+2
@7 sen sevme zaten it.
ölmeden birkaç sene önce üniversitemize konferansa gelmişti. cumhuriyetin 10'ar yıllık periyodlarla evrimini anlatmıştı. köylülerin ilk kutlamalarda askerin peşine takılıp onlar gibi yürüdüğünü o şekilde kutlamaya katıldığını anlattı gülen gözleriyle (şimdi sakallı kıllı 2 analiz yapıp köşelerde yuvarlanan solcu eskisi dallama yazarlar militarist flan der badem bıyıklı kankileriyle beraber). ne tatlı bir insan ya. bir erkek bir erkek için böyle düşünür mü? düşünür işte. erdal inönü hakikaten türkiye'ye değil dünyaya fazlaydı.
küçüklüğümde shp vardı onun mitinglerine babasının elini tutmuş çocuk olarak gider onu beklerdik. bir kere gelememişti. yıl belki 89-90 çocuktum, o zaman görememiştim. üniversitemize iyiki gelmiş onu canlı canlı dinleme olanağı bulmuşum. o zamanki rektörümüz (3-5 öğrenci arkadaş yanımızdan geçerken merhaba çocuklar diyip selam verecek kadar mütevazi olan -ki çoğu yrd. doçentler bile kendi öğrencilerine bunu yapmaz) ferit bernay'dı.
ona da teşekkürlerimi iletim. kendi görmese bile bi tanıdığı olur görür belki iletir.
iyi ki onun rektör olduğu zamanda okumuşum, iyi ki okuduğum zaman erdal inönü'yü, rauf denktaş'ı,... davet etmiş de biz de gitmişiz.
ek : ha bu arada, bu millet "zengini severim" diyen kişiyi seçti hep.
(bkz: türkiye den başka nere olursa giderim dedirten anlar)
