Tenekenin içine baktım , külden başka bir şey yoktu . Kanepenin üstüne baktım  , tozdan başka bir şey yoktu ...

Umurlarım boşa çıkmıştı , o beni hiç önemsememişti.  Beni arkadaşlıktan bile çıkarmıştı. Diye düşündüm...

Kızdım ve ateş yaktığımız teneke kutuya hızlıca bir tekme  yapıştırdım.  Duvara doğru uçtu teneke .

Ve bir anda bir kağıt parçası havada uçuştu .

Yoksa yoksa , bu onun notumuydu.

Hemen açtım ve okumaya başladım...

" Bu mektupu senin için yazıyorum fakat sana vermeliyim mi  , yoksa vermemeliyim mi . Bilmiyorum ...
Senin ilk gün hissetiğin duyguları, ben senden önce hissetmiştim. Hani mahellerimiz  birdi. Ikimiz de esenler de nene hatun mah. Yaşıyorduk ya , sokakta gördüm ben seni. Ve gittiğin liseyi öğrendim. Ilk bakışta, ilk görüşte sevmiştim .  Yakın hissetmiştim kendimi sana ...

Devamı yarına ... sıkı durun. Mermi gibi bir gelecek bu partlar.

Sıkıntı yok . Siz yeter ki okuyun .cugulariniza da teşekkürler ( Devamı girildi !)

" ...    Ve ruhumu bırakmıştım senin ellerine. Fakat olamadı, anlatamadım sana . Benim  babam memur değil .  Tayini filanda çıkmadı , herşeyi bir oyundu !

Babam bir mafya elemanı ve kiralık katil.  Yine verilen görevi yerine getirmek için, 3 kişiyi etkisiz hale getirmek zorundaydı.  Şu anda sen bunu okuyorsan , bizi ya düşmanlarımız katletmiştir. Ya biz onları ... "

Ulan , ne diyor bu kız!

 Hayallerimi çaldı diye mi ağlasam  , beni sevmiş haberim yokmuş  ona mi yanayım .

Artık yaşayamam, bu acı bu keder beni yaşatamaz. Dedim.  Ve kendimi mekanın camından aşağıya bıraktım .

Normalde ölmem gerekirdi, kafamı asfalta çarpıp , tenha yerde beyin kanaması geçirmeliydim . Ama kendimi attığım gibi UYANDIM .

Her biri rüyaymış , ben o gün hiç evden çıkmadım! Mahalle de oturmam , evlerinde ışık görmem, komşuyla kavga etmem , o mektubu bulmam , intihar etmem ...

Kalktığımda saat 05.25 di. Günlerden pazertesi...

Bilinçaltım o kadar etkilenmişti ki , bunları görmüştüm.

Onu evinde bulmak istiyordum , evine gittim.

 Onun bana haber vermek istediğine inanıyordum, o mektubu buldum.

Onun beni sevdiğine inanmak istedim , o satırları uydurdum.

Onun gidişine hayattan koptum , intihar ettim.

Ve tabi dikkatli bir okuyucu iseniz.  Babası mayfa elemanı ve kiralık katil dedim. O kadar kötü sonuçlara inandım ki , bir mayfa elamanının kiralık katıl olamayacağını dahi , rüyada farkedemedim. 

Kalktım , sabah namazını kıldım. Artık okul saati yaklaşıyordu ... ( tik tak tik tak )

@660 "hikâye iti başladı ama uydurduğu çok belli . Hikayede hiç kızı mekana zütürüp teneke içinde yaktığınız ateş ile isindiginiz falan anlatmamıştın. "

Biladerim , dikkatli okursan , kızı oraya zütürmeden önce . Orası bizim çocuklarla mekânmızdı diye yazmıştım . Ve burda ateş yakardik diye ekledim ilerleyen partta. Çünkü arkadaşlarla yakıyorduk , şunu anlayamadıysan . Matematik dersinde her denklemde hocana , şurası nasıl 2 , 3 oldu diye soruyorsundur.

okumuş olman güzel , fakat dikkatli oku .

Yoğun mesajlar ve yorumlarınızı takiben  ; Tüm kamuoyundan özür dilerim.

Kitap okunurluğunun az olduğu bir ülkede , tıpkı film gibi heyecanlı , merak uyandıran bir deneme sürecine girdim. Ve anladım ki sizler , 1 hafta bir dizinin bölümü için bekleyebiliyorsunuz fakat 12 saat  hikayeye ara veremiyorsunuz.

Demek ki sorun okunurlukta değil , bize sunuşda problem var. Kitap ilgi kaynağı olmuyor , ve ben inci sözlük yerine baskı  kitap çıkartıp otobiyografimi yazsaydım .  Tamdıbını 1 günde okuma fırsatınız olsaydı. Pek çoğunuz bunu okumamış olurdunuz hatta  alanlarda kim bilir ne kadar sürede bitirirdi .

Umarım siz gençler ne demek istediğimi ikra edebilir ve bana anlayış gösterirsiniz.

Yarın akşamüstüne kadar hiç paylaşım yapmayacagım. Ve oturup not defterine geri kalan kısmı yazacağım. Elimden geldiği kadar detaylı halde anlatmaya çalışıp , bir anda 10 -15 parti sizlerin okunurluguna sunacağım.

Teşekkürler .  flamelion1. 

Nick6ma yazan arkadaşla ilgili , hikayeyi beğenirsin, beğenmezsin .  Okursun , okumazsın .  Senin tercihindir. Benim hakkımda hakarete varan sözleri içinden gecirmenden  ziyade gelipte nick6ma yazabilecek kadar nasıl gevşek olabiliyorsun ? Anlayamadım.

Hazır kalın .!

                     *

Okul saati yaklaştıkça, geriliyordum.

Çünkü proje ödevim aklıma gelmişti, sonuçta dar gelirli bir aileden geliyordum ve de sınıf tekrarı yapma şansım yoktu ayrıca alttan ders olarak kalma olayını da bilmiyordum .  Lise 1dim daha ve sınıfta kalıyoruz sanıyordum.

Üzerimi giyindim, ayakkabılarımi iyice bi sildim. Ve ayağıma geçirip yola düştüm, hani esenlerden bacılara giderken yolun sağında bir mezarlık varya . Işte surda olsam keşke diye geçirdim içimden.

Herşey üzerime üzerime geliyordu ve artık kaldıramıyordum. Okulun bahçesine girdim ve baktım ki , siyah 2004 model bir megane .

Bu cansularin arabasıydı, ya da benziyordu. Hemen sınıfa koştum. Baktım ki ne cansu ne de eşyası vardı.

Çantamı sıraya doğru firlattim. Bahçeye doğru hareket ederken , koridorda bir adam belirdi. Müdürün odasının olduğu kısımdan geliyordu.

Evet , evet bu cansunun babasıydı. O esnada sınıf hocam ortaya çıktı. 

H:Murat Bey , Murat bey (bağırarak)

M:Buyrun Hoca hanım  (arkasını dönerek)

H:   ...

M: ...

Fısıltı şeklinde konuştular ve ne dediklerini duyamadim.

Konuşma bitti, hoca öğretmenler odasına doğru ilerliyordu. Bende bir an önce hocanın öğretmenler odasına girmesini beklerken.

Artık tam zamanı dedim , kafamı çevirdim ki murat amca yok.  Hemen bahçeye doğru koşmaya başladım.

Kapıdan çıktığım gibi bir ses geldi kulağıma; tırrrrrttkkktktktktkrkr ..

Bu motor sesiydi . Kontağı açmıştı . 

Sanki acelesi vardı.

Arabın arkasına kadar koştum , yetişemedim.

Olan kuvvetimle  "DUR GiTME" diye bağırdım.

Ve araba bir anda yavaşlamaya başladı , sesi duymuş olmalı ki , arka camdan cansu belirdi.

O mavi gözleri birşeyler anlatmak istiyor gibiydi. Anlamlı ve derin bakıyordu

Ellerimi semaya açmış , DUR !,DUR !
diye haykırıyordum

Bahcedekiler bana bakıyor , öğretmenler odasındaki hocalar pencereden beni izliyorlardı.

Araba yavaşlamıştı fakat hızı  sıfıra hiç inmemişti. Bir anda olanca kuvvetiyle gaza bastı , murat bey.

Ve asfalt da

Ve asfalt da kayan lastik sesiyle beraber bir anda gözden kayboluverdiler.

Ben o gün hayata küstüm, asla birisini cansu yerine koyamadım. Denemedim bile.  Yaşananları burdan başka bir yerde paylaşamadım. Ilk defa sizlere yazdım.

Ve hikayelestirerek sizleri sıkmamaya çalıştım. bazilari bitir artık diyordu.
Ben zaten o gün herseyi bitirdim.

Cansu ve ailesinin bu gizemli ayrılışının nedenini sizlerde merak ediyorsunuzdur. Ben sizden çok merak ediyorum. Ama 12 yıl 8 ay 23 gün geçmesine rağmen hala ben de öğrenemedim.

Bildiğim tek gerçek, babasının o gün okula geliş sebebi ; Cansunun  Okulla olan ilişiğinin kesilmesi ve sınıf hocamıza bırakılan bir cd.

O cdde bir proje ödevi varmış. Ve şifreli bir word belgesi . Hoca ödevi aldıktan sonra , bana teslim etmişti cdyi. Ben o dosyayı hala açamadım. 

Cansunun ilk geldiği tarihi , gittiği tarihi, ikimizin isimlerini , mail adresini , vs. Pek çok şeyi denedim. Ama hala açamadım.

Polis bir tanıdığımından yardım istedim ve Cansunun kayıtlara göre  başka bir  liseye gitmediğini söyledi. Ailesinin ve kendisinin ikametgahı hala bizim mahallede. Babası da devlet memuru değil , tek günlük sigortası bile yok. 

Hiç bir yerde kayıtları yok , benim kalbim hariç!

 Ben yıllardır kendimi yiyorum. Aklına ipucu gelen varsa yazsın.

"Romanların bitişinde -SON-  şeklinde yazar. Devamı gelir serinin yahutta yeni bir eser gelir. Ben o gün duygularımı yitirdim. Bu yüzden farklı bir son yapmak istedim.

Herkese teşekkürler. Yorumlarınızı okuyup aranızdan sıyrılıyorum."

                 

               -    HAYATIMIN  SONU -

@754 için;2014 imla hatasıdır . En başa bakarsan 2004du o kardeşim . Düzeltirim. Uydurma olsa onu düşünemeyecek kadar aptal değildir bunları uyduran insan

Okuyun ulan world belgesi açacak adam yok mu ?!

World çözecek adam yokmu . Zarar vermeden ama . Içeriği kalcak

Ben devdıbını anlatmaya karar verdim beyler . Okumak isteyen belki olur

ilgi olmasada ben içimdekileri anlatmak istiyorum. Belki bir kaç arkadaş okur her neyse.  Dönelim eskiye ...

Cansunun ve ailesinin bu gidişini hazmedemedim.  Okulun bahçesinde , sanki benden kaçar  gibi basıp gittiler .

Ağladım, o akşam yastığıma yağmur yağmışcasına ağladım ulan ben !

Sesimi duyuyor olsa , yazdıklarımı bırak , hala onu seviyor olduğumu bilse , hala çıkıp gelicek .  Bak döndüm diye ağzından çıkacak 2 kelimeye baktığımı bilse.

Kahrından ölür.

O gün gittiler ya, kalbimi de alıp gittiler orda. Hala dönemedim eski ben'e.

Daha ilk ders zili çalmamıştı. Hemen arabanın  hızlandığı yola doğru depar atmaya başladım , ama yetişemedim.

Sanki onu kovalayacağımı bilir gibi bastı gaza.

Nefes nefese kalmıştım.  Ağzım kurumuş , dalağıma ağrı girmişti .  Bir kaç dakika boyunca dinlenmem lazımdı, ama hala azar azar yürüyerek eve gidiyorum.

Dayamıyorum, ya eve dönerlerse.  Yine kıl payı kaçırırsam ?

Ah 5 dakika önce çıkmış olsaydım evden . Ah o sınıfa değil de arabaya gidip baksaydım .

Kendime geldim artık , hızlandıkça hızlandım . Evin  Sokağına gelmiştim, ortalık sessiz ve her zamanki gibi sakindi .

Ama o da ne öyle ? Perde , perde değişmişti .  Beyaz değil siyah bir perde vardı camda.

Gözlerime inanamadim. Ne zaman geldiler bunlar ?

Yoksa ? Içerde olabilirler mi ?

Arabayı tenhaya çekmiş olabilirler mi ?

Doğruca apartmana girdim , merdivenleri 5 er 10 ar çıktım . Kapıya geldim , hız kesmeden çarptım .

Sağ elimle zili basılı tutup sol elimde paaatpat diye kapıya vuruyorum .

Sağ ayağımlada tepikliyorum.

Açan yok , ben olduğumu anladılar. Tabi ya. Açmıyorlar.

Ben daha da hızlanarak vurmaya başladım , 3 ay önceki ben ile bugün ki ben den eser yoktu.

"Açın açın şu kapıyı!" Diye bağırıyordum .  Komşular geldi , bir bardak su icirdiler.

Oğlum , senin zorun ne ? Borçları mi vardı sana  ? Ev sahibinin oglu da değilsin . Ne istiyorsun insanlardan ?

Ben , ben onların ... sustum ne diyeceğimi bilemedim.

Arkadan öteki kadın çıkıp, dün akşam geldi onlar , son eşyalarını alıp .  Memlekete gidiyoruz dediler . Diye bana duyurmaya çalıştı

Ne ? Ne diyorsun teyze ? Diye çıkıştım bir anda.

Olamaz, dün gece rüyamda görmüştüm .  Evlerinde komşunun ışığı yansıyordu. Hatta sonrada teneke de o not kağıdını bulmuştum .

Sanki bir ilahi güç bana o rüyayı göstermişti ve doğru olan bu olduğu için kılı kılına yetişememiştim onlara .

Bi dakka bi dakka . Dün rüyamda evi gördüm, ve eve gelmişler .  Rüyamda sonra ne oldu  ? Mekana gittim ... yoksa ?

Rüyamdaki gibi cansu gerçekten oraya gidip bunu yapmış olabilir miydi.

Yerimde ok gibi fırladım . Yardımsever ellerin içinden geçip, mekana doğru arap atı edasıyla koşuyordum .

Içimde "evet evet bu sefer olucak " sesleri vardi.

Mekana yaklaşmıştım artık. Kalp atışlarım kontrol edilemez olmuştu , ellerim de titriyordu.

Ah cansu ah ...