimiz birer sarhoşuz. Kendimizi kaybetmişiz.

ikisi de aynı şekilde ağlayarak dogan çocuklardan biri profesör olurken diğeri neden katil olur.

Neden bir şans daha vermeyiz insanlara. Yada verilen o son şansı neden değerlendiremeyiz.

Paralel evrenler teorisi ya gerçekse. Ne diyordu ozan. Kalpten kalbe bir yol vardır görülmez. Al işte sana paralel evrenler arası kapı.

Seni sana veremem diye başlar bütün çocukça aşklar. Veremediğini anladığın anda büyürsün ve aşk çok gerilerde kalır.

Nedir insandaki bu aşık olma gayreti. Mecnun olabilmek için mi yoksa pervane olabilmek için mi ateşin etrafında.

Aşkında ne olduğunu öğretiyorlar. Kafamıza göre yaşayamıyoruz. illa biyerlerden öğrenmek mi lazım.

Bütün şarkılar aşka çıkıyorsa bu kadar insan neden yanıyor aşktan.

Bir daha aşık olmayacağım diyen insanla aşkından geberdim diyen insanın farkı nedir.

Hoş ben daha aşktan ölen bir insan görmedim. Aşk cinayetlerini saymazsak. Ki onlarda aşk için değil hasta ruhlar tarafından katledilmislerdir.

Romeo mu yoksa mecnun mu kazanır diye sorarsanız aşkın müsabakası olmaz derim ama yine de mecnuna oynarim bahis açılsa üzenlerine.

Ama şundan eminim Juliet lelya dan daha güzeldir.

Kaç kişiye aşık olabilir insan aynı anda yada farklı zamanlarda. Bu konuda bir dünya rekoru yada bir araştırma varmı. Hadi sosyologlar bunu da açıklayın. Herşeyi ateistlerden beklememek gerek.

Ozet: içim ürperiyor ya evde yoksan.

Daha sık uğrasan daha datlı olmaz mıııııııııııııığğğğğğğğğğ?

xD demeni özledik

uzun zaman oldu girmeyeli rüyalarıma
sensiz tadı olmuyor rüyaların
hepsi birer kabusa dönüşüyor
rüya tabirlerine baktım ama seni yazmamışlar
kızamadım onlara da zaten sen yazılmamıştın bana
kitap mı yazacaktı
o zaman ben yazayım en başına
rüyada seni görmek
hayallerde yaşadığınıza delalettir
hayr diyelim hayrolsun
hayır deme bir kez olsun

tutmaz bu kitap.

şiir yazabilmek değil marifet
hayatı yazabilmektir
bir şiiri okur gibi yaşamaktır
bir çocuğa dokunur gibi dokunmaktır gönüllere
kelimelere dokunurken bile

aşık olmak değil marifet
layık olabilmektir insanlığa
ve o yüzdendir tüm sevgilerimiz
o yüzdendir tüm gözyaşlarımız gidenlere
yalnız kalırken bile

çok para kazanmak değil marifet
kazandığını haketmektir
çay ve simitle mutlu olabiliyormusun
onu sormaktır kendine
cebin doluyken bile

marifet insan olmaktır
kendini kaptırmadan bu hayatın düzenine
yaşamaktır, yaşatmaktır ve mutlu edebilmektir
kendini bile unutmaktır gerekirse başkaları için
ama kaybetmemektir kendini de
umut etmektir, hayal kurmaktır
ve ne olursa olsun kötü olmamaktır
gerisi nafile

Hüznümün sebebi dökülen yapraklar değil
Senin gidişin
Bana her mevsim sonbahar
Senden sonra

...

Bir şarkı gibi yaşamak lazım hayatı
Neşeli hareketli bir şarkı tadında
Hani dokuz sekizlik derler ya öyle işte
Yağmurda zıplamalı sokaklarda
inadına kahkaha atabilmeli herşeye rağmen
Dağıtmalı karabulutları bağırmalı sessizliğe
Umudunu yitirmemeli kucaklamalı hayatı
Gidenlere değil gelmeyeceklere hiç değil
Sadece kırılan hayallere veda edebilmeli
Ne olursa olsun tutabilmeli hayatı neresinden olursa olsun
Tuttumu da bırakmamalı aradığını bulunca

bilirim sadece sonbaharda dökülmez yapraklar
bazen biz kırarız dalları yine düşerler
gözümden akan yaşlar gibi senin gidişin gibi
binlerce damla hüzün bir damla yaş edermi
umut aramakla hiç bitermi
yokluğun labirentinde yolun ne önemi var yönünü bilmedikten sonra
yorgunluk gözlerimde
göremediğim için adım atamıyorum sen gittiğinden beri

Hasretle bakardım gözlerine o zamanlar
Upuzun bir yol olurdu o mavilikler kaybolurdum
Sonra dönerdim tekrar dünyaya yeniden doğmuş gibi
Bir huzur kaplardı ruhumu masmavi olurdum

Şimdi bakamıyorum kimsenin gözlerine
Hala seni arıyorum tüm yalan sevinçlerde
Gittiğinden beri soldu tüm mavilerim
Hayallerimde soldu senin gidişinle

Bir tek umudum kaldı
Belki bir gün yine bakarım o mavilere
Sırf onun için yaşıyorum
Sonsuzluğum olacaktın ya bak sonum oldun

Kendimi arayan bir deliyim ben
Sormam kimseye kendimde ararım kendimi
Benzemem kimseye kimseyi de benzetmem kendime
Bir matematik problemiyim
Kendimi çözmeye çalışan
Akıl sağlığımdan şüpheli değilim ama
Pekte akıllı olduğumu söyleyemem
Kendimin aynasıyım
insanlığın yüzkarasıyım belki
Ama ben böyleyim işte
Yine sana dönerim her gidişte
Dandik bir dervişim ben
Kendime serzenişte